Cynk
Cynk – pierwiastek chemiczny, metal przejściowy z grupy cynkowców w układzie okresowym. Odkryto 30 izotopów cynku z przedziału mas 54–83, z czego trwałe są izotopy ⁶⁴Zn, ⁶⁶Zn, ⁶⁷Zn, ⁶⁸Zn i ⁷⁰Zn. Został odkryty w Indiach lub Chinach przed 1500 rokiem p.n.e.
Podobnie jak wszystkie inne pierwiastki, tak i cynk jest potrzebny zarówno ludziom, zwierzętom, jak i roślinom. W roślinach funkcje cynku obejmują aktywację enzymów odpowiedzialnych za syntezę określonych białek, tworzenie chlorofilu, a także niektórych węglowodanów. Jest on również niezbędny do tworzenia auksyn, które wspomagają wydłużanie łodyg i regulują wzrost.
Cynk jest naturalnie obecny w większości gleb i źródeł wody w środowisku naturalnym. Rośliny pobierają cynk z ziemi po jego rozłożeniu do postaci rozpuszczalnej. W dzisiejszych czasach większość cynku dostaje się do atmosfery w wyniku działalności człowieka takiej jak np. wytapianie, produkcja stali, spalanie węgla i poszczególnych odpadów. Dlatego też w niektórych rejonach poziom stężenia może być wyższy niż w innych.
Cynk staje się nierozpuszczalny dla roślin przy wyższych poziomach pH.
Jeżeli chodzi o uprawę indoor, a także pod osłoną to cynk jest pobierany przez rośliny z pożywki podawanej roślinom w postaci cynku (Zn2+) w ilości 0,3-0,6 ppm. Co do niedoborów to w przypadku cynku objawia się on żółknięciem młodych liści oraz odbarwieniem lub przypaleniem końcówek, które obumierają. Na liściach mogą pojawić się paski, a wzrost roślin w pionie może ulec spowolnieniu lub całkowitemu zatrzymaniu. Przestrzenie między węzłami będą krótsze, więc liście będą się zbijać w grona, a kwiaty i owoce przestaną rosnąć i w końcu obumrą, jeśli problem będzie trwał zbyt długo. Cynk staje się nierozpuszczalny dla roślin przy wyższych poziomach pH. Jest łatwo wchłaniany przy niższym i bardziej kwaśnym pH. Silnie przefiltrowana woda lub odwrócona osmoza może również usunąć cynk z wody. Skorygowanie niedoboru cynku jest dość proste. Po pierwsze, tak jak zwykle należy zbadać pH. Cynk jest najlepiej wchłaniany gdy pH wynosi około 6-6,5. Można dostosować pH pożywki do tego zakresu poprzez płukanie czystą wodą o odpowiednim pH. Usunie to wszelkie sole, które mogą wpływać na pobieranie składników odżywczych i pomoże doprowadzić pH do właściwego zakresu. Podobnie jak w przypadku wielu mikroelementów nie trzeba dodawać więcej cynku aby skorygować jego niedobór. W większości przypadków rośliny otrzymują wystarczającą ilość cynku, ponieważ jest on często i obficie dostępny w wodzie wodociągowej w większości gospodarstw domowych. Zobaczycie, że pobór cynku będzie się sam regulował po rozwiązaniu problemów z pH podłoża.
Toksyczność cynku jest stosunkowo rzadka, ale jeśli wystąpi to spodziewajcie się mniejszych liści, żółknięcia nowszych liści, spalonych końcówek i zmniejszonego wzrostu całej rośliny i systemu korzeniowego. Winowajcą częściej niż zwykle jest pH. Cynk jest bardziej dostępny dla rośliny gdy pH jest niskie. Może to jednak wynikać także z zaopatrzenia w wodę, ponieważ cynk występuje w dużych ilościach w niektórych źródłach wody, zwłaszcza jeśli źródło znajduje się w pobliżu procesów związanych z wytapianiem lub spalaniem węgla, ponieważ powoduje to uwolnienie większej ilości cynku do środowiska.
Dodatkowe ilości cynku mogą być również pobierane, gdy woda wejdzie w kontakt z nowo ocynkowanymi powierzchniami metalowymi. W celu zaradzenia toksyczności, należy zbadać pH wody i upewnić się, że wynosi ono od 6 do 6,5. W razie konieczności regulacji należy przepłukać pożywkę wodą o dostosowanym pH. Jeśli zawartość cynku w wodzie jest zbyt wysoka, konieczne może być korzystanie z innego źródła lub filtrowanie wody w celu obniżenia zawartości cynku.