Het 3de Cannabis Tribunaal

Op 16 mei 2011 was het weer zover, tijd voor het derde cannabis tribunaal in Den Haag georganiseerd door het VOC, de vereniging opheffing cannabisverbod. Nu draag ik het VOC een warm hart toe, maar heb ook een tijd geleden besloten om enige afstand te nemen van het activisme.

Het was mij te veel gebaseerd op klagen dat de cannabist o zo onrechtvaardig wordt behandeld. Met klagen en het tonen van je zwakheid bereik je volgens mij weinig bij mensen die hun ego volgen en pakken wat ze pakken kunnen. Klagen geeft hun onbewust alleen maar het gevoel dat ze op de een of andere manier aan de winnende hand zijn, het sterkt hen in het gevoel van macht en goed bezig te zijn! Maar goed Joep, de voorzitter van het VOC had mij gevraagd mee te doen en Joep is een aardige man die ik moeilijk iets kan weigeren. Hij bedoeld het goed en blijft maar doorgaan en vechten voor de groene zaak. Opzet van het Tribunaal was om een vijftal sprekers hun visie op de toekomstige regulering van de cannabis wereld te laten geven. Hun presentatie werd dan direct becommentarieerd door een tweetal deskundigen, Nicole Maalstee en August de Loor. Uiteindelijk zou een heuse rechter, de heer H.J.R.Kaptein een uitspraak doen en de beste presentatie uitkiezen. Ik had een power point gemaakt van ongeveer 10 minuten. Ik begon mijn power point met uit te leggen dat een wereld zonder drugs een illusie is. Volgens de WHO, The World Health Organisation is een drug iedere stof die eenmaal opgenomen in een levend organisme, de werking van dat organisme beïnvloed. Dat zijn dus illegale drugs, legale drugs en medicijnen. Iedereen heeft wel eens een aspirientje gebruikt of andere medicijnen en dus kun je iedereen een drugsgebruiker noemen. En denk niet te licht over medicijnen als drug, per jaar overlijden alleen al in Nederland minstens 50 mensen aan aspirine, belanden ruim 40.000 mensen in het ziekenhuis door een overdosis medicijnen waarvan er 1200 overlijden Meneer de rechter keek bedenkelijk want ik maakte hem dus uit voor drugs gebruiker! Dat was misschien niet echt handig van me en een van de redenen waarom mijn voorstel door hem later op de derde plaats werd gezet. Mijn voorstel kwam erop neer dat ik voorstelde dat de cannabiswereld het initiatief zou nemen door zelf een clubsysteem op te zetten compleet met een pasjes systeem die door heel Nederland geldig zouden zijn. Clubs stellen samen met de lokale gemeente het maximum aantal leden vast afhankelijk van de locatie. Een club in een woonwijk mag dan minder leden hebben als een club gelegen aan een groot plein midden in de stad. De nationaliteit van de leden maakt dan niet uit, alleen het aantal telt, dan zijn we gelijk van het mensonwaardige "Ausländer raus" gedoe. Bijkomend voordeel is dat als je alle leden van alle clubs in het hele land bij elkaar optelt je zwart op wit kunt aantonen dat er te weinig clubs zijn! Clubs kunnen ook afgesproken aantallen dagpasjes uitgeven of pasjes geldig voor een week, wat handzaam is voor steden als Amsterdam. Het pasje kost dan €20,- waarvan de helft naar een koepel organisatie gaat die het pasjesyteem opzet en organiseerd. Met een paar honderdduizend leden a € 10,- kan de koepel organisatie over een fors budget van jaarlijks ettelijk miljoenen beschikken. Clubs s loggen in via een website en krijgen een lidmaatschapsnummer toegewezen uit hun quotum. De club maakt zelf het pasje ter plekke, die apparaten heb je tegenwoordig al voor 800,- Ook een vingerafdruk reader is tegenwoordig betrekkelijk eenvoudig. Op het pasje staat een foto en een nickname van het lid. Met dat pasje dat gekoppeld is aan zijn vingerafdruk kan het lid overal in Nederland clubs binnen en kopen. Wel worden aankoopgegevens een week lang bewaard om doorverkoop te voorkomen Grote punt voor mij was dat het beter is om zelf een systeem op te zetten dan later gedwongen worden door de overheid tot het vormen van clubs op hún voorwaarden. Foto 3>>> Marc Jose mans van THC, Task Force Handhaving Cannabis, werd door de rechter uitgeroepen tot winnaar. Weinig verandering, wel meer mogen en scherper controleren. Het Tribunaal kabbelde verder, er was een volkomen gerechtvaardigde klaagrede van Lisa van coffeeshop De Pink, een laten we de kool en de geit sparen voorstel van Marc Josemans van THC, de Task Force handhaving cannabis beleid (alles blijft hetzelfde, coffeeshops beloven nog strenger te controleren op leeftijd. Er waren als krenten in de pap twee heuse politici in de dop. Paul Schenderling Vice voorzitter van de VVD jongeren en Maarten van Ooijen, bestuurslid van de jongeren organisatie van het CDA. Paul Schenderling was goed, speechte uit het blote hoofd, van die man zullen we in de toekomst nog horen! Het verhaal van Maarten van het CDA was warrig, hij vond dat dat blowen nu maar eens moest ophouden, dat was door de brave burgers in dit land al lang genoeg getolereerd, vond hij. Beiden wezen op de gevaren die nu toch wel groter blijken dan vroeger gedacht werd, dat soort werk. Alle deelnemers schoven na afloop gepolderlijk samen aan voor de lunch. Ik zat naast VVD man Paul Schenderling met wie ik een prettig gesprek heb kunnen voeren, de man bedoeld het goed, hij weet er alleen zo weinig van. Zowel Paul als Maarten bood ik een tour door Amsterdam aan langs een aantal goede coffeeshops, het hasj museum, het cannabis college, dat soort werk. Dat vonden ze eerst een heel leuk idee, maar het was daarna ook wel schrikken voor hun, kennis en verandering van hun mening en standpunt dreigde, dus kwamen de excuses; "geen tijd, volgende maand ga ik uit het bestuur", dat soort dingen. Ik denk dan ook niet dat ze ooit op mijn voorstel tot bewustzijns verruiming zullen ingaan. Doorgestoken kaart! Na de pauze kregen we een aantal politici te zien die achter de tafel plaatsnamen. Nine Kooiman (SP), Martijn Jonk (JOVD), oud Tweede Kamer voorzitter Frans Weisglas en Lea Boumeester (PvdA). Vooral Lea Bouman was een sensatie, een mooie vrouw, met een kleurige jurk die met open vizier haar redelijkheid en intelligentie ten toon spreidde. De zaal hing aan haar lippen. En wat voor lippen, zelden zulke mooie lippen gezien! Tot ik in mijn hoofd Jack Herrer hoorde bulderen: "They wear no clothes"! The emperor wears no clothes was immers de titel van het boek waarmee hij beroemd werd. En toen wist ik; het is allemaal doorgestoken kaart en wij doen er aan mee door braaf in een zaaltje te zitten en net te doen of de talking heads achter de tafel een mening hebben die de moeite van het aanhoren waard is. Immers de sprekers hadden geen van allen verstand van cannabis! Nou ja, er werd giebelig aangegeven dat ze "het spul" wel eens geprobeerd hadden, lang geleden uiteraard, en dat maakte hen dan deskundig!? Ik interrumpeerde, "misschien kunnen de dames in het panel begrijpen dat ik me als cannabist hier heel vervreemd voel. Enigszins te vergelijken met vrouwen die een discussie bijwonen over abortus en dan ineens ontdekken dat alle sprekers mannen zijn"! Dat was een knuppel in het hoenderhok, dat had ik niet mogen zeggen! Ook Lea reageerde verontwaardigd. "Deze opmerking was niet gepast!" spraken haar mooie lippen. "Volgende vraag" besliste voorzitter Weisglas vanachter de tafel! "Je gaat te ver, dat moet je niet zeggen, dit wordt uitgezonden op internet en blijft daar nog jaren staan" werd me toegefluisterd. Toen wist ik dat ik een pijnlijke waarheid had aangestipt, wij in de zaal en in het land zijn zelf medeplichtig aan het probleem rond cannabis door net te doen of de buitenstaanders die zich met de situatie bemoeien zinnige dingen zeggen. Buitenstaanders ,weg er mee! Baas over eigen blow! Ineens was het me weer duidelijk, dit soort activisme heeft weinig zin, we steunen alleen onze opponenten door hun tijd en aandacht te geven. We geven hun verhaaltjes bestaansrecht en kracht met onze aandacht en ons weerwoord. Ik was weer terug bij af, bij het begin van dit hele verhaal, tijd om weer naar huis te gaan. Op 26 april 2011 oordeelde de Hoge Raad dat iedere Nederlander die niet meer dan 5 planten teelt en daarvan afstand doet als politie daarom vraagt er op kan rekenen niet vervolgd te worden. De raad sprak kwekers vrij die met 5 planten 2 en 6 kilo hadden gekweekt. Dat is teveel, in ieder geval meer als de toegestane 30 gram stelde het OM. Het gewicht doet er niet toe, oordeelde de Hooge Raad, alleen het aantal planten is bepalend. Deze uitspraak is ontzettend belangrijk, vergelijkbaar met het nieuws dat niet langer geschoten zou worden op mensen die over de Berlijnse muur klommen. Ik zou zeggen laat al die politici in hun sop gaar koken ( sorry Lea) en laten we allemaal 5 planten gaan kweken! Die planten kunnen met bon geleverd worden aan coffeeshops en clubs. Dan zakt de marktprijs, wordt het niet langer lonend om illegaal varkensschuren vol te zetten onder kunstlicht. Dan verdwijnen de money growers vanzelf, daar komen tienduizenden kleine hobby kwekers voor in de plaats die de growshops handen vol werk bezorgen. Kweken is kinderlijk eenvoudig tegenwoordig met die vrouwelijke zaden en vroegbloeiende automatics. Als tienduizenden gaan kweken is het ook snel afgelopen met politie optreden, dan zijn het er te veel om op te pakken. Kan politie eindelijk weer boeven gaan vangen! Ieder negatief verhaal heeft een positieve keerzijde, je moet het alleen willen zien! Het wordt weer tijd voor collectieve burgerlijke ongehoorzaamheid als in de hippietijd, wat die Arabieren doen kunnen wij ook! Als iedereen 5 planten neerzet is het zo afgelopen met dat idiote verbod en de voorstellingen die worden gegeven door mensen die geen verstand hebben van cannabis, maar er wel vet voor worden betaald. Hun show is doorgestoken kaart, they wear no clothes!Vijf planten kweken kan voortaan zonder al te veel problemen, er wordt niet meer op je geschoten als je over de muur van de cannabis prohibition klimt, ik voorzie een groene toekomst voor Nederland! Daarom met groene groet, Wernard Bruining