Burgemeester krijgt extra stok om te slaan

Op 11 december 2018 nam de Eerste Kamer de uitbreiding van artikel 13b Opiumwet aan. Daarmee krijgt de burgemeester er op korte termijn weer een bevoegdheid als sheriff bij. Volgens de wetgever is hij met deze extra bevoegdheid beter in staat om (houd je vast voor een citaat) “de uit het drugsgebruik voortvloeiende risico’s voor de volksgezondheid te voorkomen en beheersen en de nadelige effecten van de handel in en het gebruik van drugs op het openbare leven en andere lokale omstandigheden tegen te gaan”. Een hele mond vol. Gelet op de op hol geslagen handhavingspraktijk aan de ene kant en het gebrek aan kritische bestuursrechtspraak aan de andere kant vrees ik een golf aan sluitingen van winkels waar kweekmaterialen te koop worden aangeboden en woningen waar kweekapparatuur is opgeslagen. Al sinds jaar en dag mag een burgemeester een lokaal of woning tijdelijk sluiten als daarin strafbaar gestelde genotsmiddelen worden aangetroffen. Voorwaarde daarbij is dat deze “drugs” niet uitsluitend voor eigen gebruik bestemd mogen zijn. Wordt er meer dan 5 gram cannabis aangetroffen? Dan wordt aangenomen dat deze bestemd is voor leveringen. De burgemeester hoeft dat niet te bewijzen. De rollen worden omgedraaid. Bewijs jij maar dat de aangetroffen cannabis uitsluitend voor je eigen gebruik was bestemd. En denk eraan. Het weggeven van cannabis, ook voor medisch gebruik, is ook (af)leveren.

Wat wijzigt er?

De bevoegdheid tot sluiten heeft de burgemeester voortaan ook als er geen “drugs” worden aangetroffen. Als in zijn ogen sprake is van in de Opiumwet strafbaar gestelde voorbereidingshandelingen mag hij tot tijdelijke sluiting van het lokaal of de woning overgaan. Als je dus spullen voorhanden hebt, waarvan je weet of ernstige reden hebt om te vermoeden dat deze bestemd zijn voor ( kort gezegd) het maken van harddrugs of het bedrijfsmatig (illegaal) telen van hennep loop je het risico dat je pand op slot gaat. Bij de beoordeling wordt gekeken naar de aard en de hoeveelheid van de aangetroffen stoffen en voorwerpen. Dat klinkt voor politici geruststellend, maar niet voor mensen die de rechtspraktijk kennen. Als je een winkel binnenloopt waar de hobbyteler zijn spulletjes kan kopen, zul je in het magazijn een beste hoeveelheid spullen aantreffen. Dat betekent niet dat ook in grote hoeveelheid wordt geleverd aan klanten. De voorbereiding van kleinschalige hennepteelt is niet strafbaar gesteld. Desondanks nemen politie en justitie maar al te vaak aan dat (technische) apparatuur om wiet te kweken verboden is.

Voorzienbaar probleem

Het probleem dat ik voorzie is dat burgemeesters blind mogen blijven varen op “bestuurlijke rapportages” van de politie. Ook al staat daar klinkklare onzin in, de burgemeester mag in de regel uitgaan van de juistheid van dergelijke rapportages. Bestuursrechters nemen daar genoegen mee. Recent geloofde een Bossche voorzieningenrechter bijvoorbeeld dat de takjes die in de coffeeshop uit de wiet worden verwijderd rookbare hennep is. Waarom? Omdat een politieman dat in een rapportage had opgeschreven. Als de politieman dus opschrijft dat hij voorwerpen en stoffen heeft aangetroffen waarvan hij gelet op de aard en hoeveelheid daarvan heeft vastgesteld dat sprake is van strafbare voorbereiding kan het pand op slot. Wat als je cannabis in huis hebt en de spullen om daar wietolie van te maken? Is dan sprake van een strafbare voorbereidingshandeling die sluiting van je woning rechtvaardigt? Het zal mij niet verbazen als er een diender is die dan gaat rapporteren dat wietolie op Lijst I van de Opiumwet als harddrugs is vermeld. Alleen de PvdD en GroenLinks stemden tegen. Ik vraag mij af wanneer de ambtsketens worden vervangen door sheriffsterren. Advocaat André Beckers beckers@wolf.partners www.wolf.partners “bij dringende zaken” 24/7 bereikbaar op gsm / whatsapp: 0653174897