Cannabisconsumptie in België tijdens corona aanzienlijk gestegen

Sciensano is sinds dit jaar een begrip in België. Het is de naam van een wetenschappelijk onderzoeksinstituut dat werkt in opdracht van de overheid, en door Covid-19 ongewild in de openbaarheid trad. Als Sciensano spreekt, luistert de natie. Dus ook toen het over drugs in de lockdown ging.

Begrip tonen

Een kleine 6000 Belgen deden mee aan de enquête, gemiddeld 26,6 jaar oud, met toch ook een uitschieter naar 77. Ze werden bevraagd over de consumptie van tien verschillende drugs: alcohol, cannabis, cocaïne, amfetamine, methamfetamine, ecstasy/MDMA, ketamine, LSD, GHB en heroïne. In de marge van het onderzoek komen we te weten dat 63% van de wietgebruikers geen andere drugs tot zich neemt, en dat 70,4% dagelijks of bijna dagelijks de vlam in de pijp steekt. Meer dan 40% van alle respondenten volgt de opgelegde COVID-19 maatregelen naar eigen zeggen niet strikt op, maar dat is weer een andere discussie. Hoewel het best grappig is om te zien dat veel mensen zich nu in hun vrijheid beperkt voelen. Weten ze ook eens is hoe dat is, denkt het duiveltje in mij dan. Hopelijk tonen ze volgende keer wat meer begrip als wij, blowers, daarover klagen.

Homegrown plantjes

Dat er tijdens de lockdown minder partydrugs gebruikt werden, spreekt voor zich. Er waren geen party’s. Cocaïne, xtc, mdma, amfetamines: het aanbod was er nog maar de vraag stortte in. Ook de handel in cannabis viel niet stil, en dat was maar goed ook. Het was de enige illegale drug die aanzienlijk meer geconsumeerd werd dan voordien. Hoe al die kleine dealers dat klaarspeelden, is nog maar de vraag, met al die strenge uitgangsmaatregelen, maar er was ook een lichte stijging in de online aankoop van wiet, vooral bij Nederlandse verdelers. En onderschat ook niet de vele thuiskwekers. De willekeurige ontmanteling van kleine en grotere plantages is de voorbije maanden gewoon doorgegaan, en we weten dat die meestal toevallig ontdekt worden, door een klacht van de buren of een technisch defect. Ik vermoed dat nogal wat mensen troost en verlichting hebben gevonden in hun eigen homegrown plantjes.

Bart de Wever

De cannabiswereld blijkt voorlopig ook het enige slachtoffer van de war on drugs die Bart De Wever nu al acht jaar geleden heeft uitgeroepen, als burgemeester van Antwerpen en autoritaire leider van de grootste Vlaamse partij. Terwijl de politie, de drugsbrigade en het gerecht zich onledig houden met de jacht op wietkwekers, wiethandelaars en wietconsumenten, ontploffen in de stad van De Wever bommen en granaten. De drugskartels zouden een oorlogje uitvechten in de straten van Antwerpen-Noord, een buurt waar de burgemeester zelden of nooit zijn gezicht laat zien, zelfs niet toen daar in augustus dagen na elkaar explosies waren. Misschien omdat een groot deel van de bevolking buitenlandse roots heeft en toch niet voor hem zou (kunnen) stemmen.

Ceci n’est pas un papier ordinaire.

Lange vloeitjes

Bart De Wever heeft in elk geval nog altijd de media mee. De berichtgeving over cannabis blijft nog vaak ongenuanceerd, slecht geïnformeerd en volledig kritiekloos ten opzichte van het beleid. Dat uit zich zelfs in kleine berichten in de lokale krant of op een regionale tv-zender. ‘Twee nachtwinkels in Ekeren betrapt op verkoop verdovende middelen onder de toog’ titelde het Antwerpse ATV op de website. ‘Onder de toog’ is een Vlaamse uitdrukking voor onderhands, stiekem. Wat bleek? In die winkels verkochten ze lange vloeitjes (‘zogenaamde lange blaadjes’ schrijft de redacteur), crushers en voorgerolde joints. De ironie wil dat de politie niet eens op zoek was naar joints en cannabis. ‘Het wijkteam van Ekeren wilde nagaan of de winkels attributen verkopen die gebruikt kunnen worden om drugs te gebruiken.’ En daarvoor kregen de winkels ook een proces-verbaal, blijkbaar niet voor die joints. Misschien waren het gewoon cones om joints in te steken, ik weet het niet. De redacteur van ATV moest ook maar afgaan op het persbericht van de politie.

Onwetendheid

Het zijn misschien banale berichten maar ze getuigen wel van de onwetendheid en het gebrek aan respect die het thema cannabis nog altijd te beurt vallen in de Vlaamse media. Die neerbuigende, gezagsgetrouwe toon, de weigering om ook maar de kleinste bedenking te maken bij dit soort praktijken, geen oog voor het inconsequente beleid dat verschilt van dorp tot dorp… Als de burgemeester een wiethater is, kun je er geen lange vloeitjes kopen, anders wel. België op zijn best. Ceci n’est pas un papier ordinaire.

(Ceci n’est pas une pipe is het bekendste schilderij van de beroemde surrealistische schilder Magritte, een Belg. Als wij in een mindfuck zitten, kunnen we gelukkig nog altijd terugvallen op onze kunstenaars).