FERRY

Rob Tuinstra
30 Aug 2021

Wat een vermakelijke film is Ferry geworden. We zien hoe onze held uit de serie Undercover eigenlijk op de camping is beland. Het plezier spat van het scherm af en de tegenstellingen tussen Amsterdam en Brabant worden op heerlijke wijze uitgesponnen.


Een Brabander in Amsterdam

 

Zo opent de film met ‘Aan de Amsterdamse grachten’ van Johnny Jordaan en eindigt het verhaal met ‘Sinds een dag of twee’ van Doe Maar. In de dialogen wordt ook regelmatig met dit thema gespeeld. Zo zegt Claudia, de zus van Ferry over hem: ‘Zie hem eens dik doen met zijn Amsterdamse accentje’. De scheldpartijen tussen broer en zus zijn trouwens helemaal om van te smullen: ‘Verrekte braakbal. Lelijke brulaap. Vieze, vuile, gore pisvlek. Hysterische blafkut.’ Wat zullen de tekstschrijvers en acteurs een lol hebben gehad.

 

Kleine Ferry

De film opent met een scene waarin we kennis maken met kleine Ferry en zijn oudere zus Claudia, waarin aandacht is voor hun ouders en waarom Ferry is geworden zoals hij is. Meteen daarna schakelen we door naar Ferry als trouwe rechterhand en meedogenloze killer van gangsterbaas Brink. Deze heeft een moeizame relatie met zijn zoon. Ook Ferry heeft geen hoge pet op van Matthijs.

Ferry: ‘Ik heb gehoord dat de Maroc weer op is.”

Matthijs: ‘Ja, dat verkoopt heel goed.’

Ferry: ‘Ik heb je toch gevraagd dat bij te vullen.’

Matthijs: ‘Heb ik gedaan en het is weer op.’

 

Noodlot

Dan slaat het noodlot toe. Tijdens een overval wordt geschoten en iemand geraakt. ‘Brabo’s, het waren Brabo’s!’ Ferry krijgt de opdracht om in Brabant op onderzoek uit te gaan. Hij komt er immers vandaan en heeft daar nog contacten. Zijn afkomst komt meteen van pas, want hij heeft via het accent van de overvallers gehoord dat ze uit Tilburg moeten komen. Ferry wordt tijdens zijn zoektocht naar de daders herenigd met zijn zus die hij na een ruzie al jarenlang niet heeft gezien. Die ruzie was tijdens haar huwelijk met John, die in de tv serie nadrukkelijk aanwezig is. En Ferry vindt er natuurlijk zijn grote liefde Daniëlle. Dat geeft de film zeker iets extra’s; dat we even zien hoe die relaties eigenlijk begonnen zijn.

 

Het bankje

Het valt niet altijd mee om een geslaagde film te maken op basis van een succesvolle tv serie. Breaking Bad was een magnifieke serie, de film El Camino stelde teleur. Deadwood was een geniale western-serie, Deadwood: The Movie haalde dat niveau bij lange niet. Alle lof dus voor de Vlaamse filmregisseuse Cecilia Verheyden en schrijvers Nico Moolenaar en Bart Uytdenhouwen. De cast is verder prima in vorm en de verschillende locaties zijn prachtig gevonden. Nog wel een tip hier over het bankje waar Ferry in Amsterdam zo graag een drankje en een broodje neemt en een beetje peinzend voor zich uit staart. In de film wordt verwezen naar de Zeedijk. Deze roemruchte straat op de Amsterdamse Wallen kent elke Nederlander natuurlijk wel, maar daar is het bankje niet te vinden. De juiste locatie is wel vlakbij, maar dan op de Oudezijds Voorburgwal ter hoogte van nummer 2. Het bankje zelf bestaat niet, dat werd er alleen voor de film neergezet, maar er is wel een caféterras waar je een drankje en hapje kunt nuttigen, om zo je eigen Ferry-moment even mee te pakken.

R
Rob Tuinstra