DJ Short i linia Blueberry
W Stanach Zjednoczonych około 70% marihuany konsumowanej pod koniec lat 70. pochodziło z eksportu. Przesyłki miały formę sprasowanych cegieł zawierających łodygi, liście, kwiaty i liczne nasiona. Wysyłano je z Hawajów, Ameryki Południowej, a nawet Azji, gdzie wojna w Wietnamie dobiegała już końca. Wtedy też fala nowej genetyki zaatakowała Amerykę Północną i była przekazywana z rąk do rąk przez entuzjastów, którzy wykorzystywali ją do tworzenia nowych krzyżówek.
Kolumbijska, tajska, meksykańska genetyka, Afghan Kush, a następnie Skunk, Northern Lights i Haze rozprzestrzeniły się wśród społeczności hodowców. Mniej więcej w tym samym czasie pewien grower Daniel John próbował tworzyć różne krzyżówki. Co ciekawe, jego prababka, cygańska zielarka, uprawiała konopie indyjskie między innymi ze względów na właściwości lecznicze. Przekazała tę pasję swojej córce, która z kolei przekazała ją przyszłemu DJ Shortowi.
Wszystko zaczęło się w 1973 roku, kiedy Short nabył plastikowy kiełkownik jako prezent z pudełka po płatkach śniadaniowych. Z ciekawości umieścił w nim nasiono (prawdopodobnie pochodzenia hawajskiego) i ze zdumieniem obserwował jak zaczyna rosnąć. Short z uwagi na ograniczoną dostępność nasion, uprawiał genetykę z przewagą sativy aż do późnych lat 70-tych. Przygoda ta była ze wszystkimi niedogodnościami, które te czyste odmiany mogą reprezentować tj. bardzo imponujący rozmiar, kwitnienie w ciągu 16 tygodni lub dłużej etc.
Mniej więcej w tym czasie w Ameryce Północnej zaczęło rozprzestrzeniać się kilka odmian Indica. Są one szybsze i łatwiejsze w uprawie, ale efekt i smak są zupełnie inne niż w przypadku sativy. Preferując wysoką genetykę równikową i łatwość uprawy odmian afgańskich, DJ Short zaczął zastanawiać się nad możliwymi krzyżówkami. Odpowiedzią byłoby stworzenie pewnego rodzaju hybrydy, rośliny ze skrzyżowania tych dwóch ścieżek. Podjął się wielu krzyżówek: początkowej kombinacji Highland Oaxaca Gold (HOG) i Chocolate Thai, w wyniku czego powstała Purple Thai, a następnie skrzyżowania tej hybrydy z Afghani, w wyniku czego powstała jego słynna Floral Line. Na początku 1980 roku połączył tę odmianę z HTAF (Highland Thai x Afghani). Stworzona hybryda dała rośliny o niebieskawych odcieniach i zapachu miodu oraz jagód. Natomiast haj był gdzieś pomiędzy dwiema liniami rodzicielskimi, mocno upalający i euforyczny efekt w tym samym czasie. Tak narodziła się rodzina Blue. Aromat dzikich jagód to jeden z głównych powodów dlaczego szybko stała się jedną z najpopularniejszych odmian w USA.
DJ Short kontynuował następnie krzyżowanie. Stworzył także kilka szczepów wsobnych lub pochodnych linii Blue i Flo m.in. True Blueberry (F6,F7) F13, Happy Pussy w 1999 roku (First Light x Temple Flo), genetyka Velvet Krush z dominacją indica itp. A ostatnio DJ Short współpracował ze swoim synem JD Shortem, przy tworzeniu nowych szczepów: Azure Haze (Silver Haze x "strech indica" Blueberry), czy Whitaker Blues ("Quimby "x Blueberry), produkując głównie rośliny indica o aromatach gdzieś pomiędzy winogronem, a wanilią.
Reputacja Blueberry przyniosła jej wiele nagród, w tym High Times Cup w 2000 roku w kategorii najlepsza indica. Mimo upływu czasu wciąż jest bardzo popularna, a z jej genetycznego dziedzictwa linii Blue powstało do tej pory tysiące krzyżówek. Seedfinder wymienia ponad 1500 hybryd, które są mniej niż 3 pokolenia dalej spokrewnione z Blueberry. Należą do nich takie cuda jak Blue Cheese (od Barneys lub Big Buddha), Blue Bonnet (Riot), Blue Moonshine (Dutch Passion), Afghan Blue (Rare Dankness), Blue Cookies, Blue Dream i wiele innych.
Linia Blueberry swoją sławę zawdzięcza również temu, że jest stosunkowo łatwa w uprawie. Dlatego też jest lubiana przez amatorów jak i profesjonalnych growerów. Znana jest ze swojej odporności na choroby i owady, a do tego nadaje się do uprawy indoor/outdoor. Łącząc w sobie najlepsze cechy tajsko-meksykańskiej sativy i afgańskiej indici, Blueberry jest średniej wielkości, z ciemnozielonymi liśćmi i gęstymi, pokrytymi trichomami kwiatami. Kwiaty często przybierają niebieskawy lub fioletowy odcień pod koniec kwitnienia, co znacznie zwiększa ich atrakcyjny wygląd. Co więcej, jej odurzający aromat, gdzieś pomiędzy owocowym a słodkim, z nutami miodu, jagód i borówki, ma również korzyści terapeutyczne, takie jak zmniejszenie stanu zapalnego i poprawa nastroju.
Podsumowując, Blueberry po tylu latach nadal jest popularną odmianą ze względu na swoje unikalne właściwości aromatyczne, potencjalne właściwości lecznicze i łatwość uprawy. Z uwagi na to, że nasza społeczność growerów stale się powiększa, jest wielce prawdopodobnym, że Blueberry pozostanie podstawą swojego gatunku przez wiele lat. Hodowcy wciąż eksperymentują z tą genetyką, tworząc nowe hybrydy, ale Blueberry pozostaje kultową odmianą, która przetrwała próbę czasu i zawsze będzie ceniona przez entuzjastów marihuany na całym świecie.
Przeczytaj na Soft Secrets także o: