Levert een vernietigde stash een fiscale aftrekpost op?

Wat velen niet weten is dat ook het toepassen van artikel 9a van het Wetboek van Strafrecht (het zogenoemde rechterlijk pardon) een echte veroordeling is. In zo’n geval ziet de rechter alleen maar af van het opleggen van een straf. Hoe gaat de Belastingdienst vervolgens hiermee om? Recent las ik een artikel waarin een coffeeshopexploitant uitlegt dat een vernietigde stash een aftrekpost is.

Kijken we naar de wet en praktijk dan blijkt dat de coffeeshopexploitant hier alleen maar op mag rekenen als de officier van justitie de zaak seponeert. Als de ontdekte handelsvoorraad tot een schikking of veroordeling leidt, volgt uit de geldende belastingwet dat de kosten van de stash niet aftrekbaar zijn. In artikel 3:14 Wet inkomstenbelasting 2001 staat dat bij het bepalen van de winst kosten en lasten die verband houden met een misdrijf waarvoor een onherroepelijke veroordeling is uitgesproken niet mogen worden afgetrokken. Als dit wel wordt gedaan dan mag de belastinginspecteur dit corrigeren door de kosten tot de winst uit onderneming te rekenen.

Geen dode letter

Dat deze wet geen dode letter is mocht een Rotterdamse coffeeshopexploitant onlangs ervaren. Na de toepassing van een rechterlijk pardon in de strafzaak corrigeerde de inspecteur zijn winst. De inspecteur stelde dat bij de berekening van de winst in strijd met de wet rekening was gehouden met de kosten van de voorraad hasj en wiet die door de politie was vernietigd en waarvoor de rechter een definitieve veroordeling had uitgesproken. Aan de hand van een rekenvoorbeeld leg ik uit wat de gevolgen van zo’n correctie zijn. Stel dat een coffeeshop jaarlijks voor 1 miljoen euro aan hasjiesj en wiet verkoopt. Hiervoor zijn normaal gesproken inkopen nodig ter hoogte van ongeveer 550.000 euro. Dan resteert een brutowinst van 450.000 euro. Als we geen rekening houden met andere kosten is over deze winst ongeveer 50% aan inkomstenbelasting verschuldigd, dus 225.000 euro. De coffeeshopexploitant houdt zo zelf 225.000 euro aan winst over. Laten we er nu vanuit gaan dat dezelfde exploitant door een politieactie een voorraad kwijtraakte van 45 kilo. Voor deze voorraad betaalde hij aan inkoop 225.000 euro. Het gevolg hiervan is dat tegenover de verkoop van 1 miljoen euro nu een totale inkoop staat van 775.000 euro. De winst daalt hierdoor tot 225.000 euro. Houden we opnieuw geen rekening met andere kosten dan zien we dat de inkomstenbelasting nu nog ‘maar’ 112.500 euro bedraagt. In die situatie leidt de inbeslagname van de handelsvoorraad tot een flink lagere belastingafdracht. De coffeeshopexploitant houdt zo zelf 112.500 euro aan winst over. We zien dat de Belastingdienst op deze wijze in feite een korting verleent, waardoor de helft van de vernietigde voorraad voor ‘kosten’ van de Staat komt.

Gevolgen

Als de inspecteur na een veroordeling of schikking echter doet wat hij volgens de wet moet doen, dan ziet de situatie er voor de met een handelsvoorraad betrapte exploitant een stuk beroerder uit. In dat geval wordt zijn winst namelijk gecorrigeerd. De gevolgen voor de veroordeelde coffeeshopexploitant zijn nu als volgt. Hij had een omzet van 1 miljoen euro. Met de waarde van de vernietigde voorraad ter waarde van 225.000 euro wordt geen rekening meer gehouden. De inkopen waarmee hij zijn omzet kon realiseren bedroegen 550.000 euro. De Belastingdienst stelt zijn winst nu vast op 450.000 euro. De belastingafdracht daarover bedraagt 225.000 euro. In werkelijkheid maakte de exploitant 225.000 euro aan extra kosten. Zijn echte winst bedroeg dus geen 450.000 euro, maar 225.000 euro. Het fiscale gevolg is dat de coffeeshopexploitant belasting betaalt over een winst die hij niet heeft genoten. De conclusie is dat een vernietigde stash in geval van veroordeling of schikking geen kostenpost oplevert.

André Beckers