Geschokte rechtsorde

Vandaag stond ik een coffeeshopexploitant bij in een opmerkelijke achterdeurzaak. Hij stond terecht, omdat hij 663 cupcakes waarin hennep was verwerkt en 181 gram hennepgruis opzettelijk aanwezig had gehad. Hoezo opmerkelijk zul je als lezer misschien denken. Hennep is toch verboden? Ja, dat is waar maar deze coffeeshopexploitant verkoopt vanuit zijn twee gedoogde coffeeshops jaarlijks minimaal 16.000 van dergelijke cupcakes. Daarnaast verkoopt hij 12 kilo hasjiesj en wiet per week. Over zijn winsten draagt hij jaarlijks flinke bedragen aan winstbelasting af.

Hoe kwam deze zaak überhaupt op zitting denk je dan. Nou dat zit zo. De politie was op zoek naar een brandgevaarlijke hennepplantage. Er werd in een straat zoveel stroom verbruikt dat de energieleverancier bang was dat er brand zou ontstaan. Bij een “verdacht uitziend kantoorpand” in de bewuste straat ging de politie naar binnen. Bij het zien van een afzuiginstallatie en een koolstoffilter dachten de agenten dat ze bingo hadden. Ze kwamen bedrogen uit. Er stond een bakoven die gebruikt werd voor het bakken van cupcakes met hennep. In een vriezer trof de politie de 663 cupcakes aan en met een beetje zoeken kwamen ze 181 gram (bruto!) hennepgruis tegen. Mijn cliënt draaide er niet omheen. Hij verklaarde bij de politie dat de cupcakes en het gruis van hem waren. Vandaag de dag zou je verwachten dat de politie in zo’n geval rechtsomkeert maakt en dat burgemeester en justitie hier verder geen aandacht aan besteden. Maar hier liep het anders. De burgemeester besloot het pand voor één jaar te sluiten en startte direct een Bibob procedure (integriteitsonderzoek). De officier van justitie liet een dagvaarding de deur uitgaan en vroeg de reclassering een advies uit te brengen. Toen ik dat zag was ik werkelijk compleet verbaasd. Waarom in hemelsnaam een reclasseringsadvies? Zo’n advies wordt normaal gesproken gevraagd als justitie denkt dat een verdachte een flinke straf verdient of (verplicht) begeleiding nodig heeft. Maar in dit geval weet iedereen dat een coffeeshopexploitant dagelijks hasjiesj en wiet verkoopt die ergens vandaan moet komen. Bovendien mag iedere coffeeshop over een voorraad van 500 gram beschikken. Bij het lezen van het dossier zag ik de reden voor het aanvragen van het reclasseringsadvies. Er zou in de ogen van justitie sprake zijn van “geschokte rechtsorde”. Ik geloofde mijn ogen niet. Je spreekt over een geschokte rechtsorde als het gaat om feiten waar een gevangenisstraf van 12 jaar of meer op staat. Ik kon het niet laten en klom ruim voor de zitting in de pen. Ik wees op een hele reeks aan rechterlijke uitspraken waarbij “achterdeurzaken” eindigen met een rechterlijk pardon. De rechter legt dan geen straf op. Met die wetenschap breng je zo’n flutzaak toch zeker niet op een kostbare terechtzitting? Mijn cliënt vreesde een “politieke zaak”. Hij vertelde dat de burgemeester in zijn gemeente niet wil praten met coffeeshopexploitanten, omdat die in zijn ogen crimineel zijn. De burgemeester zit vast en zeker achter deze dagvaarding zei mijn cliënt. Ik wilde daar niets van geloven. Tot mijn verbazing verschenen twee medewerkers van de gemeente op zitting bij de strafrechter. Ze namen plaats op de publieke tribune. Zou die cliënt van mij nou echt gelijk hebben? Zat hier een politiek motief achter deze opmerkelijke strafzaak? Bij de strafrechter bepleitte ik de niet-ontvankelijkheid van de officier van justitie. Ik wees er daarbij op dat volgens de Aanwijzing Opiumwet een coffeeshop een voorraad mag hebben van 500 gram. Waar die voorraad zich moet bevinden maakt de aanwijzing niet duidelijk. De Afdeling Bestuursrechtspraak oordeelde nog niet zo lang geleden dat een voorraad cannabis, die op 15 kilometer van een coffeeshop werd gevonden, van die coffeeshop was. Daarom mocht de burgemeester van de gemeente waar deze coffeeshop was gevestigd deze sluiten vanwege een te grote handelsvoorraad. Op basis van deze redenering hield ik de rechter voor dat de officier van justitie mijn cliënt niet had mogen vervolgen. Er was namelijk niet vastgesteld dat hij meer dan 2 x 500 gram cannabis in voorraad had gehouden. In mijn ogen waren er geen gedoogcriteria overtreden. De rechter volgde mijn pleidooi. Een onafhankelijke strafrechter doet niet aan politiek. Ook niet als daarbij een geschokte rechtsorde wordt verzonnen.   Advocaat André Beckers beckers@wolf.partners www.wolf.partners “bij dringende zaken” 24/7 bereikbaar op gsm / whatsapp: 0653174897

Meer artikelen van André Beckers lezen? Kijk hier.