Twoone - Natuurschilderingen en wilde collages

TWOONE is het alias van Hiroyasu Tsuri, een Berlijnse kunstenaar met Japanse roots. Als skateboarder leerde hij graffiti kennen, wat hem aanzette om zelf muurschilderingen te gaan maken. Intussen beperkt hij zich niet tot schilderen, maar maakt hij ook collages, foto’s, video, beelden en noise.

Waarom zijn dieren en de natuur je favoriete onderwerpen? Ik vind het boeiend om dieren te schilderen, omdat ze zo veel verschillende vormen hebben. Je kunt ze ook als symbool gebruiken voor bepaalde dingen. En dieren zijn overal om ons heen, ook in de stad, al moet je er oog voor hebben. Het lijkt wel of je reageert op het actuele thema: de klimaatverandering. Ik maak me over sommige dingen wel zorgen en wil dat er bepaalde zaken veranderen. Maar dat is een andere discussie. Je wilt geen duidelijke boodschap aan de kijker geven? Nee, ik hou ervan als het beeld een beetje poëtisch is. Als het een boodschap in your face is, is het meer politiek. Je hebt een schildering gemaakt op de zijmuur van het Fries Museum in Leeuwarden. Hoe kwam je daar terecht? Dat was in 2018 als onderdeel van het streetartfestival Writer’s Block. De organisatie overlegde vooraf met het museum. Ze hebben mij gevraagd om iets van de stad uit te beelden. Omdat ik de stad niet kende, ben ik er een paar dagen gebleven. In het museum vertelden ze me allerlei historische weetjes. Daarna ben ik zelf de stad gaan verkennen. Er staan twee grote vogels op en een tekst in oude letters. Met een boodschap? Nee, niet direct. In het beeld heb ik indrukken verzameld die ik in de stad heb opgedaan. Zeemeeuwen in de lucht, bloemen die ik langs de weg zag staan. De tekst ‘’t Hoekje’ komt van het uithangbord van het café dat om de hoek zit. Daar ben ik wat gaan drinken. De naam heeft geen speciale betekenis. Het ging me om de vorm, de letters. Qua stijl heb ik me laten inspireren door het blauw beschilderde Fries aardewerk. In Miami maakte je een hele grote muur met allerlei jungledieren. Dat was een gebouw in de wijk Wynwood. Het was een initiatief van de organisatie Spoke, die muurkunst gebruikt voor educatieve projecten. De eigenaar van het gebouw betaalde voor de muurschildering en gaf geld waarmee we graffitiworkshops konden geven op een speciale school voor meisjes. Ik wilde een mooie muur maken met uiteenlopende dieren. Een goede school of buurt brengt namelijk ook diverse mensen bij elkaar. Ik heb hem Get Together genoemd. In Italië beschilderde je het plafond van een gebouw. Dat was in het plaatsje Osimo, in een markthal waar men groente, fruit en andere voedingswaren verkoopt. Het was op initiatief van PopUp Studio, een organisatie die publieke kunst promoot. De opdracht was om iets te maken over de stad en de natuur. Ik heb de stad en de omliggende bergen bekeken en ben naar een natuurmuseum geweest, om ideeën op te doen. De vogel op het plafond is een valkensoort die in de omgeving voorkomt. Op de wand schilderde ik bloemen, die ik er zag. In plaats van zo precies mogelijk te willen werken, heb je juist een ruwe, wilde aanpak. Soms smijt je de verf zelfs over de wand. Ik laat graag mijn fysieke bewegingen in de schildering zien, vooral bij een groot oppervlak. Ik werk met spuitbussen, een verfroller met een lange steel, kwasten en een plantensproeier met verf erin, waarmee je druppels op de wand kan spuiten. Op internet zag ik dat je met twee handen een paneel vasthoudt en daarmee de verf uitstrijkt. Ja, maar dat lukt alleen als het oppervlak glad genoeg is, dus bijvoorbeeld binnen op een schutting of board. Op een stenen muur is dat lastig te gebruiken. Wat doe je het liefst, een canvas of een muur? Beide vind ik leuk om te doen. Het bijzondere van een muurschildering is natuurlijk de grootte. Dat heb je met canvas niet. Maar ik kan zowel op straat als in de studio met andere technieken experimenteren. Je schilderingen op doek zijn kleurrijker. Dat ligt eraan hoor. Die zijn soms ook zwart-wit. De ideeën lopen bij mij door elkaar. Soms kan ik een idee op canvas vertalen naar een muur en soms juist andersom. Heel apart zijn je lichtbakken. Die hebben een plaat van acrylglas. Ik werk eraan terwijl de plaat verlicht is. Soms gebruik ik fluorescerende verf voor een speciaal effect. De grootste die ik heb gedaan zijn drie bij vijf meter. Zijn er bepaalde kunstenaars die je inspireren? Dat is een lastige vraag. Het zijn er zo veel. Ik ben nu een boek aan het lezen over kunstenaar Robert Rauschenberg. Naast opdrachten maak je illegale schilderingen in leegstaande gebouwen en verlaten plekken. Zoals een grote slang in een cirkel. Die locatie, ergens in Berlijn, kwam ik tegen toen ik aan het rennen was. Het is een slang die zijn eigen kop opeet. Dat is een eeuwenoud symbool, genaamd Ouroborus, dat staat voor de cyclus van de natuur en het leven. Sommige canvassen zijn een collage van beelden. Ik begrijp dat je op straat veel foto’s maakt van alles wat je opvalt? Ja, ik heb twee vintage 35 mm Olympus fotocamera’s en soms maak ik foto’s met mijn iPhone. Ik pak ook spullen op van de straat. Berlijn is een stad die me veel impulsen en ideeën geeft. Wat voor ander werk maak je zoal? Sculpturen, foto’s, video, boeken, installaties. Ik maak ook muziek, of het is meer noise. De afgelopen maand heb ik een muurschildering gemaakt, een canvas, een lichtbox en ik heb een performance gedaan met een muzikant en een filmmaker. Wat is de laatste expo die je hebt gedaan? In de Japanse ambassade in Brussel, afgelopen mei. Wat is je favoriete muziek? Ik luister naar heel veel verschillende soorten muziek en artiesten, dus het is moeilijk om er iets uit te kiezen. Een aantal uit het lijstje waar ik vandaag naar heb geluisterd zijn: Tom Waits, Ryuichi Sakamoto, Lightning Bolt, Bill Evans, Fugazi, Tortoise, Steve Reich. http://hiroyasutsuri.com/ https://www.instagram.com/t_w_o_o_n_e/