Werkbezoek 50 coffeeshophouders bij legale wietkwekerijen in Canada

28 May 2018

Cannabis Connect organiseerde op 20 en 21 maart een werkbezoek aan een aantal groots opgezette professionele wietteeltfaciliteiten in Canada voor 50 coffeeshopondernemers. Het werd een bijzonder informatieve trip. Volgens een van de medereizigers een life-changing experience.


De teeltfaciliteiten in Canada werken nu nog met vergunningen voor medicinale teelt. Maar alles wijst erop dat deze kwekerijen zich klaarstomen voor de recreatieve markt die deze zomer opengaat. Veel van deze producenten hebben aspiraties om hun cannabisproducten ook naar andere landen te exporteren. Nederland staat hoog op hun verlanglijst. Zij houden de plannen voor de Nederlandse teeltexperimenten daarom ook nauwlettend in de gaten. Voor coffeeshopondernemers en andere betrokkenen bij de wietexperimenten is een bezoek aan deze mogelijk toekomstige leveranciers daarom een must.

Hershey’s chocoladefabriek

Enkele deelnemers aan het tweedaagse werkbezoek (allen leden van de BCD, het PCN en Epicurus) zijn wel eens bij Bedrocan geweest, de enige medicinale hennepkwekerij in Nederland. Maar wat ze in Canada zien overtreft elke verwachting. “Dit is echt serious business. Ik zit nog even bij te komen van alle info”, zegt een van de ondernemers na ons bezoek aan Tweed, de eerste teeltfaciliteit een beetje beduusd. “Dit is in één woord fabelachtig.” “Het is indrukwekkend wat ze hier hebben neergezet. Ze hebben overal over nagedacht”, vindt een ander. We zijn in Smith Falls. De teeltfaciliteit van Tweed is gevestigd in de voormalige Hershey’s chocoladefabriek van het stadje. De zwaar rokende stoere buschauffeuse die ons vervoert weet ons te vertellen dat Smith Falls in zwaar weer verkeerde nadat de chocoladefabriek zijn deuren sloot. De komst van Tweed, zo’n drie jaar geleden, heeft de werkgelegenheid een enorme boost gegeven. Het stadje bloeit daardoor weer helemaal op. Er werken inmiddels 700 werknemers in het snelgroeiende bedrijf en er staan nog 500 vacatures open. Het is de bedoeling dat dit aantal het volgend jaar verdubbelt.

Duizelingwekkende groei

Bij binnenkomst worden onze paspoorten gecheckt en onze namen geregistreerd. Vervolgens ontvangt iedereen een pasje dat bij het betreden en verlaten van elke ruimte moeten worden gescand zodat ten alle tijden bekend is wie zich waar in het gebouw bevindt. Nadat iedereen in een witte doktersjas en blauwe plastic sloffen is gehesen, leidt een communicatieve, enthousiaste dame ons professioneel door het gebouw heen. Ze heeft er duidelijk zin in. Hiervoor werkte ze voor Big Tobacco. We zijn de grootste groep die ze ooit heeft rondgeleid. En niet de eerste beste. In onze groep zijn mensen met meer dan veertig jaar ervaring in de deze sector. Zelf werkt ze pas enkele maanden in deze business. Desondanks weet ze de stortvloed aan vragen van de Nederlandse cannabiskenners veelal vakkundig te beantwoorden. Later vertelt een andere Canadese ondernemer, met roots in de bankensector, dat je in de Canadese wietsector al een veteraan bent als je drie jaar in deze business werkt. Het is een compleet nieuwe tak van sport die een duizelingwekkende groei doormaakt.

150 miljoen dollar aan wiet

We passeren de tientallen ruimtes met wietplanten in verschillende groeistadia. De dame die ons rondleidt lacht als ze de kreten van bewondering van ons gezelschap hoort: “And you haven’t seen the best yet. Let’s go on. It’s becoming better. Believe me.” In de kluis die met een enorme gepantserde deur is beveiligd mag voor 150 miljoen Canadese dollars aan cannabisproducten opgeslagen liggen. Op het moment dat wij er zijn ligt er voor 30 á 40 miljoen Canadese dollars aan spullen, die klaar zijn voor de markt. Als een stel toeristen maken we foto’s en filmpjes en vergapen we ons aan de grootsheid waarmee deze faciliteit is opgezet. Aan alles is te zien dat het niet aan financiële middelen ontbreekt. Op de terugweg is het stil in de bus. “Met het geld dat ze hier beschikbaar hebben, kunnen ze de beste mensen inkopen”, constateert een van de ondernemers enigszins lauw. “Wij staan nu met 50 cannabisondernemers in Canada. Het had andersom moeten zijn. De Canadezen hadden na 40 jaar lang pionieren bij ons moeten staan.” De volgende dag zitten we alweer in alle vroegte in de bus op weg naar de volgende kweekfaciliteit, het biofarmaceutisch bedrijf TerrAscend in Mississauga, Ontario. Een jongedame legt ons in sneltreinvaart uit hoe de organisatie van dit eveneens snelgroeiende jonge bedrijf in elkaar zit, welke vergunningen ze hebben, wat ze tot nu toe hebben bereikt en wat de plannen zijn. Ze sluit haar presentatie af met een indrukwekkende lijst aan boardmembers, met onder andere twee voormalige Big Pharma mensen en iemand die vanuit de tabaksindustrie is overgestapt.

Wellness

De omvang van deze faciliteit is met 60.000 square feet bescheiden. De dame legt ons uit dat er volgend jaar 205 nieuwe teeltvergunningen worden verstrekt in Canada. Daarom richten zij zich niet zozeer op kwantiteit. Zij zetten vooral in op genetica en nieuwe toepassingsvormen. Met name in wat zij de wellness noemt zitten volgens haar een enorme groeimogelijkheden. Daarmee doelt ze op het grote grijze gebied tussen medicinaal en recreatief. Therapeutische wietproducten voor betere seksuele prestaties of menstruatieklachten. Naast de ontwikkeling van nieuwe producten, is onder de noemer Terra Health ook een netwerk opgezet van en voor patiënten om te bepalen welke soort cannabis bij welke klacht moet worden genomen.

Mastergrower

De voorzorgsmaatregelen in deze faciliteit zijn nog strenger dan bij de eerste kwekerij. Met onze steriele overalls, plastic mutsen en schoenbeschermers, handschoenen en mondkapjes is het alsof de groep doorgewinterde cannabisveteranen is veranderd in een team van chirurgen. Deze keer mogen we dichterbij de planten komen. De mastergrower leidt ons rond. Er volgt een waterval aan informatie over keuzes die hij heeft gemaakt. De precieze voedingsrecepten houdt hij echter voor zich en mogen ook niet worden gefotografeerd. De planten staan evenals bij de eerste faciliteit op aarde. Als ik hem vraag of hij hiervoor ook al actief was in deze business, lacht hij geheimzinnig. Na enig aandringen geeft hij toe dat hij al jarenlang illegaal wiet kweekte. Hij had in die tijd zo’n 600 planten. Gelukkig is hij nooit gepakt. Het is een echte liefhebber die thuis ook verschillende rassen groenten en fruit kweekt.

Achterdeur

De laatste faciliteit die we op de tweede middag bezoeken is CannTrust. Deze locatie is misschien wel het meest indrukwekkend. We komen aan op een zwaarbeveiligd bouwterrein waar bulldozers en kassenbouwers flink in de weer zijn. Het is onduidelijk waar de ingang is. De buschauffeur zet ons per ongeluk bij de achterdeur af. Lachend roept een coffeeshopondernemer dat we gewend zijn om via de achterdeur naar binnen te gaan. Als we uiteindelijk bij de ingang komen, moeten we een contract tekenen dat we niks fotograferen en schrijven over wat we hier zien. Ook hier wordt de hele groep weer geheel in steriele pakken gehesen. Als een stel maanmannetjes lopen we door gigantische science fiction-achtige ruimtes. Overal zijn werknemers die eveneens in maanpakken rondlopen druk bezig met hun werk. We wanen ons in een filmset. Deze faciliteit is 400.000 square feet. In een van de ruimtes staan zo’n 6000 planten op 2 hectare. We lopen verdwaasd door de planten heen. De mastergrowers die ons die middag rondleiden bij CannTrust blijken eveneens een verleden als illegaal kweker te hebben. Als ik een van hen vraag of er ook tuinders met een wetenschappelijke achtergrond werken, lacht hij schamper. Ja, die zijn er ook. “Ze hebben een hoop kennis, maar ze zijn niet ‘streetwise’.” Ze hebben hem niks te leren. “Ze lopen de hele tijd achter me aan, om me op de vingers te tikken.”

Gemiste kans

Alles wat we zien bij CannTrust is van Nederlandse makelaardij. De kassen, lampen, watersystemen, voeding en zaden. “De grootste gemiste kans ooit”, dat is het gevoel dat ik erbij heb”, zegt een van de coffeeshopondernemers. “Het zijn een stel paters daar in Den Haag die weten wat goed voor ons is.” Veel ondernemers hoor ik zeggen: “We zijn de trein aan het missen. Het is toch eigenlijk onze business.” Tekst: Nicole Maalsté Foto’s: Derrick Bergman / GONZO Media en vele anderen