DJ Dano

Hoe High Life wil je het hebben?

Wat De Fok Ouwe

Als we bellen met DJ Dano (Daniel Leeflang, Amsterdam 1970) bestelt hij net een Hollandse Nieuwe. Maar Dano heeft wel even tijd – ruim de tijd zelfs. “Sinds die coronacrisis is uitgebroken heb ik zoveel meer tijd voor muziek. Ik heb daarbuiten altijd een bouwbedrijf gehad, om toch mijn gezin te onderhouden, maar door corona staan de bouwwerkzaamheden helemaal stil. Begin dit jaar ben ik gescheiden, ik woonde eerst in Hoofddorp met mijn ex en mijn zoontje van inmiddels zes.”

Schop

Onlangs bracht DJ Dano samen met Def P (Osdorp Posse, Beatbusters) de track Wat De Fok Ouwe uit. “Door de samenwerking met Def P ben ik gebeld door Giel Beelen, ik had hem dat liedje gestuurd met: wat vind je hier nou van? Want het ligt al twee jaar op mijn plank en ik krijg het maar niet aan de straatstenen verkocht. Hij zei je bent helemaal gek als je dit niet uitbrengt, dan geef ik je persoonlijk een schop onder je hol. Gebruik al je socials!”

Roots

“In december heb ik een berichtje op Facebook gepost: wie kan er een videoclip maken? Zo kwam ik Peggy Steenvoorden tegen, mijn huidige vriendin, die in de jaren negentig veel videoclips heeft gemaakt, en die veel commercials doet. Ze wou wel weer een keer terug naar haar roots. We hadden elkaar aan de telefoon om te lullen en binnen vijf minuten waren we eigenlijk al verliefd. Zij heeft onze videoclip gemaakt en sinds 1 januari woon ik bij haar in Amsterdam. Dat is een apart verhaal toch.”

Keihard

Er komt nog een tweede track, en met producer Sec Edit en Def P is Dano net begonnen met een derde track. Voor het boek van DJ Dano, de biografie Wat De Fok Ouwe, ligt al een opvolger klaar. “De derde druk van mijn biografie heb ik zelf betaald en daar is de helft al weer van op. Dus dat gaat ook keihard. Ik heb nu tijd voor dingen waar ik gewoon geen tijd voor had, na achtentwintig jaar heb ik zelfs een drumstel gekocht, daar speel ik nu op.”

Knallen

Hoe High Life wil je het hebben? “Ik heb een behoorlijke high life gehad, kan ik je vertellen. In de tijd dat ik blowde heb ik er ontzettend van genoten, alleen heb ik een soort van ADHD. Op een gegeven moment werd het van: het komt morgen wel, het komt morgen wel. Dat was net in die periode dat ik als een vuurpijl werd afgeschoten door ID&T, met de Thunderdome periode. We moesten toen meteen knallen, ik had geen tijd voor ‘het komt morgen wel”.

Geen middenweg

“Ik werd lekker sloom van blowen, het komt morgen wel, relaxed, ik maak me niet druk. Maar het werd door andere middelen vervangen, en in grote mate. Ik kon nooit normaal doen met alles wat ik gebruikt heb, er was nooit een middenweg. En dat was ook zo met blowen. Als ik wakker werd was ik al aan het draaien, met mijn ene oog nog dicht, en als ik naar bed ging was het omgekeerd. Een oog nog open, een laatste trekje nemen en dan pas slapen.”

Overdreven

“Toen ik een jaar of zestien was begon ik met blowen. Maar ik ben een keer betrapt door mijn vader, toen moest ik noodgedwongen even stoppen omdat er allemaal straffen aanhingen. Hij vond zestien veel te jong. Als ik tot mijn achttiende niet zou roken of blowen zou ik 3000 gulden krijgen, dus dat werd ‘m even niet meer. Mijn pa heeft vroeger wel geblowd geloof ik, toen mijn jongere broertje geboren werd stopte hij met alles en toen was het een doodzonde als iemand anders dat nog wel deed. Een beetje overdreven wel.”

Op het gemakkie

“Maar vanaf mijn achttiende was ik wel lekker aan het paffen. Vooral hasjiesj, dat vond ik lekkerder dan wiet. Lekker pulken aan zo’n blokkie, lekker warm maken met je aansteker, lekker de tijd ervoor nemen. Rustig aan, op het gemakkie, en ik vond de smaak ook beter dan wiet. Een jaar of vijf geleden heb ik nog een keer een joint gerookt met mijn dochter van 27, ik moest vijf minuten heel hard lachen en toen viel ik in meteen in slaap.”

Fabriekswerk

“Blowen is lekker in je eigen roesje zijn, lekker je eigen dingen doen. Maar bij ID&T moest je vijf liedjes in een week af hebben, toen was het niet meer relaxed. Dus belde ik de dealer voor een pakje coke en dan kon ik wel die vijf liedjes af maken. Die coke is daar toen in de plaats van hasj gekomen. Eerst deed ik soms wel een week over een beat, ik kon ook rustig twintig minuten lang in een boekje blijven hangen, maar dat ging gewoon niet meer, het was fabriekswerk, er moesten cd’s op de markt komen en ik verdiende daar mijn geld mee.”

Bliepjes

“Toen ik nog blowde had je maar twee apparaatjes waar je muziek mee maakte, de 303 van Roland als basmachine, waar je die acidbliepjes mee kon produceren,  en de 606 drumcomputer. Daar had je voldoende aan. Met Dylan Hermelijn heb ik toen mijn eerste plaatjes gemaakt, toen konden we met een jointje twintig minuten lang lekker op die acidbliepjes blijven hangen. En na twintig minuten draaide je het knopje weer een keertje om. Later met dat fabriekswerk was het gewoon een goede snuif nemen en jezelf twee dagen opsluiten. Het werd toen ook meer richting hardcore, een heel andere muziekstroming.”

Meterslange joint

Gevraagd naar een verhaal uit de ouwe doos weet Dano nog wel wat. “Jeroen Flamman en ik hadden een avond in Mazzo, Manic Monday, een soort after after party van de uitgaansgebieden, waarbij iedereen naar ons toe kwam. Er was een kleine kalende Arabier die altijd een joint draaide die voor de hele Mazzo was. Een joint van bijna twee meter lang! Het was echt geniaal, dat ging de hele avond door. Hij deed er ook een uur over om ‘m te draaien, daar had hij een vast plekje voor op een bankje. We rookten er lekker met z’n allen aan mee, hartstikke gezellig.”

Betaling in drugs

“Dat was de tijd dat ik nog blowde, begin jaren negentig. Toen kon zoiets nog, omdat het allemaal een stuk relaxter was. Een housefeest was ook nog af en toe een echt housefeest. Als je binnenkwam kreeg je als artiest niet betaald maar kon je kiezen: wat wil je, blowen, speed, ecstasy, of coke? Zo heb ik heel vaak een paar grammetjes hasj meegenomen, je werd in drugs uitbetaald. Dat was dan bij mensen thuis, voordat het echt de Mazzo werd en dat soort dingen.”

Sterk

“Alles werd veel sneller, ik moest met mijn tijd meegaan en zo werd mijn dopegebruik ook anders. Dat was ook een behoorlijke high life kan ik je vertellen. Ik heb wel af en toe zoiets van: blowde ik nog maar met de hasj die we vroeger hadden, want de wiet is tegenwoordig zo sterk geworden, ik kan er nu niet meer tegen. In onze goeie ouwe tijd kon je het veel beter handelen.”

Dichtgetimmerd

Maar geen gezeur, gewoon voorwaarts. Ook al zijn er altijd wel wat hobbels op de weg... “Op een of andere manier blijft dat dikke gordijn in Hilversum weer dicht staan, het wordt niet open gedaan, ze vinden het allemaal te moeilijk. Maar als je Wat De Fok Ouwe in het straatje Prodigy stopt dan moet het best wel kunnen. Alles zit zo dichtgetimmerd daar, je wil er ook eigenlijk niet meer gedraaid worden.”

Conspiracy

Wat De Fok Ouwe is een mengelmoes van allerlei soorten stijlen, de tweede track klinkt meer reggaeton-achtig, en de derde wordt een plaat in de samenzweringstheorie van alles wat er nu met COVID-19 gebeurt. “Def P, een andere producent en ik vinden het allemaal wel erg ver gaan. Ik ben normaal nooit zo van de conspiracy theorieën, maar er zijn zoveel dingen die niet kloppen.”

Andere kant

“Juist in deze periode kan ik mijn andere kant laten horen. Ik word er niet voor geboekt maar via mijn livestreams en mijn eigen platenlabel kan ik het uitbrengen. Dat is dan weer het voordeel van het hele gedoe dat er nu aan de hand is.” www.djdano.nl