Ministaatjes en cannabis?
We hebben in Europa vijf ministaatjes. Highlife bezocht ze de afgelopen twee jaar en noteerde wat er op cannabisgebied is te beleven.
[caption id="attachment_16615" align="alignnone" width="500"]
Liechtenstein[/caption]
[caption id="attachment_16616" align="alignnone" width="500"]
Monaco[/caption]
[caption id="attachment_16617" align="alignnone" width="500"]
San Marino[/caption]
Het zal niemand verbazen dat in Vaticaanstad, het kleinste Europese ministaatje, geen verwijzingen naar cannabis te vinden zijn. Toch zou de vestiging van de Rooms Katholieke kerk wel eens de geschiedenisboeken op mogen slaan. Jezus wordt in diverse publicaties als een stoner beschouwd. En op welk papier werden al die bijbels de afgelopen 20 eeuwen eigenlijk geschreven? Monaco is dan een heel stuk mondainer. Maar dan meteen in het topsegment. Het prinsdom aan de Middellandse Zee is the place to be voor iedereen die 7 cijfers op zijn bankrekening mag schrijven. Is daar wiet te krijgen? Jazeker, want in Monaco is alles te koop. Vanaf een van de gigajachten in de haven zweefde een heerlijke zoete walm ons tegemoet, toen we daar als armzalige dagtoerist even langs liepen. Helaas hield de security alles stijf afgesloten voor ons. San Marino, de oudste republiek ter wereld, is erg leuk. Als je langs het pad langs de drie karakteristieke torens van het land loopt, heb je een waanzinnig uitzicht tot aan de Adriatische Zee. Het oude deel op de top van de heuvel is prachtig, vooral ’s avonds als de meeste dagjesmensen dit bastion hebben verlaten. Grenscontroles kennen ze niet, en in Italië is wel wat te regelen qua wiet. Liechtenstein was eerlijk gezegd vooral saai en degelijk. Daar hadden we meer van verwacht. De grootste onder de ministaatjes, Andorra, was wel weer leuk. Dit oude smokkelaars paradijs in de Pyreneeën, op de grens van Frankrijk en Spanje, kent veel spuuglelijke betonnen flats, maar als je er een paar dagen langer blijft, vind je er mooie wandelpaden en te gekke kleine kroegjes en restaurantjes. Klein maar fijn.
Door: Rob Tuinstra
Liechtenstein[/caption]
[caption id="attachment_16616" align="alignnone" width="500"] Monaco[/caption]
[caption id="attachment_16617" align="alignnone" width="500"] San Marino[/caption]
Het zal niemand verbazen dat in Vaticaanstad, het kleinste Europese ministaatje, geen verwijzingen naar cannabis te vinden zijn. Toch zou de vestiging van de Rooms Katholieke kerk wel eens de geschiedenisboeken op mogen slaan. Jezus wordt in diverse publicaties als een stoner beschouwd. En op welk papier werden al die bijbels de afgelopen 20 eeuwen eigenlijk geschreven? Monaco is dan een heel stuk mondainer. Maar dan meteen in het topsegment. Het prinsdom aan de Middellandse Zee is the place to be voor iedereen die 7 cijfers op zijn bankrekening mag schrijven. Is daar wiet te krijgen? Jazeker, want in Monaco is alles te koop. Vanaf een van de gigajachten in de haven zweefde een heerlijke zoete walm ons tegemoet, toen we daar als armzalige dagtoerist even langs liepen. Helaas hield de security alles stijf afgesloten voor ons. San Marino, de oudste republiek ter wereld, is erg leuk. Als je langs het pad langs de drie karakteristieke torens van het land loopt, heb je een waanzinnig uitzicht tot aan de Adriatische Zee. Het oude deel op de top van de heuvel is prachtig, vooral ’s avonds als de meeste dagjesmensen dit bastion hebben verlaten. Grenscontroles kennen ze niet, en in Italië is wel wat te regelen qua wiet. Liechtenstein was eerlijk gezegd vooral saai en degelijk. Daar hadden we meer van verwacht. De grootste onder de ministaatjes, Andorra, was wel weer leuk. Dit oude smokkelaars paradijs in de Pyreneeën, op de grens van Frankrijk en Spanje, kent veel spuuglelijke betonnen flats, maar als je er een paar dagen langer blijft, vind je er mooie wandelpaden en te gekke kleine kroegjes en restaurantjes. Klein maar fijn.
Door: Rob Tuinstra
