Alain Eskinase / Brainscapes

"Een joint is goed voor uit je hoofd te zijn"

Alain Eskinasi(binnenkort 60 jaar) is een veelzijdig geluidskunstenaar die bijna altijd zijn eigen ding is blijven doen, ergens op het raakvlak van muziek, spiritualiteit, verschillende culturen en healing. Het was al snel duidelijk welke richting de jonge Alain op zou gaan: “Vanaf het moment dat ik van school afkwam ben ik professioneel musicus geworden. Ik zou biologie en kunstgeschiedenis gaan studeren, maar mijn toenmalige reggaeband brak door. De band heette It Lives. Later is die opgegaan in Revelation Time, waar Ruud Gullit nog in speelde.”

Voor alles inzetbaar

“We toerden een tijdje mee met UB40 en Doe Maar. Het heeft een jaar of vijf geduurd voor het uit elkaar klapte. Ik belandde daarna in een Afrikaanse band, en met hen ben ik in Amerika terechtgekomen. Daar heb ik twaalf jaar als producer bij een platenlabel gewerkt, en die hebben me voor van alles ingezet, ook jazz, flamenco, reggae, en Afrikaanse muziek.”

Nieuw geluid

“New Age was een stroming die tijdens die reggaeband begon. Ik was zo’n mafkees die cassettebandjes met geluidsopnamen maakte en dat dan door de reggae heen mixte. Na een paar jaar kreeg ik het idee om dat zonder band te doen, en van het een kwam het ander. Terwijl iedereen zoiets had van daar heb je hem weer met zijn synthesizers, ontstond er toch een nieuw geluid, en dat werd Brainscapes. Dat begon in 1988. Ik heb toen een cassetteserie uitgebracht op een onbekend label, en ondertussen werd me verteld dat er ergens in Amsterdam een man didgeridoo speelde. Wat was dat voor instrument? Nooit van gehoord. Het duurde een half jaar voordat we elkaar uiteindelijk tegenkwamen, en vanaf dat moment begonnen we samen muziek te produceren. We hebben zestien cassettes gemaakt, en uiteindelijk een cd.”

Hersengolven

Didgeridoospeler en vriend Jim Wafer had een enorme belangstelling voor hersenonderzoek. Hij was vooral bezig hoe muziek de hersengolven beïnvloedt. Er zijn vier hersengolven, aan de ene kant van het spectrum heb je hersengolven als je heel rustig bent, het andere eind is als je druk bezig bent. “Dat valt te vangen in frequentie en dat kan je omzetten naar muziek. Dat is die therapeutische waarde. Op de cd had je dan de relaxing side en de energetic side, met verschillende ritmes. Het cd’tje werkte als een trein, dat wilde ik nog een keer doen, en nog een keer, en jaren later doe ik het nog steeds.”

Trancedance

Brainscapes werd opgemerkt door Frank Natale van het Trance Dance Institute. Trancedance was een opkomende techniek/therapie met dans in meditatie, meditatie in beweging. Nu niet meer ongebruikelijk, maar toen nog heel nieuw. “Het is een zijpad van Brainscapes, maar het had wel als gevolg dat toen ik in 2000 terugverhuisde naar Nederland, ik besloot om DJ te worden. Dat doe ik nou al twintig jaar erbij. En nu ik niet kan spelen vanwege alle coronamaatregelen, kom ik eindelijk eens ruim aan schilderen toe. Voor mij is de COVID-19 crisis de eerste keer dat ik wekenlang elke dag non-stop kan schilderen.”

Altijd vliegtuigen

Schilderen en daarnaast opnemen doet Alain Eskinasi tegenwoordig in Ruigoord. “Dat we hier voor het eerst kunnen opnemen is een unicum. Ik kom er al sinds begin tachtiger jaren, en vliegtuigen waren altijd een vast deel van de belevenis van Ruigoord, elke anderhalve minuut krijg je een geluidstapijt over je heen. Het geluid van vliegtuigen heeft lage frequenties die er niet uit te filteren zijn als je eenmaal hebt opgenomen. Dus iets opnemen hier was altijd een uitdaging. Bij live muziek kon je dan nog wel zo hard opnemen dat je het wegdrukt, maar als je gedichten wilt vastleggen komt die rommel erdoorheen.”

Uitstapje

Het onlangs verschenen Betoverde Planeet is weer een heel ander project (er wordt al gewerkt aan de opvolger). “Dit is het poëzie-uitstapje van Hans Plomp en La Barbara. Alle Brainscapes albums zijn instrumentaal, deze duidelijk niet. Het is de eerste cd waarbij ik er een live stemkunstenaar bij heb. Het was Barbara’s idee, we kennen Hans Plomp allebei al zo lang, het is een beetje een familieproject. Zij heeft het aangezwengeld, de reis naar de speciale opnamestudio in Ierland betaald, ze was echt een volwaardige co-producer en medemuzikant.”

Cannabist

Alain noemt zichzelf een cannabist. “In de tachtiger jaren ben ik begonnen met blowen, en vanaf die tijd ben ik cannabist - in plaats van een alcoholist. Het bevalt goed, geen alcohol maar cannabis! Het liefst roken we Marokkaanse hasj, blonde hasj. Toen we jong waren blowden we het de hele dag, maar nu we ouder zijn niet meer.”

Uit je hoofd

“Als ik een artiest in de studio heb en die moet een solo spelen en hij of zij loopt vast, het komt er niet uit, dan zeg ik we nemen een breakje, roken een jointje en als die man of vrouw dan in een andere ruimte in zijn of haar hoofd zit, dan gaan we weer naar binnen en hebben we vaak de juiste take, dan komt vaak de solo die ik nodig heb. Omdat je even uit je hoofd bent, daar is het heel goed voor.”

Joint na joint

“Als ik voor mezelf spreek als producer: als ik vast kom te zitten, ik ben aan het componeren en ik kom er niet meer uit, ik luister naar de muziek en hoor dat ik precies hetzelfde doe als op het eerste album, en ik voeg niets nieuws toe - dan rook ik wat als ik produceer. Maar niet meer zoals tien jaar geleden, de hele dag achter elkaar door joint na joint opsteken.”

Ludieke rol

Dat was met de eerste band wel anders, de reggaeband. “Dan sta je in Paradiso en moet je je solo spelen en komt er iemand een joint aangeven, en die was dan beledigd omdat je je handen al vol had. Leuke tijden wel. Zo heb je als musicus natuurlijk tientallen verhalen waarin cannabis een ludieke rol speelt in het hele proces. Van optreden, te laat komen...” Ook met zijn Afrikaanse band in Amerika maakten ze wat dat betreft wel wat mee.

Into green?

“We've been there for three weeks, we're producing and eventually I end up with a producer and he asked us, hey guys, are you into green? We all called out! Yes! because we really didn't know where to get weed in Los Angeles. The next thing I remember is our driver driving us back and laughing so hard at a road sign that we stopped at a highway entrance for ten minutes. ”

What the hell?

“One time I presented my new, second Chakradancer album in America, and the whole record company team was there to listen. We went to smoke a joint together, they all did, and it made me so stoned that I didn't notice that I was switching to Dutch in my head. I spoke to the company in Dutch, and they looked at me like what the hell is this? But I really didn't notice. Look, I don't want to experience those kinds of dangers anymore of course. Although they never forgot it, but good.

Also party

Alain prefers not to blow during performances. “As a DJ yes, but you still have to keep your head down. I am busy with my work, it is not a party. That's the difference between professional musicians and DJs. For an amateur it is always a party, and for me it is also a party, but also quality control. I like to put in a good performance. But when things are going well and everything is under control. ” brainscapes.bandcamp.com soundcloud.com/brainscapes