Konopie indyjskie: od starożytnych azjatyckich reliktów do współczesności

Historia konopi indyjskich i ich wpływ na kultury świata

Nowy artykuł opublikowany w European Journal for Chemistry bada dowody stosowania konopi przez starożytne kultury i śledzi ich historyczną ścieżkę, gdy roślina styka się z różnymi ludami i terytoriami. Artykuł zatytułowany „From ancient Asian relics to contemporaneity: A review of historical and chemical aspects of Cannabis” jest jednym z bardziej kompleksowych historycznych i kulturowych opisów używania konopi indyjskich, który powstał w ostatnim czasie. Został napisany przez brazylijskich badaczy, Gabriela Vitora de Lima Marquesa i Renatę Barbosa de Olivera, związanych z Uniwersytetem Federalnym w Minas Gerais w Brazylii.

W artykule nie zajęto stanowiska politycznego w sprawie legalizacji konopi indyjskich. Zabiera on nas raczej w ekscytującą podróż przez minione stulecia, od czasów starożytnych aż do czasów współczesnych. Artykuł dokumentuje, w jaki sposób różne kultury przyjęły tę roślinę i jak wykorzystywały ją podczas wszelkiego rodzaju spotkań i zajęć towarzyskich, w tym pogrzebów i wesel.

Pierwsze użycie i wielofunkcyjność konopi indyjskich

Autorzy napisali, że pierwszym znanym zastosowaniem konopi indyjskich było wykorzystanie ich jako materiału na liny i podobne wyroby przemysłowe. Najwcześniejsze dowody udokumentowano w starożytnej Mezopotamii, około 10 000 lat temu. Później te same zastosowania zaobserwowano w Chinach i Kazachstanie, około 5500 lat temu.

W starożytności konopie indyjskie uważano za jeden z pięciu głównych składników, obok ryżu, soi, jęczmienia i prosa. Konopie przetwarzano na włókno i wykorzystywano je jako trwały materiał do produkcji lin, odzieży, papieru, żagli i olinowania łodzi, rybołówstwa, hodowli zwierząt itp. W artykule stwierdzono nawet, że konopie są prawdopodobnie pierwszą rośliną, która być uprawiane do celów innych niż spożywcze.

Ludzie odkryli fizjologiczne działanie konopi nieco później, czyli około 3000 lat temu. Starożytne populacje zamieszkujące region Indii jako pierwsze zaczęły używać konopi indyjskich jako środka terapeutycznego i narkotykowego około 1000 lat p.n.e. „Te dwa cele często były ze sobą powiązane” – zauważają autorzy.

W regionie Indii istniały trzy popularne preparaty z konopi indyjskich. Najmniej skuteczny ze wszystkich był bhang, preparat z suszonych liści, porównywalny do współczesnej marihuany. Niezapłodnione kwiaty, w których gromadzi się żywica, nazywano ganją i stanowiły drugi rodzaj preparatu. Trzecim i najsilniejszym był charas, czyli czysta żywica, obecnie odpowiednik haszyszu. Preparaty te wykorzystywano podczas uroczystości rodzinnych, w tym wesel, a także corocznych uroczystości, takich jak Holi, które świętuje nadejście wiosny i triumf dobra nad złem.

Autorzy zauważają ponadto, że starożytny lud semicki również był zaznajomiony z psychoaktywnym działaniem konopi indyjskich na wieki przed nadejściem chrześcijaństwa. Znali zarówno euforyczne, jak i uspokajające działanie tej rośliny.

Zastosowanie lecznicze sięga od maści na urazy zewnętrzne po preparaty doustne na różne dolegliwości i choroby ducha. W regionie Mezopotamii i Persji powszechne było używanie kadzideł na bazie konopi indyjskich podczas niektórych rytuałów społecznych, takich jak na przykład pogrzeby. Informacje o stosowaniu konopi w celach aromatycznych i narkotycznych czym nawet w aramejskiej wersji Starego Testamentu.

Konopie na świecie: podróże i zastosowanie

W innych częściach artykułu przedstawiono podróż konopi indyjskich między kontynentami. Na przykład do Ameryki Południowej przybyła wraz z afrykańskimi niewolnikami z Angoli. Autorzy śledzą pochodzenie terminu maconha, słowa przyjętego w języku portugalskim w odniesieniu do marihuany. Termin ten ma swoje korzenie w rodzimym dialekcie ludności przemycanej do Brazylii z Portugalii.

Na obszarach wiejskich północno-wschodniej Brazylii konopie indyjskie były szeroko stosowane w kulturowych i magicznych rytuałach religijnych. Catimbó to jedno z takich świąt, które upamiętnia bóstwa czczone przez przybyłą tam ludność.

Niezależnie od tego, dokąd podróżowano, konopie indyjskie zostały przyjęte jako lecznicze zioło. Dlatego też w Ameryce Południowej często stosowano je jako środek przeciwbólowy i przeciwskurczowy. Autorzy zauważają, że przez stulecia marihuana była kojarzona z bezbronnymi grupami etnicznymi zamieszkującymi Brazylię. Roślina ta stała się znana jako opium dla biednych, a pogardliwe i stereotypowe poglądy na temat jej stosowania do dziś krążą po Brazylii.

Demonizacja i współczesne wyzwania

Demonizacja konopi indyjskich rozpoczęła się w średniowieczu. To nie jest tak, że w XX wieku marihuana została nagle zakazana. To proces, który rozpoczął się dawno temu. Jedną z pierwszych instytucji, która zniesławiła wizerunek konopi indyjskich, był Kościół katolicki, który w epoce średniowiecza sprawował ogromną władzę. Były czasy, kiedy Kościół nie aprobował wiedzy o ziołach. To był główny powód, dla którego znaczna część Europy zaczęła ukrywać lub pomijać informacje na temat terapeutycznego zastosowania konopi indyjskich. W XVII i XVIII wieku lecznicze zastosowanie konopi indyjskich w Europie znacznie się zmniejszyło. W dalszej części artykułu autorzy zastanawiają się także nad współczesnymi badaniami nad konopiami indyjskimi, podkreślając prace pierwszych naukowców, którzy badali ich strukturę chemiczną. Wspominają między innymi zmarłego Raphaela Mechoulama.

W podsumowaniu artykułu autorzy zauważają, że konopie indyjskie są prawdopodobnie jedną z największych kontrowersji współczesnej ludzkości. Przyznają, że pomimo udanych wysiłków na rzecz dekryminalizacji używania konopi indyjskich, przede wszystkim w celu rozszerzenia jej zastosowań medycznych, roślina ta wciąż napotyka na swojej drodze wiele przeszkód.

Przeczytaj na Soft Secrets także o:

CBD i żywność wzbogacona w przeciwutleniacze

Kto finansuje wojnę z narkotykami?

Konopne papierosy przeciwastmatyczne