DAVE BROCK (HAWKWIND)

Hawkwind bestaat sinds 1969 en is een van de bands die toen begonnen met spacerock en de ruimtelijke mogelijkheden daarvan. De band is altijd al een doorstroomhuis voor muzikanten geweest, zoals voor Lemmy die na zijn ontslag uit Hawkwind met Motörhead een nieuw hoofdstuk aan rock en metal toevoegde. Zanger en gitarist Dave Brock (ook liedschrijver, keyboardspeler en bassist) was erbij vanaf het begin en is nog steeds de stuwende kracht achter Hawkwind. Wegens omstandigheden (je-weet-wel) is het interview telefonisch, maar Dave heeft er zin in en lacht veel en luid.

Amsterdam Magic City En dan ook nog een interview met iemand uit Amsterdam, helemaal top. “Een van mijn favoriete plekken! Ik heb daar jaren geleden een tijdje gewoond, ik heb er fijne herinneringen aan. In 1967, lang geleden, toen er allemaal rellen aan de gang waren. Ze probeerden van de politiechef af te komen en er zaten mensen in het parlement die met de Duitsers hadden samengewerkt. Dat was een aardige revolutie toen in Amsterdam. Ik woonde in de Sint Jacobsstraat, als we in Paradiso of Melkweg spelen lopen we daar weleens langs, en dan herinner ik het me weer dat ik daar in een kleine kamer boven woonde.

Na anderhalf jaar Dave had het druk de afgelopen tijd. “We hebben net een festival achter de rug, vorig weekend, met Arthur Brown, Soft Machine en nog een paar bands. Hawkfest is ons eigen festival, dat organiseren we al jarenlang zelf. De zon scheen en we hebben het heel tof gehad, dat was een goeie tijd. Een week daarvoor hebben we ook nog op een ander festival gespeeld, dat was de eerste keer na anderhalf jaar.

Fans en vrienden “Het was best wel maf, zeker omdat je probeert wat afstand te bewaren tegenover andere mensen. Dat is best wel moeilijk. Bij het eerste festival ging het niet eens zo slecht, daar was een grote backstage, maar bij ons festival… Dat zijn allemaal fans en vrienden en dan loop je rond en dan is het van hee man, goed om je weer te zien. Fantastisch om weer een festival te doen, we hebben de kinderen meegenomen! Maar we hebben een mooie tijd gehad.”

Schaapjes tellen Tussendoor kwam ook nog een heel mooi nieuw album uit onder de titel Somnia, met maar liefst dertien tracks. “Alles gaat over slaap, met onder andere nachtmerries en schaapjes tellen. Maar ik ben er wel al wat van vergeten, want we hadden het al vijf maanden geleden afgemaakt. De platenmaatschappij bracht eerst het vinyl uit, en nu pas de cd. Op die festivals speelden we verschillende nummers van het album, maar je vergeet makkelijk welke tracks er op dat album staan als je met andere dingen bezig bent.

Weinig ruimte Somnia is net zo opgenomen als het album Carnivorous dat Hawkwind een jaar geleden had gemaakt: met alle bandleden apart. “We konden niet bij elkaar komen vanwege de lockdown, dus we moesten van alles naar elkaar opsturen. Het is best wel lastig soms. Als je zoiets doet eindigt het ermee dat je zelf aan het opnemen bent, en omdat je alles zelf doet geef je weinig ruimte aan andere mensen. Ik probeer de drums te programmeren zodat het klinkt alsof onze drummer Richard drums speelt, haha. Uiteindelijk doe je alles zelf in plaats van dingen spaarzaam te verdelen. Ik ben er wel aan gewend, maar ik heb liever dat mijn maten ook in de band meespelen.”

Vorm van kunst “We hebben zo allemaal onze ideeën over wat we gaan doen, dan gaan we dat spelen en dan improviseren we erdoorheen. Stukjes en beetjes die interessant zijn haal je er uit. Je speelt wat en dan deel je het daarna in stukken. Soms is het vervelend, dan gebeurt er maar niks, maar dan speel je er wat overheen en maakt het zo interessant, dat er een duidelijke verdeling ontstaat. Het is tenslotte een vorm van kunst he, wij zijn hier artiesten!”

Een beetje piepen Dave Brock heeft nooit onder stoelen of banken gestoken hoe hij tegenover het gebruik van wiet (of andere drugs) staat, en is voorstander van legalisatie. Er is dus weleens wat voorbij gekomen in al die jaren… “We roken onze marihuana ja, maar niet de hele tijd hoor. Op mijn leeftijd doet het me af en toe een beetje piepen. De anderen in de band zijn er zeker mee bezig! Maar ik moet toegeven dat ik mijn speciale verdamper heb, een nieuw gadget dat ik heel prettig vind. Het is echt OK.

Knock-out “Ik gebruik geen tabak, dat heb ik nooit gedaan, ik heb wiet altijd puur gerookt. Tabak heb ik al heel lang geleden op gegeven, jaren terug. Marihuana straight, all the time. Liever rook ik een pijp. De rest van de band heeft daar niet zoveel mee, maar ik ga gewoon door. Het liefst rook ik wiet, ik heb gewoonlijk wat eigen spul. Als je je eigen kweek hebt kun je het ontwikkelen en er goed voor zorgen en het is sowieso niet erg sterk. Ik heb het niet zo op die hele sterke wiet die je knock-out slaat. Door de jaren heen hebben we zoveel soorten gehad, daar kun je mee lachen en je kan erbij werken en leuk dingen doen, maar die hele sterke skunk vind ik niet meer lekker.

Niet veel soeps Het weer zat alleen niet mee. “Niet dit jaar, want het is de hele tijd erg nat geweest. We hebben hier niet echt een zomer gehad. Af en toe waren er een paar zonnige dagen en dan regende het weer met bakken uit de lucht. Ik heb een grote tuin waar ik groenten verbouw, maar dat was dit jaar ook niet veel soeps. Het was gewoon geen goede zomer, hopelijk volgend jaar weer. De seizoenen zijn tegenwoordig wat vreemd, in april was het echt koud maar best wel zonnig, dus er groeide niks tot mei, en toen regende het enorm dus er groeide niet veel echt goed. Ik merk dat de seizoenen aan het veranderen zijn. Een beetje zonlicht is OK, maar als het grijs en bewolkt is niet.”

Velden met hennep De bassist komt binnen, en een (zo te horen grote) hond blaft door het interview heen. “Stil, koest! Argh. Het is een leuke hond hoor, echt.” De hond geeft weer de ruimte aan Dave, die vanuit deze huiselijke setting zijn licht laat schijnen over de nationale situatie wat betreft wiet. “Van de regering mag er nu cannabis verbouwd worden, als er grote velden met hennep vol staan dan kan je je voorstellen dat het net zo makkelijk moet zijn om wiet te kweken. Maar zoals ik al zei, dit jaar was niet echt geweldig.

Doorgaan Aansluitend heeft Dave zometeen nog een interview, dus er rest niet veel tijd meer. “Ja het is erg druk vandaag, het gaat er normaal gesproken niet zo aan toe als nu.” Dan maar de laatste vraag… Hawkwind is als band ook bekend vanwege de vele wisselingen, terwijl door de jaren heen Dave Brock de constante factor is gebleven. Van bijna even oude bands als Gong en Soft Machine zijn er ook nog maar weinig tot geen originele bandleden actief, maar ze gaan gewoon verder in de muzikale geest van de oorspronkelijke band. Gaat Hawkwind door als Dave de gitaar in de wilgen hangt, of er niet meer is? “Ja ik ga inderdaad alweer een tijdje mee! Ik zou niet inzien waarom niet, als de rest wil doorgaan, wie weet. We weten niet wat er in het leven kan gebeuren, dat is het ding.

Somnia is uitgebracht door Cherry Red / Suburban