Nadmierne nawożenie

Nie ma więc ogólnych wskazań, które wskazywałyby na to, że składnik występuje w krytycznie wysokiej proporcji w podłożu. Kilka wskazań to liście, które tracą kolor lub stają się zwinięte. W zależności od genetyki jednak wymieranie dużych liści może być całkiem normalne. Kiedy w dolnych częściach otrzymują niewiele światła, pod koniec okresu kwitnienia liście stają się fioletowe. Dlatego ważne jest, aby prawidłowo interpretować objawy specyficznego rodzaju genetyki, ponieważ w niektórych sytuacjach roślina może być doskonale zdrowa. Jednakże, jeśli jeden lub kilka składników jest podawanych w krytycznie nadmiernych proporcjach, roślina najpierw zacznie cierpieć, a następnie przestanie rosnąć i ostatecznie uschnie.

Nadmiar nawozów to delikatny temat. Gdy producenci nawozów zalecają wartości EC, ich wskazania odnoszą się do genetyki, która może wytrzymać dużą ilość nawozu. Istnieją jednak stare szczepy lub specjalne genetyki Haze, które są nawożone poza dopuszczalne granice pomimo tych "normalnych" wskazań. Hodowca nie może zatem bezpiecznie powiedzieć, że w okresie kwitnienia zakres od 1,4 do 2,2 EC jest zwykle w porządku do nawożenia. To może być dobre lub złe. Liczy się gromadzenie informacji na temat wybranej genetyki przed wyhodowaniem rośliny i monitorowanie, w jaki sposób poszczególne wskaźniki działają podczas jej wzrostu. W niektórych sytuacjach wskazania producentów nawozów mogą być błędne nawet w przypadku genetyki, która może wytrzymać dużą ilość nawozu. Jeśli hodowca stosuje system hydroponiczny z 20% drenażem, który zmywa nawóz i nie ma skutecznego drenażu, nawóz może łatwo zostać wchłonięty i narosnąć w podłożu (np. wełna kamienna lub CoGr ). Lub hodowca może obsługiwać system recyrkulacji, w którym zużyta woda jest odzyskiwana i ponownie wykorzystywana do dalszego nawadniania. Roślina szybciej wchłonie wodę niż nawóz, który gromadzi się w zbiorniku wody. Wartość EC w pozostałej wodzie może wzrosnąć i pokonać próg krytyczny. Są plantatorzy, którzy po prostu umieścili wełnę kamienną w doniczkach, nie chroniąc ich przed parowaniem. Odparowanie było tak wysokie, że rośliny były już nadmiernie nawożone na długo przed zbiorem i w końcu uschły. W zależności od konkretnej sytuacji, nawożenie powinno być również dostosowane niezależnie od genetyki rośliny.

Hodowcy, którzy dostrzegają efekty nadmiernego nawożenia, niezmiennie popełniają typowy błąd, tj. całkowicie wstrzymują nawożenie. Jeśli widoczne są oznaki nadmiernego nawożenia, zwykle oznacza to, że osiągnęło już krytyczny etap, w którym roślina zostaje uszkodzona, a jej wzrost ustaje. Na tym etapie, jeśli roślina jest dalej nawadniana wodą o dostosowanym pH i wzrost roślin już się zatrzymał, nie może już pobierać nawozu z podłoża w celu uzyskania zielonego koloru. Roślina pozostanie w zbyt nawożonym podłożu, nie będzie w stanie przezwyciężyć problemu, a zatem pozostanie upośledzona. Problem nie zostanie rozwiązany, a jeśli hodowca użyje wody z kranu o typowej wartości EC wody pitnej, doda także sole odżywcze i jeszcze bardziej pogorszy sytuację. Zawieszanie stosowania nawozu może pomóc tylko wtedy, gdy nadmierne nawożenie nie osiągnęło krytycznego limitu. Powyżej tej granicy podłoże należy przepłukać wodą o dostosowanym pH w odpowiedniej temperaturze pokojowej. Jeśli ślady nawozów zostaną zmyte z gleby, roślina znów stanie się żywotna. Technika ta działa również, jeśli przezwycięży się krytyczną wartość dla pojedynczej substancji. Nawet jeśli hodowca niewłaściwie zinterpretował daną sytuację i wprowadził nadmierną ilość tej substancji, wzrost nie będzie zły, jeśli podłoże jest później nawożone normalnie - pod warunkiem, że stosuje się dobry nawóz o szerokim spektrum działania, w którym składnik jest zawarty w małej ilości i hodowca nie pogorszył jeszcze sytuacji, i że składnik nie został rozpuszczony (często nawożenie odbywa się w niewłaściwy sposób, używany jest niewłaściwy nawóz lub nawóz jest podawany w niewłaściwej dawce). Nie jest też złym pomysłem płukanie podłoża, jeśli istnieje podejrzenie, że nadmiernie użyjesz nawozu, nawet jeśli niekoniecznie jest to prawda. Jeśli, z drugiej strony, nadmierne nawożenie osiągnęło krytyczny etap, wówczas hodowca powinien zużyć co najmniej tyle wody do płukania, ile substratu. Jeżeli woda wychodząca z podłoża jest widocznie zabarwiona, jest to oznaką nadmiernego nawożenia. Po wypłukaniu woda powinna wyjść tylko lekko zabarwiona. Kiedy woda staje się znowu czysta, oznacza to, że rośliny znowu potrzebują nawożenia. W zależności od zastosowanego nawozu i stopnia nawożenia woda może wyglądać inaczej na początku i końcu spłukiwania. Może być nawet jasna od samego początku. Z drugiej strony, jeśli nawet jedna substancja została dostarczona powyżej krytycznego progu, płukanie jest niezbędne. W każdym razie hodowcy powinni stosować pełne nawozy (tj. o szerokim spektrum) i unikać stosowania składników odżywczych indywidualnie, ponieważ najprawdopodobniej będą popełniać błędy i często zapominać o niezbędnych pierwiastkach śladowych.

Wartość EC można również zmierzyć w wodzie odpływowej dokładnie tak, jak jest mierzona w wodzie do nawadniania. Ponieważ normalnie EC gromadzi się w podłożu, wartość EC jest ogólnie wyższa w wodzie odpływowej niż w wodzie do nawadniania. To nie jest negatywne, raczej normalne, a nawet korzystne. Należy jednak wziąć pod uwagę, że dany typ genetyki toleruje tylko określoną wartość EC w podłożu. Hodowcy mogą łatwo ocenić te wartości, przeprowadzając pomiary w wodzie drenażowej. Jeśli ocenili dla swojej genetyki, że wartość np. 2.6 jest tolerowana, powyżej byłoby zbyt dużo, a wartość 2.2 została już osiągnięta, oznacza to, że woda do nawadniania powinna być mniej nawożona, aby uniknąć późniejszego spłukiwania. Co istotne, rośliny, które tworzą korzenie lub rosną, potrzebują niższej wartości EC w podłożu, aby prawidłowo się rozwinąć. Hodowcy, którzy ponownie wykorzystują wełnę kamienną, CoGr lub glebę, muszą przepłukać je dokładnie trzy dni przed zbiorem, aby roślina dojrzała zdrowo, a substrat nadawał się do wielokrotnego użytku z niskim EC.