De Medical Bike Tour 2013
Afzien, kapot zitten en puur op wilskracht de meet halen is voor wielerprofs al geen lolletje. Wat het voor slecht getrainde amateurs betekent, hebben de vijftien deelnemers aan de Medical Bike Tour 2013 in een driedaagse etappekoers door het woeste Spaanse bergland aan den lijve ondervonden. Als Team Cannabis na 380 loodzware kilometers het GrowMed beursterrein in Valencia opdraait zijn de opluchting en euforie bijna tastbaar. Stuk voor stuk hebben de rijders hun demonen verslagen - en daarmee ook nog eens 50.000 euro voor medisch cannabisonderzoek bij elkaar gefietst..
Afzien, kapot zitten en puur op wilskracht de meet halen is voor wielerprofs al geen lolletje. Wat het voor slecht getrainde amateurs betekent, hebben de vijftien deelnemers aan de Medical Bike Tour 2013 in een driedaagse etappekoers door het woeste Spaanse bergland aan den lijve ondervonden. Als Team Cannabis na 380 loodzware kilometers het GrowMed beursterrein in Valencia opdraait zijn de opluchting en euforie bijna tastbaar. Stuk voor stuk hebben de rijders hun demonen verslagen - en daarmee ook nog eens 50.000 euro voor medisch cannabisonderzoek bij elkaar gefietst..
Afzien, kapot zitten en puur op wilskracht de meet halen is voor wielerprofs al geen lolletje. Wat het voor slecht getrainde amateurs betekent, hebben de vijftien deelnemers aan de Medical Bike Tour 2013 in een driedaagse etappekoers door het woeste Spaanse bergland aan den lijve ondervonden. Als Team Cannabis na 380 loodzware kilometers het GrowMed beursterrein in Valencia opdraait zijn de opluchting en euforie bijna tastbaar. Stuk voor stuk hebben de rijders hun demonen verslagen - en daarmee ook nog eens 50.000 euro voor medisch cannabisonderzoek bij elkaar gefietst..
| Teampresentatie voor het vertrek uit Budia |
Na een nacht in Madrid worden we door het Paradise Seeds busje bij ons hotel afgehaald voor de korte trip naar onze startplaats, het 150 inwoners tellende gehucht Budia. De fietsen worden uitgepakt en, zoals dat onder fietsgekken gaat, uitgebreid bewonderd. Het is een bonte verzameling karretjes, van robuuste mountainbikes, schitterende stalen vintage klassiekers tot geavanceerde aluminium- en carbonfietsen die meer kosten dan een bovenmodaal maandsalaris. De voorpret bereikt een hoogtepunt als de wielerkleding wordt uitgepakt. We zijn onder de indruk van de professioneel ogende setjes, waar sponsors als Rabo en Garmin zijn vervangen door klinkende namen uit de cannabusiness. Echt kicken!
Het vijftien rijders tellende team bestaat uit een gevarieerd gezelschap. Er is een Oostenrijker, de ijzersterke Harry van growshop Bushdoctor, vier bikkelharde Slovenen, en twee Hollandse meiden die vooral in beklimmingen nog heel wat mannen voor schut zullen zetten. De jongste rijder, Luc Paradise Seeds’ zoon en klimrevelatie Zanur, is nog maar 17, Peter is met zijn 69 jaar de oudste, maar zeker niet de minste. Integendeel. De verzorging is in goede handen van een tweetal emphatisch begaafde Britten die een studie maken van de positieve effecten van cannabis op sport, de volgauto’s worden verder bemand door de altijd goedgemutste Hagenezen Alex ‘Happy Smile’ en zijn Roos, en niet te vergeten de onvolprezen Patrick, AKA Ali Baba.
On the road
Nadat we op 16 april uit Budia voor de eerste etappe van 125 km van start zijn gegaan vormen zich al snel allianties van rijders die ongeveer hetzelfde vormpeil hebben, of een natuurlijke voorkeur hebben voor beklimmingen of juist afdalingen. Opmerkelijk is bij het fietsen altijd weer hoe snel de conditie verbetert. Klinken rijders bij de eerste beklimmingen nog of ze acuut op het zuurstofapparaat moeten worden aangesloten, al op de tweede dag worden de hellingen met veel meer souplesse genomen. Regelmatig wordt het peloton uit elkaar geranseld, nu eens door een wel heel steile of lange beklimming, dan weer door duizelingwekkende afdalingen waarbij zelfs de volgwagens ons niet kunnen bijhouden. Maar telkens vinden we elkaar weer terug. Als iemand een lekke band heeft, of klimwonder Roos wordt geteisterd door een steeds weer van de tandwielen aflopende ketting, is er telkens wel een strijdmakker die zich over de achterblijver ontfermt, hoe groot de verleiding ook is om het tempo vast te houden en bij het voortjagende peloton aan te klampen.
| Klimwonder Roos kiest de kop van het peloton bij het begin van de tweede etappe |
De nachten brengen we door in comfortabele appartementen, net als echte wielrenners met twee man op een kamer. Goddank zijn de bedden goed en de douches heet. Het Spaanse levensritme breekt ons daarbij wel op; als je om een uur of 5 over de meet rijdt en pas rond half 11 aan tafel kunt, zit er niets ander op dan met een volle maag naar bed te gaan - iets wat al snel slaaptekorten oplevert als Patrick om 7 uur ‘s morgens door de megafoon luidruchtig het ochtendreveil kraait.
Helaas verloopt de tweede etappe van MC Biketour niet zonder ongelukken. Op een stuk onverharde weg gaan drie renners in een bocht onderuit. Als door een wonder blijft de schade beperkt tot wat schaafwonden, al moet pechvogel Jaka zich in een ziekenhuis laten controleren op breuken. Gelukkig valt ook bij hem de schade mee.
Doping
Dat er zoiets als een runner’s high bestaat is al langer bekend. Dat je ook door fietsen in een ongekend euforische staat kan raken, daar hoor je nooit iets over. Toch is de kick die je krijgt door dag na dag al fietsend je pijngrens te verleggen fenomenaal. Uiteraard wordt de MC Biketour gekleurd door doping, al blijft het gebruik van prestatiebevorderende middelen beperkt tot cannabis. De zachtaardige Sloveense rastaman Jan, door zijn landgenoten vanwege zijn ranke lichaamsbouw ‘Sprietje’ genoemd, is voor mij een beetje onze mascotte. Aan veiligheidshelmen doet hij niet. Met alleen Jah en een fraaie collectie rastapetten redt hij het ook wel. Tijdens een van de zeldzame vlakke stukken vertelt hij me dat hij veel aan sport doet, en daar altijd – puur – bij blowt. Zo speelt hij met een clubje vrienden voetbal. “Als we allemaal hebben geblowd voor een wedstrijd zijn we onverslaanbaar. We worden als het ware telepathisch.” Zelfs moeiteloos bergop rijdend op zijn dikke tractorbanden zien we onze rastaheld regelmatig met een walmend rokertje in de mond. Ook het drietal Hagenezen dat door coffeeshop en zaadbank Dizzy Duck is afgevaardigd steekt regelmatig een spliffje op, al zie ik het gebruik gaandeweg de koers wel afnemen.
Kippenvel en tranen
| Het peloton duikt het zoveelste ravijn in |
De enige Spaanse deelnemer Barbara, die zich pas op de voorlaatste dag voor de laatste 30 kilometer bij het peloton heeft gevoegd, kan het gruwelijke tempo niet bijbenen en moet afhaken. Ze zal de rest van de route op eigen tempo volbrengen, al zal ze vreemd genoeg als eerste in Valencia arriveren.
Als we in gesloten formatie de buitenwijken van Valencia binnenrijden zie ik bij enkele medereizigers tranen opwellen. Ook zelf houd ik het nauwelijks droog. Ik heb het gevoel dat we mythische krijgers zijn die na zware veldslagen gelouterd en vol trots terugkeren naar de thuisburcht. Het is ook niet niets, wat we hier in drie dagen tijd hebben gepresteerd. Het sentiment houdt niet lang stand; de sterkste mannen van het peloton willen nog even laten zien dat ze nog lang niet zijn leeggereden en spurten in een machtige demarrage weg. Ondanks de straffe tegenwind scheuren ze met een razende vaart van meer dan 40 km per uur richting Middellandse Zee. Ik zet alles op alles, maar krijg het gat niet dichtgereden. Pas vlak voor het stadscentrum vinden we elkaar terug. Als we tegen vijf uur het beursterrein opdraaien worden we verwelkomd door een juichend welkomstcomité. Het is volbracht!
| De plechtige overhandiging van de symbolische megacheque van 50.000 euro |
Voor alle deelnemers, rijders én verzorgers, is de MC Biketour een weergaloos en hartverwarmend avontuur geweest. Met heel veel dank aan de vele sponsoren kunnen equipeleiders Luc en Matej op de GrowMed beurs in Valencia een cheque van maar liefst 50.000 euro overhandigen aan de Spaanse professor Guillermo Valesco. We hebben onszelf niet voor niets helemaal tot gort gereden, en dat is een schitterende bekroning van een toch al onvergetelijke ervaring. Hopelijk melden zich voor de derde editie nog meer renners!
Met dank aan: Sweet Seeds, Royal Queen Seeds en Advanced Nutrients voor hun Basis Sponsorship, de club van 100 sponsoren en daarnaast aan alle anonieme sponsoren
S
Soft Secrets
