“Many people smoke weed”

 

Wordt er veel cannabis in Oost-Europa geteeld en gerookt? Jazeker, en al heel lang. Tijdens een rondreis door vier Balkan-staten gingen we op onderzoek uit. We bezochten Albanië, Macedonië, Servië en Bulgarije. En wiet was overal te vinden.

 

Albanië

Verscholen op de markt van Pogradec, in het noorden van Albanië, ligt een kroegje waarvan de eigenaar duidelijk enige tijd in West-Europa heeft gewoond. Aan de muur posters van Che Guevara en Sankt Pauli, de Hamburgse rosse buurt. Eén van de bezoekers in het café beaamt dat het geen probleem is om aan wiet te komen. “Have you heard of Lazarat?”, vraagt hij. Natuurlijk kennen we Lazarat. Highlife’s special reporter Charlie Stone trakteerde de lezers een jaar geleden op een sappige reportage, waarin hij op bezoek ging in Europa’s beroemdste wietdorp. Charlie Stone: ‘Het klimaat van Albanië is misschien wel het meest wiet-vriendelijke klimaat van Europa: met een gemiddelde zomertemperatuur van 28 graden en een prettige luchtvochtigheid lijkt het land haast wel geschapen om wiet op te verbouwen. De teelt werd een groot succes en natuurlijk doken de andere dorpelingen ook meteen op de nieuwe inkomstenbron. Een paar jaar later was Lazarat het best bewaarde geheim van Europa: de wietschuur die heel Griekenland en Italië voorzag van goede kwaliteit buitenwiet.’

Groen sprookje

Aan het groene sprookje kwam in de zomer van 2014 een eind, toen de overheid onder Europese druk orde op zaken stelde in Lazarat. Maar zoals dat ook overal elders in de wereld gaat. Je kunt de wietteelt op een bepaalde plaats uitroeien, maar dan wordt er vrolijk elders verder gekweekt: Charlie Stone: ‘Albanezen uit het hele land zijn in het gat gesprongen dat Lazarat noodgedwongen heeft moeten laten liggen. Van Tropoje in het bergachtige noorden, tot Flores aan de kust, overal zijn mensen aan het kweken geslagen. Voor €2000 per kilo is menig Albanees bereid risico’s te nemen, voor de meeste mensen in dit verder straatarme land is €2000 bijna een jaarsalaris!’ Onlangs werd bekend gemaakt dat dankzij de hulp van Italiaanse vliegtuigen in 2015 zo’n 1350 buitenplantages in Albanië werden opgespoord en 690.000 wietplanten werden vernietigd. Dat geeft alleen maar aan hoeveel er nog steeds gekweekt wordt.

Macedonië

Ook buurland Macedonië kent een eeuwenoude cannabiscultuur. Vooral in het onherbergzame zuidoosten, waar het land aan Turkije grenst, verdienen flink wat mensen een centje bij met de kweek van cannabis. Wiet is hier net zo illegaal als in Albanië, maar dat mag de pret niet drukken. In de hoofdstad Skopje, maar ook in de badplaats Ohrid aan het gelijknamige meer, is het niet heel erg moeilijk om aan wiet te komen. Zelfs in kleine dorpen als Pestani kun je aan lokale wiet komen, verzekert mijn gastheer me. “Many people smoke weed. All the youth do it. It is easy to buy.” Verwonderlijk is dat niet, want de Macedoniërs geloven heilig in zelfvoorziening. Bijna iedereen stookt zijn eigen drank, de nationale trots rakija, die vaak rond de 50 procent alcohol bevat. Mijn gastheer deinsde er zelfs niet terug om zijn zelfgestookte vuurwater al bij de koffie ’s ochtends te serveren. Onlangs werden in Macedonië de drugswetten aangepast, waardoor medicinale cannabis-extracten gelegaliseerd werden. Ruim tweederde van de bevolking vond dat een goed idee. Maar 63% ziet recreatief blowen niet zitten.

Bulgarije

Of Bulgarije eigenlijk een Balkan-land is laten we even in het midden, maar dat de hoofdstad Sofia een prachtige onontdekte parel in Oost-Europa is, daar willen we wel aan. Hoewel steden als Praag en Boedapest meer op het reislijstje van de gemiddelde feestganger staan, is er in Sofia veel te genieten voor de meer avontuurlijkere reiziger. Liefhebbers van zon en strand kunnen prima terecht aan de Bulgaarse Zwarte Zee-kust, de stad Sofia is vooral een uitdaging voor hen die houden van urban exploring. En voor mensen die van stappen en uitgaan houden; het aanbod is groot. Hoe zit dat met wiet, zul je je nu afvragen? Wel, uiteraard wordt er in Sofia geblowd. Maar heel erg in het openbaar gebeurt dat niet. Als je geluk hebt vind of ruik je in een van de parken een lokale blower, die je dan wel meteen verder wil helpen. Verwacht niet echt goedkope prijzen, reken maar op 10 euro per gram voor goede kwaliteit hydro; skunk, haze, etcetera. Buitenwiet is een stuk goedkoper, voor drie euro of minder, maar natuurlijk wel veel minder potent.

Servië

Vanuit Bulgarije ben je met de bus in drie uurtjes in Nis in het oosten van Servië. Tenminste, als de grenswachten een goede bui hebben. Tijdens mijn busrit in september duurde het minstens anderhalf uur voor we de grens waren gepasseerd. Er was trouwens geen sprake van persoonlijk onderzoek, of onderzoek naar de bagage, het duurde gewoon heel erg lang allemaal. Nis is na Belgrado een belangrijke stad in Servië. Wat het extra aantrekkelijk maakt, naast het feit dat je er vanaf Eindhoven airport voor drie tientjes naar toe vliegt (via Wizz Air, een Hongaarse prijsvechter), is dat het een studentenstad is. Dat betekent dus dat er een uitgebreid uitgaansleven is, waar je spotgoedkoop de meeste lekkere cocktails kunt kopen. Of gewoon voor 80 cent een halve liter microbrew bier, wat je maar wilt. Wiet is in Nis vrij makkelijk te krijgen. Spreek gewoon jongeren aan die er misschien een beetje alternatief uitzien. Vooral jongeren vinden het geweldig om in contact te komen met Westerse toeristen, dus heel erg ingewikkeld is het niet. Een van de locaties waar je dit kunt proberen is in het enorme fort van Nis, dat ooit door de Romeinen is gebouwd. Nu vind je er een groot stadspark en verschillende kroegen en clubs. In het centrum zitten ongeveer 30 tot 40 cafe’s, terrassen en restaurants samengeklonterd, waar het de hele avond een drukte van belang is. Ook daar geldt ons advies; check de mensen waarvan je denkt dat ze positief staan ten opzichte van wiet, en uiteindelijk kom je dan wel goed terecht.

Eindconclusie

Onze eindconclusie? We raden iedereen aan om eens de blik op het oosten van Europa te richten. De prijzen liggen laag, in de zomer zijn de temperaturen meer dan aangenaam, en je vindt er qua reiziger wat meer uitdagingen dan aan, pakweg, de Spaanse of Portugese kust. Dat geldt ook voor het vinden van lokale wiet, maar de aanhouder wint. Wel een waarschuwing; hou je verder aan de regels en probeer niet teveel op te vallen bij de lokale dienders. Hoe dan ook, je zult vast veel plezier beleven in deze wat meer avontuurlijkere vakantielanden. Tekst: Rob Tuinstra Foto’s: Rob Tuinstra, Charlie Stone