In het vorige artikel vertelde Jean-Pierre Voncken hoe en waarom hij de epilepsie van zijn dochtertje Sophie behandelt met CBD-olie. Noodgedwongen haast is hij daarbij uitgegroeid tot een waarachtige activist voor de legalisering van mediwiet.
Het regende oude wijven op 27 mei van dit jaar. Dat was wellicht een van de redenen dat een hoop mensen verstek lieten gaan voor de ‘internationale solidariteitsmars’ die Jean-Pierre Voncken op het getouw had gezet. Maasmechelen is voor de meeste Belgen ook een eind weg, een beetje zoals Maastricht voor Nederlanders uit de Randstad. Jean-Pierre schat het aantal demonstranten op een kleine 400, inbegrepen een honderdtal ouderen en kinderen die mochten schuilen voor de regen in het gemeentehuis. De christendemocratische burgemeester van Maasmechelen, Raf Terwingen, steunt Jean-Pierre voluit, ook al benadrukt hij telkens weer radicaal tegen het recreatieve gebruik van cannabis te zijn. Een kunstmatig onderscheid, weten wij, maar het zal nog wel een paar jaar duren voor ook de politici dat durven en willen begrijpen. Dat woord, ‘recreatief’, is trouwens een uitvinding van de tabaksindustrie, om in een zakelijke context te kunnen praten over de productie van lange vloeitjes. Wie zichzelf een recreatieve blower noemt, heeft er volgens mij niks van begrepen.
Internationaal
Maar goed, de burgemeester en met hem alle lokale partijafdelingen hebben zich dus openlijk achter Jean-Pierre Voncken geschaard, en zelfs financiële ondersteuning beloofd. En internationaal was de mars alleszins. Er waren mensen uit België, Nederland, Duitsland en Engeland. Jean-Pierre zag dat het goed was maar toonde zich wel (opnieuw) ontgoocheld door het gebrek aan weerklank in de nationale pers. En waarom had Maggie De Block, minister van volksgezondheid en tot dan fanatiek tegenstander van mediwiet, amper twee dagen voor de solidariteitsmars laten weten dat ze een vergunning zou uitreiken aan een Limburgs bedrijf (wellicht Rendocan) om het medicinale gebruik van cannabis te onderzoeken, en in een later stadium de productie op te starten? ‘Dat kan geen toeval zijn,’ zegt Jean-Pierre Voncken. Terwijl individuele gebruikers vervolgd en gedemoniseerd worden, mag de industrie zich al rijk rekenen. Ik denk altijd: hypocrieter dan dit kunnen ze niet worden, maar de politici weten me toch telkens weer te verrassen.
Infomiddag
Amper een maand later zette Jean-Pierre een infomiddag op over mediwiet. Je kon er CBD-olie bestellen, T-shirts en sleutelhangers kopen om de kas te spijzen (organiseren kost ook geld) en vooral praten met (ervarings)deskundigen. ‘Heel veel mensen zijn geïnteresseerd, maar ze hebben vaak schrik om te beginnen met CBD-olie. Doe ik het of doe ik het niet? Wij willen hen over de drempel helpen. Het waren soms lange, intensieve gesprekken, de mensen moesten soms wat langer wachten, maar je kunt iemand met een hersentumor niet na vijf minuten doorsturen. Wij waren in elk geval heel blij met de opkomst, en we hebben weer een pak mensen kunnen helpen.’
VZW Sophie
Eind juli werd op een benefietdag in Alken de oprichting bekendgemaakt van de vzw (stichting) Sophie, een nieuwe organisatie die de mensen wegwijs wil maken in de medicinale cannabiswereld. Er waren optredens van Rupelsoldaten (de reggaerappers stonden ook enkele keren op het podium van Cannabis Bevrijdingsdag in Amsterdam), Slongs Dievanongs (a.k.a. Charissa) en Non-Stop (check de clip van ‘Maggie De Block’ op Youtube). ‘In feite vervullen wij de taak van de overheid,’ zegt Jean-Pierre. ‘Die zou mensen moeten helpen om hun weg te vinden in de wietbranche ,maar ze doet precies het omgekeerde. Daarom zien we ons ook verplicht om zelf fondsen in te zamelen, met een benefiet bijvoorbeeld. Dat geld is niet bestemd voor Sophie maar om de stijgende werkingsonkosten te financieren.’
Diverse activiteiten
Zeker nu Jean-Pierre Voncken en zijn getrouwen (‘Zonder hen zou ik dit nooit kunnen klaarspelen’) hun activiteiten nog verder opdrijven. Op 25 augustus is er in Maasmechelen een voordracht over de chemische eigenschappen van cannabis, en wat de stoffen precies doen in het lichaam. In Gent zijn de Limburgers de volgende dag uitgenodigd op de eerste verjaardag van de plaatselijke social club. In Bredene is er begin september Manifiesta, de jaarlijkse hoogmis van de linkse Partij van de Arbeid, de enige politieke beweging die zich volmondig solidair verklaart met Voncken. Er komt een strandmars en de vzw Sophie mag zelf een debat organiseren.
Politiek
Op langere termijn hoopt Jean-Pierre Voncken ook politiek zijn stempel te kunnen drukken. Er zijn dit jaar gemeenteraadsverkiezingen in België, en in 2019 federale en Europese verkiezingen. Now is the time! ‘Nu kunnen we niet meer stoppen,’ zegt Jean-Pierre. ‘Daarom lanceren we deze maand ook een campagne via de sociale media, een reeks filmpjes van mensen die mediwiet gebruiken, gemaakt door een professionele regisseur. En dan maar hopen dat de politiek wil luisteren. Ik droom van een gemeentelijk Cannabisbureau. Als we dat hier in Maasmechelen kunnen verwezenlijken, kan dat ook in de rest van het land.’
Bart de Wever
Het belangrijkste gesprek dat Jean-Pierre de voorbije maanden gevoerd heeft, was misschien wel met Bart De Wever, de tot dusver onwrikbare Grote Leider van de NV-A, de man die (onwetend als hij is als het over wiet gaat) de war on drugs in België nieuw leven inblies, ook soft drugs dus. Nee, een echt gesprek was het niet. Jean-Pierre had van een plaatselijke partijman toestemming gekregen om De Wever, op promotour in Maasmechelen, 1 vraag te stellen. ‘Waarom bent u tegen het gebruik van medicinale cannabis?’ Terwijl hij het vroeg, overhandigde Jean-Pierre BDW een uitgebreid dossier. ‘Ik zal het doorgeven aan mijn medewerkers,’ zei de politicus, ‘en dan neem ik later contact met u op.’ Dode mus of concrete belofte? ‘Afwachten,’ zegt Jean-Pierre, ‘maar in een gezonde democratie moet je de politici als burger rechtstreeks kunnen aanspreken, en dat is mij toch al gelukt. Wie weet wat levert dat korte contact nog op.’
Door: Karel Michiels
