Kom uit die grot
De afgelopen weken heb ik tijd gehad om na te denken over de weerstand die ik bij veel mensen bemerk tegen de aankomende veranderingen in de cannabiswereld, en in het bijzonder tegen het wietexperiment.
Voor alle duidelijkheid, ik ben ook niet razend enthousiast over de wijze waarop het wietexperiment vorm krijgt en heb er samen met anderen heel hard aan gewerkt om het experiment realistisch en uitvoerbaar te maken. Dat is maar gedeeltelijk gelukt. De politieke werkelijkheid blijkt weerbarstig. We zitten dicht bij het maximaal haalbare. Mijn natuurlijke reactie is dan dat ik de situatie probeer om te draaien waardoor ik kansen ga zien. Bij veel andere mensen blijkt dat anders te liggen. Zij blijven ‘hangen’ in de weerstandmodus en hopen op die manier alsnog te voorkomen dat er veranderingen (in de cannabiswereld) gaan optreden.
Filter
Het doet me denken aan een parabel van de filosoof Plato over vastgeketende mensen in een grot. De gevangenen in het verhaal zien alleen schaduwen die door een vuur achter hen op een rotswand worden geworpen. Ze bekijken de wereld door een filter van meningen, overtuigingen, belangen en opgedane ervaringen uit het verleden. De schaduwen vormen hun werkelijkheid. Ze zien de wereld in de grot als hun bestemming en hebben geleerd om zin te geven aan die wereld. Als één van de gevangene weet te ontsnappen, komt hij erachter dat er nog een andere werkelijkheid is buiten de grot. Het kost hem moeite om die nieuwe werkelijkheid te duiden. Dat gaat niet van de ene op de andere dag. Als hij teruggaat naar de grot om dit aan de andere gevangenen te vertellen, geloven ze hem niet.Vrij en autonoom
De moeite die de gevangenen in het verhaal moeten doen om zichzelf te bevrijden van de wereld die zij kennen, staat voor de lange weg die mensen moeten afleggen om het Goede, Ware en Schone te bereiken. Alleen degenen die de verleiding van de aardse genoegens kunnen weerstaan, zijn in staat de grot te verlaten en kennis te nemen van de werkelijkheid erbuiten. Maar als het eenmaal lukt, dan wil je nooit meer terug. Moraal van het verhaal: de bestemming van de mens is vrij en autonoom te zijn. En niet om zijn leven in een grot te slijten en er pas op zijn sterfbed achter te komen dat hij niet geleefd heeft zoals hij had kunnen leven.
