Menselijke maat

Ik heb een erfelijke ziekte, Factor V Leiden, waardoor mijn bloed de neiging heeft om te klonteren. Daarom slik ik bloedverdunners. Om de dosering van de bloedverdunners te bepalen moet ik zo nu en dan mijn INR-waarde doorgeven aan de Nationale Trombosedienst. Terwijl ik ermee bezig ben realiseer ik me dat testen inmiddels een normaal onderdeel van mijn leven is geworden. Ik denk dat dit binnenkort ook zo zal zijn voor het testen van COVID-19. In Griekenland krijgen alle inwoners elke week gratis een zelftest. Ook in de cannabiswereld heeft het testen inmiddels zijn entree gedaan. Er is onlangs een test ontwikkeld waarmee je kunt nagaan of een hasj of wiet sample bewerkt is met het synthetische cannabinoïde MDMB-4en-PINACA. De test wordt op het moment dat ik dit schrijf verspreid onder coffeeshopondernemers.

Zelftest

De zelftest die ik doe om mijn INR te meten kost me alles bij elkaar zo’n 5 minuten tijd. Je prikt in je vinger. Laat een flinke bloeddruppel op een teststripje vallen die je in het meetapparaat stopt. Na 90 seconden geeft het apparaatje de INR-waarde aan. Je logt in bij de Trombosedienst, beantwoordt drie vragen en geeft de waarde door. Meestal krijg ik na enkele minuten al bericht van het doseerteam hoe de dosering voor de komende weken eruitziet. En klaar is Kees. Jaren geleden kostte dit grapje me vaak enkele uren. Dan moest ik naar een priklocatie of het ziekenhuis om een test te laten doen. En dan kreeg ik enkele dagen later de uitslag. Ik ben blij met de zelftest. En toch vraag ik me wel eens af, hoe betrouwbaar dit allemaal is. Er is geen enkel direct contact meer met een arts. Al jaren niet. Dat voelt wel eens kil. Stel dat het misgaat. Wie wordt er dan tot verantwoording geroepen?

Verantwoordelijkheid

Als je het zo bekijkt dragen coffeeshopondernemers al vele jaren een grote verantwoordelijkheid. Het is niet toegestaan om de producten die zij inkopen te laten testen bij een laboratorium. Zij zijn daarom genoodzaakt om hun producten zelf te (laten) testen door te kijken, ruiken en proeven. Dat doet in deze tijd behoorlijk ouderwets aan. Het is eigenlijk een wonder dat het nooit echt misgaat. Er glipt wel eens een vervuild product tussendoor, maar de controles die ondernemers met vallen en opstaan zelf hebben ontwikkeld werken kennelijk redelijk goed. Dat er nu een test nodig is omdat de vervuiling met synthetische cannabinoïden lastig te herkennen is, laat zien dat we in een nieuwe fase zijn beland. De cannabismarkt ontwikkelt zich op dit moment in razend tempo. Een nieuwe werkelijkheid die andere controlemechanismen introduceert. Dat is een goede ontwikkeling. Maar de cannabiscultuur is bij uitstek een cultuur waarbij menselijke contacten een grote rol spelen. Ik ben ervan overtuigd dat veel ongelukken voorkomen zijn door deze goed functionerende sociale omgeving. Laten we ervoor waken dat deze menselijke maat door alle vernieuwingen niet geheel verloren gaat.