THURSTON MOORE (SONIC YOUTH)

Frank.Brandse
06 Jan 2021

De nieuwe plaat van gitarist/zanger/componist Thurston Moore (Sonic Youth) begint prominent met het nummer Hashish. Een goede aanleiding voor Highlife om hem te vragen over het hoe en waarom van zo’n statement.


WIET IS HOLISTISCH EN HEEFT GENEZENDE EIGENSCHAPPEN

Thurston Moore (1958) heeft net By The Fire uit, met negen tracks die van poppy rockliedjes gaan naar een kwartier lang durende noise erupties. Erg afwisselend dus, en boordevol positieve energie. En redelijk vergelijkbaar met het beste werk van Sonic Youth, de band die hij in 1981 oprichtte en die in 2011 werd stopgezet (maar nooit ontbonden). De invloed van Sonic Youth in de rock en avant-garde is nog steeds enorm.

Over liefde

Sinds een paar jaar woont de New Yorker in Londen. Via een Zoomsessie blijkt hij een enthousiaste prater te zijn, met brede interesse en makkelijke omgang. Dus ja: Hashish! “Het nummer heet Hashish omdat het een tekst heeft die in essentie over een liefdesrelatie gaat. Hoe praat je over liefde in muziek, gedichten en kunst, waar dat gevoel aardig uitgeput is - voor zover je daar over kunt praten.”

Een ode

“Verliefd zijn heeft iets met high en narcotisch te maken, William Burroughs heeft vaak gezegd dat het de grootste drug in de wereld is. Dus daar heb ik me op gericht. Het is niet zozeer een ode aan hasjiesj op zich, of de plant erachter, maar het zou kunnen. De persoon in dat liedje maakt je high, daar gaat het over. Net zoals in een rock ’n roll liefdesliedje.”

Geen vakantie

“In de clip bij Hashish zie je me een beetje smoken, maar ik blow niet zo veel hoor. Ik heb er geen problemen mee, behalve dat ik op zo’n dag nergens meer aan toekom als ik er eenmaal aan begin. Blowen overweldigt me, en dat botst met mijn wens om gefocused te zijn op werken. Ik ben een persoon die niet echt van vakanties houd, of dat hele idee erachter; mijn plezier ligt meer in studeren en werken. Volgens mij is het bij iedereen anders hoe je omgaat met hasj of wiet. Ik kan wat dat betreft niet zoveel verdragen.”

 

Grappig

“Ik ben een beetje een zwakkeling, niet zo goed bestand tegen onder de invloed zijn van iets. Ik ben meer een vegetariër die een hoop water drinkt, een gezonde 62-jarige. Het is niet altijd zo geweest, toen ik wat jonger was, maar ik voel me gewoon niet zo sterk aangetrokken tot het onder invloed zijn van dingen. Dus het was wel weer grappig om zoiets als Hashish te maken.”

Gigantische joints

“Het is heerlijk om in een ruimte te zijn waar mensen roken, voor mij komt het plezier dan van de oude fabriek, de geur en het samenzijn met mensen in een bepaalde ruimte, maar het is totaal niet geschikt voor mijn longen, ik voel dat het teveel is voor mij. Je ziet dat wel in de video’s van die hardcore hiphopgasten, al die gigantische joints. Dat heb ik ook gedaan maar dan verander ik in groente, ik voel me als een sinaasappel op de wc.”

Snoepwinkel

“In de jaren tachtig, toen Sonic Youth voor het eerst naar Nederland kwam, was het een snoepwinkel voor ons. Dat je naar een coffeeshop kon gaan, dat was geweldig. Maar Hashish gaat ook over natuur, want ik denk over hasj en wiet als holistische eigenschappen van de natuur, en wat dat betekent. Als er iets belangrijk is op dit moment, dan is het wel de gezondheid van de natuur, van de planeet, van het milieu. Dus is het goed om het plantaardige leven op deze wereld te prijzen.”

Lage kwaliteit

“Toen ik jong was, in de zeventiger jaren, ging ik echt voor low grade marihuana. Je kon daarmee veel, heel veel joints achter elkaar roken, en dan kreeg je een lekkere buzz. In de tachtiger jaren werd dat meer narcotisch, met meer intens chronische wiet. Dat vond ik echt slopend. Ik kon niet zo goed meer functioneren, ik werd lethargisch. Die lage kwaliteit wiet miste ik echt. Daar kon je een hoop van roken, en dat deed ik voor mijn plezier.”

 

Ultiem rokersgeluk

“Toen ik voor het eerst naar Nederland kwam, leerde ik de hasjjoint echt waarderen. Het brokkelen van zwarte hasj over een beetje tabak en dan een lekker lange joint. En dat het mogelijk was om die langzaam op te roken, en aan iedereen door te geven. Dat was het ultieme rokersgeluk. Dat mis ik wel. En als ik dan in een situatie ben dat zoiets gebeurd, blow ik graag. Maar ik heb een heel lage tolerantie voor opgevoerde wiet met een hoog THC-gehalte.”

Alledaags wietje

“Ik heb er niks op tegen, mensen kunnen eropuit gaan en ermee omgaan, OK, maar ik ben meer van de slappe wiet. Daar zit een bepaalde waarde aan vast, een gelijke waarde ten opzichte van de hardere, heftigere en meer psychotrope wiet. Aan dat alledaags wietje wordt alleen niet zoveel aandacht besteed, aan het plezier van doodnormale, gemiddelde, bescheiden wiet en hasj. Ik ben niet de enige, een hoop mensen vinden het in het algemeen lekker om gewoon te blowen, terwijl nu de veel wiet/hasj een hoog THC gehalte heeft.”

Edibles

“In de US is wel wat veranderd. Ik kan naar een apotheek gaan in Colorado of Californie, en dat heb ik gedaan. Ik kan daar edibles kopen met een bepaalde sterkte, zodat het net genoeg is om lekker van te genieten. Het is niet zo psychotroop, of met een laag gehalte, dat vind ik te gek. Maar ik denk dat de beleving van wiet en hasj heel persoonlijk is.”

Het verkeerde eind

“Ik was een keer aan het blowen en het was te intens voor me, ik moest stoppen, en degene die de joint had gegeven zei: hee, misschien rook je aan het verkeerde eind. Ik zei: ja zo kun je er ook tegenaan kijken. En weet je, bij iedereen die blowt heeft het een persoonlijk effect, het is voor iedereen verschillend. Je moet weten waar je zintuiglijke plezier zit.”

 

Genezende eigenschappen

“Mijn waardering voor wiet gaat uit naar het feit dat het holistisch is, en genezende eigenschappen heeft, net zoals veel andere kruiden op de aarde. Ik gebruik CBD-olie, zeker op de dagen dat ik gewrichtspijn heb, ik speel gitaar dus dan doe ik wat olie op mijn handen. Ik heb altijd gedacht dat legalisatie en het vieren van marihuana een holistische beleving is, het is altijd iets van waarde. Ik houd van platen waar over wiet wordt gezongen, ik vind het tof als reggaeplaten zijn opgedragen aan wiet en hasj.”

Pro legalisatie

Enthousiast zijn en praten over wiet word je niet altijd in dank afgenomen. “Allen Ginsberg was heel erg prolegalisatie, hij reisde de hele wereld over en sprak daarover. Hij kwam in moeilijkheden toen hij Cuba bezocht, in de tijd dat ze daar een revolutie hadden. Ginsberg had het over legalisatie maar de revolutionairen hadden liever dat hij daar over op zou houden. We hebben het hier over mensenrechten en de bevrijding van mensen van dictators!”

Bewustzijn openen

“Maar Ginsberg’s redenatie was dat je de aarde moet bevrijden, dat je dat en de vrijheid en de geneeskracht van de aarde dient te begrijpen, en dat heeft allemaal met marihuana te maken. Het is ingekapseld. Kijk daar naar en open ons bewustzijn en onze geest - wat marihuana doet - en laten we deze menselijke crisis aanpakken die we elkaar steeds weer aandoen.”

Vurige wens

Wijze woorden een dag voor de verkiezingen in de Verenigde Staten, wanneer ons gesprek plaatsvindt. Thurston Moore heeft niet zoveel vertrouwen in de uitkomst ervan, omdat het systeem daar volgens hem sowieso niet meer werkt. En met zijn moeder en een dochter aan de andere kant van de oceaan geeft dat zeker enige zorgen. Hij heeft nog wel een vurige wens: “I wish whoever becomes president of the USA, smokes a joint everyday.”

www.thurstonmoore.com

 

F
Frank.Brandse