Het onderwerp cannabis omvat zoveel verschillende disciplines dat zelfs de grootste kweekgoeroes niet alles weten. Een goeroe is Piet Groen zeker niet.
Het onderwerp cannabis omvat zoveel verschillende disciplines dat zelfs de grootste kweekgoeroes niet alles weten. Een goeroe is Piet Groen zeker niet.
Een wijs man merkte eens op: 'Hoe meer je weet, hoe minder je begrijpt'. Een variant op die stelling luidt: 'Elk antwoord levert tien nieuwe vragen op'. Voor de cannabisplant gaan deze wijsheden zeker op. Het onderwerp cannabis omvat zoveel verschillende disciplines dat zelfs de grootste kweekgoeroes niet alles weten. Een goeroe is Piet Groen zeker niet. Groen rotzooit maar wat aan, maar wel probeert hij antwoord te krijgen op de vragen die bij hem opkomen als hij weer eens veel te lang rondhangt op cannabisforums, in de shop of met concullega's. Hoe zit dat nou?
LED alleen voor groeien?
Op internetforums en in bladen las ik dat je met LED-verlichting makkelijk een gram per watt kunt halen. Misleidende infomercials en typische forum-opschepperij? Volgens een growshopadviseur kun je met LED-licht alleen maar voorgroeien: "Voor je er mee kan bloeien zijn we wel tien jaar verder." Wie heeft er gelijk?
LED-verlichting voor de plantenteelt bestaat nog maar een paar jaar. Vanaf de eerste UFO-lamp vliegen de uitzonderlijke claims je om de oren. Zo zou 1 watt LED-verlichting net zoveel voor de plant bruikbaar licht opleveren als 3 watt van een HPS-lamp. Dergelijke beweringen klinken niet alleen overdreven, er is vaak genoeg aangetoond dat ze dat inderdaad ook zijn. Maar niet altijd. Her en der kwam ik overtuigende kweekverslagen tegen die deze stelling wel degelijk lijken te bevestigen. De vaak gehoorde verdachtmakingen dat de dikke toppen die je onder LEDs ziet eigenlijk onder HPS werden gekweekt, nam ik toen al met een korreltje zout.
De slechte naam die LEDs bij de meeste kwekers hebben, heeft vooral te maken met overhaast uitgebrachte producten, die met veel bombarie werden gelanceerd nog voordat was onderzocht of ze eigenlijk wel werken. In de eerste generatie LED-armaturen zaten maar twee of drie kleuren, en bovendien hadden de gebruikte LEDs weinig vermogen. Met de laatste generatie power LEDs is het vermogen dramatisch toegenomen, en ook is bij de betere types het lichtspectrum enorm uitgebreid. Om er achter te komen wat de waarheid is, heb ik een proef gedaan met door Dutch Green Grow Lights uitgeleende 350 watt armatuur, voor zover ik weet de eerste producent die 16 verschillende kleuren LEDs, waaronder UV en infrarood, heeft toegepast. De belangrijkste conclusie: afbloeien onder LEDs is mogelijk. Punt uit.
Toch zijn daar wel wat kanttekeningen bij te zetten, en dan bedoel ik niet de hoge aanschafprijs. Kweken met LEDs vraagt meer tijd dan met traditionele verlichting. Die verlenging zit 'm zowel in de groei- als in de bloeifase. De (zaad)planten waren na 3,5 week voorgroei prachtig compact. Ik had er alleen niet op gerekend dat de planten na het omschakelen op 12/12 een stuk minder zouden strekken dan ik gewend was. Daardoor was ondanks het toppen het opvullen van de beschikbare ruimte niet optimaal en bleef de opbrengst beperkt tot 0,7 gram per watt. Dat probleem is volgens mij met een langere voorgroei te compenseren, waardoor een 1 op 1 opbrengst absoluut haalbaar is - op z'n minst. Juist door dit effect is LED-verlichting misschien wel de ideale lamp voor Haze-soorten.
Daarnaast duurde het afbloeien bijna drie weken langer dan de opgave van de zaadproducent, al heeft die er natuurlijk belang bij de bloeitijd korter voor te stellen dan die werkelijk is. Voor een echt mooi eindresultaat loont een week (of meer) langer bloeien vrijwel altijd. Die drie à vier weken extra neem ik dus graag voor lief. Het zou me trouwens niet verbazen als er met wat meer ervaring nog iets van die extra tijd kan worden afgeknabbeld. 's Winters kan ook de lage temperatuur van zo'n LED-armatuur bijverwarming nodig maken. Hoe dan ook, het eindresultaat was schitterend. De toppen hadden een mooie omvang, waren stevig, verspreidden een fantastische geur en hadden een superieure milde smaak. (En U mag gerust denken dat ik me door eerder genoemd bedrijf heb laten betalen, ook al zweer ik op het zieleheil van opa en oma Groen dat ik geen cent heb gezien en toch nooit meer terugga naar HPS!)
Wat betekent curing eigenlijk?
Als het kweken van wiet vooral een commerciële bezigheid is, wordt drogen al snel een noodzakelijk kwaad. Vaak wordt de kweekruimte ook gebruikt om te drogen, en dat houdt natuurlijk de start van de volgende generatie moneymakers op. Dus wordt het drogen vaak afgeraffeld. Het gevolg is dat snel gedroogde wiet vaak niet echt droog is - of juist kurkdroog. En dat komt de rookbaarheid, de smaak en zelfs het effect niet ten goede.
Hoewel Amerika de bakermat van de fastfood cultuur is, lijken de Amerikanen als het om wiet gaat grotere fijnproevers dan Nederlanders. Men neemt daar veel meer de tijd voor het droogproces en maakt onderscheid tussen het eigenlijke drogen en het nabewerken, dat als curing wordt aangeduid. Het Engelse woord curing wordt voor allerlei processen gebruikt waarmee organische producten worden verduurzaamd. Het roken of pekelen van vis of vleeswaren, maar ook het drogen van tabak zijn voorbeelden van curing. Bij de productie van tabak worden met curing meerdere processen aangeduid, waar het Nederlands minstens drie woorden voor nodig heeft: drogen, rijpen en fermenteren. Dezelfde processen spelen ook bij het curen van cannabis een rol.
Vocht is essentieel bij het curingproces en is daarbij zowel bondgenoot als vijand. Als er teveel vocht in de buds blijft zitten, kan schimmel ontstaan. Ook als toppen droog aanvoelen, is er in de takjes vaak nog steeds vocht aanwezig. Verse cannabis bevat zo'n 80% vocht. Het curen begint als ongeveer 33% van het oorspronkelijk aanwezige vocht is verdampt. Na het curen zou de wiet nog steeds zo'n 10 tot 15% vocht moeten bevatten. Dat zijn ideale waardes om schimmels te voorkomen, die minimaal 15% nodig hebben om te groeien. Bij een vochtgehalte lager dan 10% verpulveren toppen makkelijk. Een populaire manier om te bepalen of het materiaal droog genoeg is om te curen, is de 'kraktest'; als een steeltje bij het ombuigen met een droge krak breekt, is het droogproces ver genoeg gevorderd. Buigt het om, laat het dan nog wat langer drogen.
Een manier van curen bestaat uit het inrollen van voorgedroogde toppen in een stuk krantenpapier. Ook worden toppen soms in een kartonnen doos te drogen gelegd. Het papier of het karton zorgt dan voor de absorptie van het restvocht. Plastic is voor het nadrogen niet geschikt. Plastic is meestal licht poreus en stoffen in de wiet kunnen reageren met plastic - maar niet met glas. Daarom is hèt voor curing gebruikte materiaal in de VS de glazen weckfles met dito deksel. Weckflessen zijn de ouderwetse potten waarin vroeger groente en fruit werden geconserveerd. Ze zijn in vele volumes verkrijgbaar (maximaal 5 liter) en met een beugelsluiting à la Grolsch en een rubber ring luchtdicht af te sluiten. Het proces bestaat uit de volgende stappen:
1 - Maak de toppen schoon en laat ze op een koele donkere plaats tussen de 5 en 8 dagen drogen bij een luchtvochtigheid tussen 50 en 60%.
2 - Deponeer de toppen nu voorzichtig in een weckfles, voor het gemak het liefst een met een brede opening. De ideale temperatuur voor het curen ligt tussen de 10 en 24°C. Zet de weckfles in het donker.
3 - Controleer de toppen na een uur of drie. De eerst zo droog lijkende toppen zullen nu weer zacht aanvoelen omdat vocht uit de kern naar buiten is 'gezweet'. Bij dikke toppen is dit veel sterker het geval dan bij kleinere, dus is het verstandig de dikke en kleinere buds in aparte flessen te doen. Als er voornamelijk kleine dicht op elkaar gepakte buds in de pot zitten, kan het nodig zijn om de weckfles te schudden, zodat er lucht bij kan. Dat er daarbij een klein deel van het materiaal loskomt, moet je maar voor lief nemen.
4 - Laat de toppen in de weckfles met geopend deksel drogen tot ze weer droog aanvoelen.
5 - Sluit nu de weckfles opnieuw af en herhaal het proces net zo lang tot de toppen droog - maar niet kurkdroog! - aanvoelen als de deksel is geopend. Naarmate het proces vordert duurt het steeds langer voordat er weer vocht van binnen naar buiten is gedampt, dus denk niet te snel dat het wel goed is. Het totale proces kan, afhankelijk van temperatuur en aanvangsdroogheid, wel een week duren.