Marshal Arts

Hoe kwam je op het idee om iets met maskers te gaan doen?

Ik begon met posters van superhelden en kinderen in een urban stijl. Maar ik zag meer straatkunstenaars dat soort dingen maken. Dus ik wilde iets herkenbaars gaan doen. Ik heb altijd iets met maskers gehad, zoals de superhelden. In de stad verschuilen mensen zich achter een masker, om niet hun echte zelf te laten zien. Het slaat ook op mezelf. Ik ben nogal verlegen en wil niet persoonlijk herkend worden.

Hoe maak je de posters?

Ik gebruik foto’s van internet en foto’s die ik zelf maak, bijvoorbeeld van onze kinderen. Sommige dingen teken ik zelf, zoals maskers. Met die elementen maak ik een collage met de computer en pas ik de kleuren aan. Dan print ik het uit in verschillende lagen sjablonen en die snij ik uit. Met de sjablonen spuit ik met spuitbussen de afbeelding op papier. Als het beeld klaar is, snijd ik de poster uit.

Heb je je greatest hits, karakters die telkens terugkomen?

Ja. De posters zijn soms snel verdwenen. Als ik in de stemming ben, zoek ik naar een goede plek om een poster opnieuw op te plakken. 

Hoe neem je je spullen mee, als je gaat plakken?

Mijn posters gaan in een rugzak, en ik neem een fles plaksel mee en een kwast om de lijm op de muur aan te brengen.

Plak je de posters overdag of ’s nachts?

Ik doe het nu vooral overdag, ook omdat ik denk dat ik niets illegaals doe. Ik kies soms rustige tijden uit. In Hamburg, de wijken Sternschanze en St. Pauli zijn uitgaanswijken. Dan ga ik zondagmorgen, als veel mensen nog hun roes uitslapen.   

Heb je problemen gehad met winkeliers of mensen die langslopen?

Soms krijg ik eerst een vreemde reactie, maar als ze zien wat ik doe vinden de meesten het prima. Het is anders dan bij graffiti, omdat je posters er weer af kunt halen.

Hoe ben je op de kunstnaam Marshal Arts gekomen?

Ik heb aan karate gedaan en heb in het Duits nationaal karateteam gespeeld. En ik heb lange tijd als trainer in een martial arts-studio gewerkt. Dat doe ik allebei niet meer. Ik raakte geblesseerd aan mijn knieën, dus ik kan niet meer aan kampioenschappen meedoen of als coach werken.

Heb je een artistieke opleiding gedaan?

Nee, ik ben autodidact. Toen ik veertien was deed ik graffiti, samen met mijn vrienden. Ik was niet zo goed in freehand letters spuiten. Dus ben ik met stencils en karakters begonnen.

Je posters zijn heel gedetailleerd, bijna fotografisch.

Ik maak wel zeven stencillagen per afbeelding. Ik spuit dan per laag verschillende kleuren tegelijk.

Je besteedt veel aandacht aan de kleding, vaak is die street wear. Waarom?

Ik hou van street wear. Toen ik als tiener hiphop en rap hoorde, was kleding belangrijk. Het was een volledig nieuwe stijl. Nu draagt iedereen de hiphopkleding, dus zoek ik naar street wear die tegen de gevestigde norm ingaat. Ik hou bijvoorbeeld van tech wear, geïnspireerd door films als Ghost in the Shell en de Japanse animefilm Akira.

Wat vind je zo leuk aan het maken van kunst op straat?

Veel mensen gaan niet zo snel naar een museum of galerie. Als je kunst op straat maakt, kan iedereen het zien. Op straat zie je overal commerciële boodschappen. Iedereen accepteert dat. Ik kan ook mijn dingen op de straat plakken als tegenhanger voor de mainstream. Misschien kan ik mensen iets moois laten zien of laten nadenken over een boodschap.

Plak je ze ook over reclameaffiches heen?

Ik heb wel adbusting gedaan, over billboards geplakt. Maar ik plak ze meestal op lege plekken, waar mensen ze niet verwachten.

Wat is je belangrijkste motivatie om street art te maken?

Ik had het gevoel van een grote betonnen stad, waarin niemand elkaar kent. Ik wilde een voetafdruk van mezelf achterlaten en vertellen wat ik van bepaalde onderwerpen vind. Wat ik maak, is elke keer anders. Het hangt af van de dingen die ik zie, waar ik aan denk, en wat ik lees of op televisie zie. 

Je wilt soms een boodschap brengen?

Ja. Ik heb bijvoorbeeld na het lezen van het boek 1984 van George Orwell een aantal posters gemaakt. Op één poster zie je een jongetje dat een MacBook vasthoudt alsof hij een boek leest. Op een andere zie je twee mensen met camerahoofden. Ik denk over hoe ons leven verandert door sociale media. Er is altijd iemand jou aan het filmen. Of jij kijkt naar mensen door een camera of naar een video op internet. Dat is door corona nog sterker geworden door bijvoorbeeld videochat. Misschien kan ik mensen laten inzien, dat dit niet de goede richting is. Dat we beter wat minder virtueel en meer persoonlijk kunnen leven.

Op een andere poster staat Kurt Cobain met een Nirvana T-shirt.

Hij draagt een T-shirt met zijn eigen bandnaam. Die T-shirts zijn tegenwoordig gewoon bij winkels als H&M te koop. Dat zou hij zelf zeker niet leuk vinden. Ze worden gekocht door jongeren die de band soms niet eens kennen. Als je goed kijkt, zie je dat ook niet Nirvana op de foto staat, maar de tienerband Hanson…   

Een van je bekende posters is Trump met een bol in zijn hand.

Het is een variant op een scène uit de film The Great Dictator van Charlie Chaplin. In mijn poster heeft Trump de Death Star van Star Wars op zijn vinger. Ik heb die geplakt tijdens de G20 in Hamburg, in een straat waar de auto’s van de gasten waaronder ook Trump doorheen zouden rijden. Het leek me grappig als hij een poster van zichzelf zou zien. De straat was afgezet, maar ik heb hem de nacht van tevoren al geplakt.

Je hebt Chileens roots.

Ja, ik ben in Chili geboren, mijn zus, ouders en oma wonen daar ook. Toen ik vier jaar oud was, zijn we naar Duitsland vertrokken. Ik hou van Chili, de muziek, het weer, de natuur en het eten. Maar ik hou ook van het eten in Duitsland. En van de Japanse en Aziatische cultuur. Ik voel me een wereldburger en hou van vele landen en culturen.

Je plakt de posters vooral in Hamburg. Ook nog in andere Duitse steden?

Berlijn, Keulen, Leipzig, Düsseldorf, Bonn.

En het buitenland?

Als ik samen met mijn vrouw ga reizen, neem ik posters mee. En soms wordt ik uitgenodigd voor een festival of street art-project. Zo heb ik posters geplakt in Amsterdam, New York, Barcelona, Athene, Tel Aviv en Praag.

Hoe betaal je de huur? Van welke inkomsten?

Ik heb nog een parttime baan.

Als de coronacrisis over is, naar welk land zou je dan graag willen reizen?

Japan. Maar het is misschien lastig om er street art te doen, omdat in een stad als Tokio er overal mensen op straat lopen. Maar het lijkt me een mooi land, met een mooie cultuur en aardige mensen.

https://www.marshal-arts-streetart.de/

https://www.instagram.com/marshal.arts_streetart/