Johan van Laarhoven en OM vinden het genoeg
Johan van Laarhoven en het OM vinden het genoeg. Beide partijen zijn overeengekomen dat Van Laarhoven en zijn medeverdachten 7.7 miljoen euro aan Justitie betalen, naast enkele boetes en werkstraffen. De civiele rechtszaak tegen de Nederlandse staat vanwege de ruim 5 jaar die Van Laarhoven in een gevangenis in Thailand doorbracht gaat wel door.
Zijn advocaat Jan Sneep legt in het Brabants Dagblad uit waarom zijn client akkoord is met deze regeling: ‘Alles is hem afgenomen in die tijd: zijn vrouw, kind, gezondheid en goede naam. Hij voelt zich slachtoffer van het kromme achterdeurbeleid voor coffeeshophouders van de overheid. De enige reden dat hij hiermee akkoord is gegaan is, om nu eindelijk een einde te maken aan deze tien jaar durende hel. Hij wil gewoon door met zijn leven.’
Slachtoffer van het kromme achterdeurbeleid voor coffeeshophouders van de overheid
De zaak rond Johan van Laarhoven van The Grass Company kreeg de afgelopen jaren veel aandacht. Door het verwijtbare handelen van het Nederlandse OM werd hij in 2014 in Thailand gearresteerd en uiteindelijk veroordeeld tot 75 jaar cel (effectief 20 jaar) voor het witwassen van drugsgeld van zijn vier (gedoogde) Nederlandse coffeeshops. Zijn vrouw kreeg 12 jaar. De Nationale Ombudsman concludeerde dat politie en OM zich onrechtmatig hadden gedragen en de Tweede Kamer eiste dat de toenmalige Minister van Justitie Ferd Grapperhaus zich moest inspannen om Van Laarhoeven vrij te krijgen. De CDA-minister gehoorzaamde en reisde in 2019 af naar Thailand om met zijn Thaise collega te onderhandelen. Uiteindelijk keerde Van Laarhoven terug naar Nederland.
Het dossier rond Johan van Laarhoven is en was een schandvlek voor het fanatisme van het Nederlandse OM in hun ‘oorlog tegen cannabis’, die hun blind maakte voor de menselijke gevolgen bij hun slachtoffers. Het was en is ook een uitwas van het kromme Nederlandse gedoogbeleid, waarbij de achterdeur van de coffeeshop, de inkoop van alle wiet en hasj die dan ‘gedoogd’ verkocht wordt, nog steeds niet geregeld is. Het wietexperiment is een test om te kijken of die inkoop aan de achterdeur niet legaal geregeld kan worden. Dat experiment verloopt vooralsnog veel trager dan eerder gedacht, maar het is beter dan niets en hopelijk resulteert het uiteindelijk in betere wetgeving. Maar dan zijn we wel al vele jaren verder. En ondertussen blijven coffeeshops in het grootste deel van Nederland nog steeds afhankelijk van de achterdeur. Met alle risico’s van dien.
R
Rob Tuinstra
