Nu gaan we ze zelf maken!

Voor een ambitieuze kweker gaat er niets boven het zelf maken van zaden en planten. Hoe moet je aan een goede kwaliteit zaden komen, en hoe moet je die behandelen? Een eenvoudige en veilige methode voor het produceren van sterke en gezonde zaden is om twee verschillende homozygote planten als moederplanten te gebruiken (een mannetje en een vrouwtje); in het voorbeeld maken we gebruik van een Skunk#1, Original Power Plant (100% sativa) en Afghani (100% indica).

Voor een ambitieuze kweker gaat er niets boven het zelf maken van zaden en planten. Hoe moet je aan een goede kwaliteit zaden komen, en hoe moet je die behandelen? Een eenvoudige en veilige methode voor het produceren van sterke en gezonde zaden is om twee verschillende homozygote planten als moederplanten te gebruiken (een mannetje en een vrouwtje); in het voorbeeld maken we gebruik van een Skunk#1, Original Power Plant (100% sativa) en Afghani (100% indica).

De zaden die we hebben aangeschaft worden F1 zaden genoemd; F1 hybrides zijn erg sterke, robuuste en goed opleverende planten. Je moet je planten echter wel op het hoogtepunt van de bloei bestuiven, anders riskeer je het verlies van je hele oogst. De eerste mannelijke stuifmeelzakjes zijn al na een week of drie, vier rijp en actief. Maar je moet heel voorzichtig zijn omdat in het beginstadium altijd het gevaar bestaat dat er andere bestuivers op de loer liggen die onbedoeld je bloemen bestuiven. Om de mannelijke plant beter te kunnen controleren kun je voor de veiligheid alle takken op twee na verwijderen. Hierdoor is het eenvoudiger de stuifmeelzakjes onder controle te houden. Het vertragen van het rijpingsproces is eveneens een mogelijkheid; dat doe je door de eerste stuifmeelzakjes met je vingers fijn te knijpen, waarna de plant al snel weer nieuwe zal produceren.

Rijpe stuifmeelzakjes kunnen bij de geringste aanraking al openspringen. Het stuifmeel is zo fijn dat het nagenoeg onzichtbaar is. Er bestaan verschillende manieren om mannelijk stuifmeel te verzamelen. De eerste optie is om vlak voordat de stuifmeelzakjes opengaan een zak om de plant heen te schuiven en die met tape vast te maken aan de stengel. Knip de plant dan vlak onder de zak af en schud de zak zodat het stuifmeel loslaat en op de bodem van de zak neerslaat. Verplaats het stuifmeel daarna voorzichtig van de zak naar een klein potje. Om dit proces veiliger te laten verlopen kun je de zak van tevoren met behulp van een vernevelaar of sproeier bevochtigen zodat het stuifmeel aan de zak blijft vastkleven. De tweede mogelijkheid is om de bijna rijpe stuifmeelzakjes met een schaar af te knippen en het stuifmeel in een kleiner potje te bewaren. Het beste moment om dit te doen is wanneer de zakjes bijna open gaan (omdat het stuifmeel dan al actief genoeg is om voor bestuiving te worden gebruikt). Toch moeten de stuifmeelzakjes goed in de gaten worden gehouden, regelmatig en meerdere keren per dag. Neem dan een mespuntje meel en vermeng dat met het stuifmeel. Een voordeel hiervan is dat de kweker zijn stuifmeel beter kan doseren, en bovendien zorgt het meel voor bescherming tegen vocht als het stuifmeel niet direct gebruikt wordt. 

Om het risico van ongewenste bestuiving te voorkomen kunnen de vrouwelijke planten het beste op het hoogtepunt van hun bloei worden bestoven. Breng het stuifmeel met behulp van een fijn kwastje voorzichtig aan; het puntje van een kwastje is voldoende voor een bloem met een diameter van 2-3 cm. Je moet altijd bloemen op het lagere deel van de stengel bestuiven, omdat het zaden op die plek langer kost om te rijpen in vergelijking met de rest van de bloem. 

Bedek de bloem als je het stuifmeel hebt aangebracht met een papieren zak en laat die minstens drie dagen zitten. De zak beschermt de bloem tegen luchtstromingen die het net aangebrachte stuifmeel zouden kunnen wegblazen. Dat is alles: voor de rest zorgt de plant zelf. Fanatieke kwekers kunnen hun planten ook op het hoogtepunt van de bloei bevruchten. Het stuifmeel passeert de twee stempels (stigma’s) van de vrouwelijke plant om de vruchtbeginsels (ovaria) te bereiken waar het zich, na de zaadbeginsels (ovules) te hebben bevrucht, ontwikkelt tot zaden. Je kunt stuifmeel dat je overhoudt invriezen voor toekomstig gebruik of het enkele weken in de koelkast bewaren. Vrouwelijke bloemen kunnen het beste aan het begin van de derde week bloei worden bestoven, als de zaden nog zes tot acht weken nodig hebben om volledig te rijpen. Dat betekent dat de in totaal benodigde tijd zo’n 11 weken bedraagt. 

Aangezien verschillende soorten tussen de negende en tiende week oogstrijp zijn kan je opbrengst voornamelijk uit sinsemilla (van het Spaanse sin= zonder; semilla=zaad) bestaan, zonder zaad dus. Nog een belangrijke reden waarom je, zoals eerder gezegd, je alleen de lagere bloemen moet bestuiven. De vruchtlichamen barsten dikwijls open als de zaden rijp zijn. Een rijp zaadje heeft een donkerbruin gevlekte kleur. Knip de bloemen af en hang ze ondersteboven in het donker te drogen. Als ze dan later droog zijn is het eenvoudig om ze in een kom tussen je handen te wrijven, zodat je een selectie kunt maken. Op deze manier is er een nieuwe generatie F1 zaden klaar, exclusief voor jouw gebruik. In principe kunnen de zaden direct na het oogsten worden ontkiemd, maar het is beter ze eerst enkele dagen te laten drogen. Kwekers zullen dan beloond worden met een hoog ontkiemingspercentage en sterke planten. Dit heeft natuurlijk niets te maken met het verbeteren van hun genetica, waarvoor veel meer tijd en kennis vereist is. Het is echter een goed alternatief voor het produceren van goede zaden, en het is ook nog eens geweldig om je eigen zaden tot planten te zien uitgroeien.