Open brief aan Femke Halsema, burgemeester van Amsterdam

Toegegeven, ik ben zelf een reguliere cannabisconsument (klinkt beter dan druggebruiker) en ik drink geen alcohol. Terwijl ik mijn jointje in andere steden stiekem moet roken, kan dat in Amsterdam gewoon in een zaak met gelijkgestemden. Zoals andere toeristen een café bezoeken dus, en dat vind ik op mijn leeftijd (60) ook niet meer dan normaal. Uw stad is de rest van de wereld op dat vlak jarenlang vooruit geweest.

Voortrekkersrol

Ik vind het vreemd dat er nu wat lacherig wordt gedaan over die voortrekkersrol van Nederland in de tweede helft van de twintigste eeuw, en waarvan uw eigen partij, mevrouw Halsema, zelfs een beetje de ultieme bekroning is. Ik heb vanuit België goed kunnen volgen hoe u opgang maakte in de Nederlandse politiek, en hoe u het groene en linkse gedachtengoed uitdroeg met flair en zelfvertrouwen. Toen u burgemeester werd van Amsterdam was dat voor mij alleen maar een bevestiging van uw natuurlijke verbondenheid met deze prachtige stad. Dat u nu zelf afbreuk doet aan het ideaalbeeld dat ik koesterde van u, is de tweede reden van mijn ontgoocheling.

Problemen afschuiven

Wat me nog dwarszit, en zelf beledigt, is het beeld dat coffeeshopbezoekers verantwoordelijk zouden zijn voor overlast en ‘gebral’ op straat. U weet net zo goed als ik dat niet cannabis maar alcohol zulk gedrag veroorzaakt. Ik heb in mijn leven talloze mensen zien blowen, maar nooit is er eentje beginnen ‘brallen’. Ik begrijp dat u de cafés niet kunt sluiten, maar de vraag is of u de problemen door overmatig alcoholgebruik zomaar kunt afschuiven op een andere bevolkingsgroep, ook al gaat dat in hoofdzaak om buitenlanders. Wellicht omdat die beslissing u het minste kiezers kost waarschijnlijk. Wij kunnen toch niet voor u stemmen.

Flaneren langs de grachten in Amsterdam

Flaneren langs de grachten

Hoe dan ook, als u mij zou tegenkomen op straat, zou u niet eens zien dat ik net een coffeeshop heb bezocht, en dat geldt voor heel veel bezoekers. Voor de rest doen wij, mijn vrouw en ik, gewoon wat de meeste andere toeristen doen in Amsterdam. We flaneren langs de grachten, we gaan naar een museum of boekhandel Atheneum, en we eten lekker Indisch of vegetarisch, nog een reden waarom we zo graag in uw stad verblijven. Dat doen we de ene keer in een hotel, de andere keer in een Airbnb, wat dat betreft verschillen wij niet van andere toeristen. Wij doen evenveel geld op als zij, alleen besteden we een klein deel van ons budget niet aan alcohol maar aan cannabis. Waarom wilt u ons dan toch discrimineren? (En dus ook de vele film- en muzieksterren die de coffeeshops maar al te graag bezoeken.)

Gidsland

Ik heb vanuit België goed kunnen volgen hoe u opgang maakte in de Nederlandse politiek, en hoe u het groene en linkse gedachtengoed uitdroeg met flair en zelfvertrouwen. Nederlandse schrijvers, tv-makers en journalisten hebben mij kritisch en onafhankelijk leren denken toen dat in Vlaanderen nog taboe was. Het is mij een raadsel waarom veel Nederlanders nu plots twijfelen aan die voortrekkerspositie, uw land staat er op een positieve manier voor bekend in de hele wereld. U had ook een pionier kunnen zijn in het nieuwe cannabistijdperk. Terwijl de rest van de mensheid er stilaan achter komt dat het Nederlandse model nog niet zo slecht is (op voorwaarde dat je ook de groothandel legaal maakt natuurlijk) en dat de Hollandse liefde voor de plant echt wel te rechtvaardigen is, draaien jullie de klok terug.

Onbegrijpelijk

Alle economische en natuurkundige knowhow die jullie in de loop der jaren hebben opgebouwd, en waarvan men in het buitenland nu gretig gebruikt maakt, wordt genegeerd en verwaarloosd, als je er al niet voor gestraft wordt. De miljarden aan inkomsten die de cannabisbusiness zou kunnen opbrengen, zoals nu al gebeurt in de VS, laten de Nederlanders blijkbaar liever aan zich voorbijgaan. De druk die de Amerikanen, en in mindere mate de regeringen van de buurlanden, decennialang uitoefenden, heeft zijn vruchten afgeworpen. Waardoor Nederland de nieuwe internationale wiettrein dreigt te missen, ook al heeft het die ooit zelf mee op gang getrokken. Onbegrijpelijk. Als we straks, na corona, toch weer zouden terugkeren, de coffeeshops gesloten voor buitenlanders, bevoorraad ik me wel bij vrienden of op straat. Dat hebt u blijkbaar liever dan dat ik rustig ergens aan een tafeltje zit te blowen en niemand lastigval.