Het grote probleem was de bevoorrading

07 Jul 2020

Begin mei, na zeven weken strenge lockdown, leek er in België nog niet echt een gebrek te zijn aan cannabis. Maar door het straatverbod werden er wel meer (en makkelijker) dealers opgepakt, en de grens met Nederland zat op slot.


Na strenge lockdown nog geen gebrek aan cannabis

Een kleine rondvraag leerde me dat de meeste cannabisconsumenten in deze rare tijd best hun plan(t) weten te trekken. De ene legde een portefeuille aan met bitcoins en begaf zich voor het eerst op het Darkweb. Hij betaalde iets meer dan in de Nederlandse coffeeshops die hij normalerwijze frequenteert, maar de verzending kostte hem dan weer een stuk minder dan het vervoer naar de noorderburen. Ik ken ook iemand die online een DIY-growpakket heeft gekocht en probleemloos laten leveren. Hij hoopt begin juni voor het eerst te oogsten. Zouden er de voorbije maanden meer van die homegrowsetjes verkocht zijn dan voor de coronacrisis?

Essentiële verplaatsing

Andere, grotere plantages zijn natuurlijk gewoon blijven draaien. Hier en daar heeft de politie er nog eentje ontmanteld, maar dat had net zomin als vroeger een effect op het aanbod, of zo ziet het er voorlopig toch naar uit. Het grote probleem was de bevoorrading. Wij mochten in België alleen buitenkomen voor een ‘essentiële verplaatsing’, dat betekent alleen om naar het werk of naar de winkel te gaan en één keer per dag de beentjes te strekken. Het autoverkeer werd gecontroleerd en als je geen geldige reden had om onderweg te zijn, moest je weer naar huis, en kreeg je misschien wel een boete van 250 euro.

Antwerpen

Die maatregel bemoeilijkte niet alleen de bevoorrading maar ook de levering aan de consument. Met name in Antwerpen – waar de war on drugs onverminderd voortgaat – werden straatdealers nog meer geviseerd dan gewoonlijk, al was het maar omdat ze in de verstilde straten veel meer opvielen. Zelfs thuisdealers hebben het moeilijker. Hoe verklaar je dat er om de haverklap iemand komt aanbellen in een buurt waar voor de rest iedereen binnen zit? En dus ook de brave burgers die verdacht gedrag vaak zelf melden aan de politie.

Facebook

De Antwerpse politie meldde enkele vangsten op Facebook: ‘Het wijkondersteuningsteam van de regio City hield zondag toezicht in de Herderstraat. Er was een vermoeden dat er gedeald werd vanuit een appartement. Twee vermoedelijke kopers werden gecontroleerd en in het bezit gevonden van cannabis. Er werd een huiszoeking uitgevoerd, waarbij bijna 2 kilo marihuana, 4 gram cocaïne, 1 765 euro, 4 gsm-toestellen en het nodige verpakkingsmateriaal werd aangetroffen. De verdachte van 44 wordt voorgeleid.’

Observeren

Nog eentje: ‘Het wijkondersteuningsteam van de regio Zuid kon dan weer op zaterdag een jongeman observeren die in de Vuurmolenstraat in Wilrijk verdacht gedrag vertoonde. De jongen maakte contact met iemand anders, wat het vermoeden van drugshandel deed groeien. Toen de jongeman de politie opmerkte probeerde hij te vluchten en ontdeed hij zich van een plastieken zak. De man werd gevat en zijn zak gerecupereerd. Daarin trof de politie in totaal 113 gram cannabis, een gram hasj en twee gram cocaïne. Hij had ook 105 euro op zak. De 20-jarige werd voorgeleid.’

Maffia

Cocaïne wordt in Antwerpen vooral verdeeld via koeriers, zegt Marijs Geirnaert, afscheidnemend directeur van het gezaghebbende Vlaams expertisecentrum voor Alcohol en andere Drugs (VAD). In een groot interview met De Standaard maakt ze zich in coronatijden (en ook al daarvoor) veel zorgen om het alcoholmisbruik, en de dubieuze rol van de industrie: ‘De tabakslobby was destijds een echte maffia, hetzelfde gebeurt nu op het vlak van alcohol.’

De Herborist, een onschuldige CBD-shop in Antwerpen, was een nieuw slachtoffer van de war on drugs.

Hallucinant

Blij om dat lezen, en te weten dat het VAD van alcohol een prioriteit heeft gemaakt. Maar dat is voor Marijs Geirnaert geen reden om haar standpunt over cannabis te herzien. ‘Ik vond het hallucinant om de lange rijen te zien aan de coffeeshops in Nederland. Toen dacht ik: hé, zovelen zeggen dat cannabis niet verslavend is, maar waarom schuiven mensen dan een kilometer aan om nog snel een voorraad in te slaan? Ondertussen zijn de coffeeshops dicht, maar omdat er zoveel protest was, heeft de Nederlandse overheid leveringen toegestaan. Opnieuw: hallucinant. Mij moet je niet wijsmaken dat cannabis onschuldig is.’ Tja, stel je maar eens voor dat morgen de verkoop van alcohol zou verboden worden, omdat – ik roep maar wat – alcohol de weerbaarheid tegen corona zou aantasten. Ik denk dat de rijen nog iets langer zouden zijn, en eerder dat er een revolutie zou uitbreken. Een tevreden roker is geen onruststoker: mag ik die oude slogan nog eens uit de kast halen?

De Herborist

De war on drugs heeft in Antwerpen overigens ook een onschuldig slachtoffer geëist: De Herborist, het eerste legale CBD-shopje van de stad. De winkel voldeed in principe aan de regelgeving rond ‘hennepwinkels’, toch in de grijze juridische zone rond het product CBD. Maar nu is er toch een stok gevonden om de hond te slaan. De winkel ligt in vogelvlucht (niet in loopafstand) op 238 meter van een onderwijsinstelling voor hoger (volwassen) onderwijs. Dat moet minstens 250 meter zijn (blijkbaar ook in vogelvlucht), ook al is die regel bedoeld om de kinderen te beschermen en niet 18- tot 25-jarigen.

Rise and shine!

Terwijl er natuurlijk maar één reden is waarom De Herborist moest verdwijnen, en andere hennepwinkels niet eens een kans krijgen. Burgemeester Bart De Wever kan nog altijd geen cannabisblad ruiken of zien. Door zijn persoonlijke aversie van een plant zijn Antwerpen en een groot deel van Vlaanderen stilaan de bange kneusjes in een evolutie die nationaal en internationaal onvermijdelijk naar legalisering leidt. De Herborist is nu een pop-upwinkel voor handgemaakte (homegrown!) mondkapjes en handgel. Als dat geen burgerzin is, terwijl je door de overheid toch behandeld bent als een crimineel. Voor de CBD-producten wordt een online Shop & Collect-systeem opgezet. Rise and shine!