Droomlocatie: de varende zeecontainer

Door het harde optreden van de politie en justitie worden kwekers steeds innovatiever in het bedenken van nieuwe kweeklocaties. De mogelijkheden lijken onuitputtelijk. In deze serie over droomlocaties beschrijven we hoe zulke ideale locaties eruit kunnen zien, wat de voor- en nadelen zijn en hoe ze worden opgezet. Deze week een ruimte die al langer als kweekruimte wordt gebruikt: de zeecontainer.

In de ondergrondse editie van droomlocaties kwam de zeecontainer al eens aan bod. Toen werd de container ingegraven om een ondergrondse kweekruimte te creëren. Maar er is meer mogelijk met een container. Ook de afgelopen maanden verschenen in het nieuws weer berichten over de ontdekking van compleet ingerichte kweekcontainers in loodsen of op parkeerterreinen. De keuze van de kwekers voor deze manier van kweken is eigenlijk heel logisch. Een container biedt een relatief goedkope ruimte waaruit warmte en geur niet kunnen ontsnappen, kan veilig worden afgesloten en is eenvoudig  te verplaatsen. Bovendien kan een container elders worden ingericht en als complete kweekruimte op de gewenste locatie worden afgeleverd. Met deze voordelen in gedachten is het niet vreemd dat tal van bedrijven en growshops dergelijke kweekcontainers compleet inrichten en afleveren.

Om te zien hoe het kweken in containers precies werkt gaan we op bezoek bij Bob, de eigenaar van een klein importbedrijf. Hoewel Bob zijn bedrijf is begonnen als dekmantel voor smokkelactiviteiten, importeert hij tegenwoordig alleen nog maar exotische vruchten uit Midden- en Zuid-Amerika. Hij beschikt behalve over drie vrachtwagens ook over een klein pakhuis voor de opslag van zijn vruchten. De zakenpartner die de smokkel vanuit Midden-Amerika dirigeerde had al enige tijd een conflict met een Mexicaans kartel. Toen hij op een dag onder mysterieuze omstandigheden ‘verdween’ moest Bob op zoek naar een andere manier om zijn exclusieve levensstijl te financieren. Bob besloot dichter bij huis te blijven; hij ging zelf hennep kweken.

Vrachtwagen

Een ruimte had Bob al snel gevonden, namelijk een zeecontainer. Omdat Bob veel vers fruit importeert maakt hij gebruik van speciale gekoelde containers. Deze worden in de transportsector ook wel reefercontainers genoemd. Normaal gesproken stuurt Bob lege reefers terug naar zijn leveranciers, maar een van de reefers is tijdens het transport defect geraakt en Bob heeft hem voor een prikkie kunnen overnemen. Het voordeel van kweken in een reefer is dat deze is voorzien van een koelinstallatie. Die is niet nodig voor het kweken van hennep, maar dankzij de aanwezige voorzieningen kan er wel elektra en ventilatie op worden aangesloten zonder dat de container opvalt. Daarnaast zijn reefers geïsoleerd, waardoor eventuele herrie en warmte binnen blijven.

Bob heeft deze reefer naar een specialist gebracht die hem als kweekruimte heeft ingericht. Dat gebeurde wel onder strenge voorwaarden, want in tegenstelling tot andere kweekcontainers wilde Bob een container die altijd mobiel is. Dit betekent dat de kweek ook doorgaat als de container vervoerd wordt, wat als voordeel heeft dat Bob de opsporingsdiensten altijd een stap voor kan zijn. Voor de specialist die de reefer inricht, is dit project daardoor extra ingewikkeld. De plantage moet zo zijn ingericht dat de bewegingen tijdens het vervoer geen invloed hebben op de resultaten.

De specialist heeft om aan al die eisen te voldoen een innovatief systeem bedacht. In de reefer wordt gekweekt op steenwol, waarbij een druppelsysteem zorgt voor de irrigatie. Hierdoor valt de watertoevoer tijdens het rijden beter te reguleren. De planten staan vast in een hoge gesloten bak die is ingedeeld in verschillende compartimenten. Deze compartimenten zorgen voor de eerder genoemde stabiliteit van de container tijdens het vervoer. Om te voorkomen dat er teveel water in deze compartimenten komt, beschikt ieder compartiment over een vlotter. Deze schakelt een waterpomp in die hem leegpompt zodra het water een bepaalde hoogte bereikt heeft. Deze werking is een beetje vergelijkbaar met die van het waterreservoir van een toilet.

Niet alleen beweging is van belang bij het kweken in een rijdende vrachtwagen, ook de stroomvoorziening is hierbij van essentieel belang. De twaalf lampen, de ventilatie en alle andere apparaten moeten namelijk ook tijdens het rijden blijven functioneren. Daarom is deze container voorzien van een aggregaat en een extra brandstofvoorraad. Hierdoor kan de kwekerij enkele dagen blijven draaien zonder dat hij op het stroomnet hoeft worden aangesloten. De tank kan via een tankdop van buiten worden bijgevuld. Omdat het aggregaat op diesel werkt kan de chauffeur de tank bij een tankstation bijvullen zonder veel aandacht te trekken.

Door op een mobiele locatie te kweken werkt Bob minder opvallend. Niemand verwacht dat er in een bewegend vervoermiddel gekweekt wordt. Daarnaast is de overlast in de vorm van geur, warmte en herrie steeds van korte duur waardoor de kweek minder opvalt. Wel kost het veel werk om een kwekerij in beweging te houden en zijn er ongelukkige situaties te bedenken waarbij de kwekerij alsnog ontdekt kan worden, bijvoorbeeld bij een verkeerscontrole of een ongeval. Bob probeert de afstanden die hij aflegt dan ook zo kort mogelijk te houden.

Het pakhuis

De mobiele kwekerij van Bob werkt helemaal naar behoren. Bob verplaatst zijn container van industriegebied naar industriegebied en parkeert hem af en toe in zijn eigen pakhuis. Helaas merkt Bob dat er regelmatig geprobeerd wordt in te breken in zijn container. Dit zal hem dan niet alleen zijn planten kosten, maar er misschien ook voor zorgen dat de politie hem ontdekt. Er zijn wel plaatsen te vinden waar de container met een camera bewaakt wordt, maar Bob wil liever niet dat zijn activiteiten op band worden vastgelegd. Bob besluit daarom dat het tijd wordt de zaken anders aan te pakken.

Wederom neemt Bob contact op met de specialist voor een nieuwe opdracht. Deze keer mag hij maar liefst twee reefers inrichten, ditmaal zonder eigen energievoorziening. Bob wil de containers namelijk gewoon tussen de normale reefers in zijn pakhuis zetten, waar hij ze kan aansluiten op het elektriciteitsnet. De legale activiteiten van Bob zijn hierbij een ideale dekmantel voor het hoge energieverbruik van de containers omdat het koelen van exotische vruchten namelijk ook veel energie kost.

Vlakbij het pakhuis heeft Bob een terrein waar hij normaal gesproken lege zeecontainers opslaat. Als iemand het pakhuis komt controleren gaan de reefers hier ook heen. Het probleem is echter dat op deze locatie is geen stroom aanwezig is. Daarom heeft Bob een aggregaat in een zeecontainer ingebouwd dat over een grote voorraadtank beschikt waarmee hij maanden vooruit kan. Om te zorgen dat alleen hij en zijn twee chauffeurs die al op de hoogte zijn van de illegale activiteiten bij de containers kunnen komen, heeft Bob ze op een speciaal stukje terrein gezet dat in gebruik is als quarantaine. Hier staan alleen containers die ziektes, virussen of insecten kunnen bevatten. Omdat er een groot hek omheen staat en niemand verder op dit terrein mag komen weet Bob dat zijn containers hier veilig staan.

Net als bij de eerste kwekerij zijn ook deze containers voorzien van een een sluis. Via de buitendeuren van de container kom je in de sluis, die tevens dienst doet als opslagruimte. Als de buitendeuren dicht zijn kan men via een binnendeur in de kwekerij komen. Dit heeft als voordelen dat er van buiten geen licht zichtbaar is en er nauwelijks geur kan ontsnappen.

Op een schip

Als Bob op een rustige middag de administratie aan het bijwerken is, gaat in het kantoor de telefoon. Het is inmiddels 5 uur, dus dat zal wel een leverancier zijn uit Zuid-Amerika. Maar dan hoort hij aan de lijn een stem waarvan hij had verwacht hem nooit meer te zullen horen. Het is zijn zakenpartner! Na een urenlang gesprek kan Bob de schade opmaken; de zakenpartner kan daar dankzij het kartel geen zaken meer doen, en bovendien moet hij de rest van zijn leven twee vingers missen. Na acht maanden in de jungle te zijn ondergedoken vindt hij het echter wel weer eens tijd om aan het werk te gaan. Dat lijkt Bob geen goed idee omdat hij vreest het volgende slachtoffer van het gewelddadige kartel te worden. Om niet op het territorium van het kartel te komen heeft hij daarom een plan bedacht waarbij hij gebruik kan maken van de goede connecties die zijn zakenpartner bij een rederij heeft. Hij wil op een containerschip gaan kweken. Zijn partner zal helpen met het rekruteren van de matrozen en de kaptein. Deze zullen tegen een voor Zuid-Amerikaanse begrippen hoog salaris de kweek op het schip verzorgen. Tijdens de reis heeft de crew daar genoeg tijd voor en daarnaast zijn de risico's voor hen minimaal. Als de hennep ontdekt wordt ontkennen ze dat ze ooit in de container zijn geweest.

De Bob's zakenpartner zorgt dat de container is voorzien van vers water, meststoffen en voldoende stekjes om de ruimte vol te zetten. Op het schip staan speciale generatoren voor de stroomvoorziening voor de reefers waarop ook de elektra van de kwekerij wordt aangesloten. De container wordt verzegeld, waarbij een kopie van de zegel wordt gemaakt. Onderweg neemt de speciaal opgeleide crew de verzorging en het oogsten van de planten voor z'n rekening. Doordat het schip vooral op internationale wateren vaart is de kans op ontdekking minimaal. Zodra de oogst is gedroogd wordt deze luchtdicht verpakt en wordt de container weer verzegeld. Alsof er niets is gebeurd wordt de container naar Bob verzonden, die de oogst gelijk kan doorverkopen. Een waterdicht systeem, vinden zowel Bob als zijn zakenpartner. Bijkomend voordeel is dat de salarissen van de matrozen maar een fractie bedragen van wat hij zelf aan werk en tijd kwijt zou zijn.

Uit de handen van de politie blijven is niet de enige reden voor deze manier van kweken; gesnapt worden door het kartel vindt Bob minstens zo erg. Want hij wil wel flink wat centen verdienen, maar die wel met zijn eigen vingers kunnen natellen!