Sean Duffell

Frank.Brandse
30 Dec 2020

Natuur als inspiratiebron De Nieuw-Zeelandse kunstenaar Sean Duffell startte als grafisch ontwerper, maar maakt nu vooral muurschilderingen. Hij laat zich inspireren door de natuur en de bijzondere planten en dieren van zijn land.


In veel van je schilderingen zitten planten en dieren. Het lijkt soms wel een jungle.

De natuur is mijn grote inspiratiebron. Ik schilder planten, bomen, insecten, vogels en andere dieren en maak abstracte patronen van vormen die in de natuur voorkomen. 

Je hebt meegedaan aan het milieuproject Seawalls.

Dat was in Gisborne, aan de noordoostkust. Voor Seawalls maken kunstenaars uit verschillende landen muurschilderingen. Hiermee willen ze de aandacht vestigen op de milieuproblemen en het leven in de oceanen.   

Dunedin

Je maakte pilaren voor een muziekfestival.

Dat was voor het Splore Festival. Ik wilde iets maken dat je van alle kanten kon zien. Zo kwam ik op een driehoekige totem. Ik heb er acht gebouwd en beschilderd, elk in andere kleuren. Splore vind ik het leukste festival van ons land. Het is aan zee, er is strand en je kunt zwemmen terwijl je de muziek hoort. Het is ook heel milieubewust opgezet. Ik wil er elk jaar naartoe gaan en probeer kunst voor het festival te maken om een gratis ticket te krijgen. 

Eerder was je professioneel skateboarder. Kon je daar je geld mee verdienen?

Nee, ik dacht er misschien van te kunnen leven, maar daarvoor is ons land te klein. Het was eind jaren negentig, nog vóór internet. Ik ging in de stad op zoek naar mooie plekken om te skaten en maakte er video’s van. Ik deed weleens aan toernooien mee, maar dat was niet echt mijn ding. Ik werd gesponsord door het grootste skateboardmerk van Nieuw-Zeeland. Zij gaven me elke maand gratis boards en kleding. Ze zetten mijn naam met mijn eigen ontwerp op een skateboard, dat werd verkocht. Daar verdiende ik wat geld mee.

Splore Festival

Daarna ging je grafisch ontwerpen?

Ik wist dat ik iets anders moest gaan doen om geld te verdienen. Ik was altijd al bezig met tekenen en graffiti. Ik volgde twee jaar op een school een opleiding grafisch ontwerpen. Ik had connecties in de skateboardwereld en zo kreeg ik opdrachten voor advertenties, magazines en video’s. Ik heb gewerkt voor het magazine van Cheapskates, een skateboardmerk met eigen winkels. Ik ben negenenhalf jaar grafisch vormgever geweest bij een ontwerpbureau, voor boeken, magazines, advertenties, logodesign en dergelijke.

Wanneer stapte je over op muurschilderingen?

Ik kreeg al zijdelings opdrachten voor muren. Toen kwam ik op het punt, dat er beter betaalde opdrachten kwamen, ook van bedrijven. En ik kreeg een opdracht van het Wellington Museum. Ik raakte bekender. Muurschilderingen namen langzaam mijn andere werk over. Grafisch ontwerpen doe ik nu soms nog, als ik een opdracht zie zitten.

Cisco skateboards

Wat voor muuropdrachten heb je zoal gedaan?

Ik heb gewerkt voor Adidas, Greenpeace, NZ Cancer Society, Kiwibank, Cambodian Childrens Fund, Dunedin International Airport,  One Percent Collective en vele scholen en gemeentes in het land.

Heb je graffiti gespoten?

Ja, als tiener ging ik met vrienden op pad om graffiti te spuiten. Dat ben ik blijven doen.  Ik heb ook paste-ups en stickers geplakt met mijn eigen cartoonkarakters.    

Hamilton

Je hebt een serie skateboards gemaakt.

Ja, voor het Braziliaanse skateboardmerk Cisco. Ik had een Braziliaanse vriend, een skateboardfotograaf, die hier woonde. Hij nodigde me uit om bij zijn ouders in Brazilië te verblijven en samen door het land te toeren. Dankzij hem leerde ik het bedrijf kennen. Zij vroegen me om drie skateboards te ontwerpen. 

Je schildert ook op houten panelen?

Ja, als ik daarvoor een opdracht krijg of als ik een tijd lang geen muurschilderingen heb. Ik schilder ze uit de hand met kwasten en acrylverf.

Wellington

Je hebt als hobby: urban exploring. Wat houdt dat in?

Urban exploring is het zoeken in leegstaande gebouwen. Dat heb ik altijd al gedaan. Ik vind er allerlei voorwerpen, zoals oude boeken, kranten of  het skelet van een vogel. Eerst ging ik erheen om muren te schilderen, maar dat doe ik niet veel meer. Ik heb meer respect voor dat soort plekken gekregen. In mijn woonplaats Wellington staat weinig leeg. Ik trek twee of drie keer per jaar door het land. Ik reis solo met een busje, dat ik als camper heb ingericht, met elektriciteit, een keukentje, water, zonnepanelen. Ik ga op zoek naar erg afgelegen plaatsen, oude fabrieken, scholen en dergelijke. Soms maak ik er foto’s van.

Ik las dat je in de verte afstamt van de Maori.

Ik ben als kind geadopteerd, maar heb een blanke huid. Dus ik kon niet geloven dat ik een Maori-afkomst had. Ik probeerde mijn echte moeder al vijftien jaar te vinden, maar dat lukte niet. Tot ik ze vijf jaar geleden via Facebook vond. Nu ben ik onze familiestamboom aan het uitzoeken.

Je hebt aardig wat gereisd.

Ja, vooral in Zuid-Azië. Rondreizen is er niet duur en ik hou van het warme weer en de jungle. Meestal reis ik op eigen initiatief en regel ter plekke een schildering.  Soms krijg ik een trip aangeboden. De Kbach Gallery in Phnom Penh, Cambodja nodigde me uit voor een expositie en om een muurschildering te doen voor een school van het Cambodian Childrens Fund. Dat is een school voor arme kinderen. Ik heb ook een job gedaan voor de outdoor winkelketen Kathmandu. Ze betaalden me met een drieweekse trip naar Nepal: naar Everest Basecamp. Het was een trektocht naar de voet van de Mount Everest. We klommen niet verder de berg op, maar het was toch al meer dan vijfduizend meter hoog. Het bedrijf had alles geregeld en een dagelijkse rondtocht gepland. We bezochten onder meer vier verschillende scholen in de bergen. Ik praatte er met de kinderen en leerde ze over tekenen. Het was fantastisch om te doen. 

Je hebt pas een expositie gehad met ander werk, getiteld: Skeletons of Society.

Dat waren 3D-objecten van hout. Tijdens de lockdown had ik er veel gemaakt. Ik gebruik verzameld oud hout, kistjes en voorwerpen die ik vind, zoals botten, antieke voorwerpen, hele oude kranten en flessen. En ik gebruik opgezette vogels, die ik van iemand overneem. Elk object is gemaakt met dingen die ik in een bepaald gebied van het land heb gevonden.

Rook je cannabis?

Niet meer. Ik moet me nu meer focussen, omdat ik een eigen bedrijfje heb. Toen ik nog veel skateboarde, rookte ik wel. En dat werkte heel goed. Als ik mijn hoofd had leeg gemaakt met een jointje, kon ik een truc met een skateboard makkelijker doen. Ik dacht er dan niet over na,  dat ik iets zou kunnen breken. Mijn vrienden moesten erom lachen. Als zij weed hadden gerookt, konden ze niet skaten. Het was wel een heel gedoe om eraan te komen. Weed is hier nog illegaal en het is duur. Er is hier trouwens net een referendum geweest over de mogelijke legalisering van cannabis. http://seanduffell.com/

F
Frank.Brandse