guido zimmer mann | Moderne schilderkunst en oude meesters

Guido Zimmermann uit Frankfurt maakt indrukwekkende muurschilderingen, die er net zo uit zien als zijn schilderijen, maar dan op supergroot formaat. Zijn dierenportretten in de stijl van oude meesters zijn hilarisch. Je maakt muurschilderingen in een stijl, die je eerder op canvas verwacht. Volgeschilderd met veel kleuren, een achtergrond en zonder outlines. Ja, ik ben altijd op zoek naar manieren om het er uit te laten zien als op canvas. Ik hou van de kwaststreken van een schilderij. Op de muur schilder je alleen met spuitbussen? Nee, een groot deel van een muurschildering maak ik met muurverf met behulp van rollers en een speciale airless verfspuitmachine. Dat is een soort airbrush, maar dan veel groter. Met dit apparaat kan ik vierkante meters in seconden spuiten. Je kunt er goede effecten mee maken en het is heel geschikt voor moeilijke muren met gaten erin. Enig nadeel is dat het schoonmaken van de machine na gebruik tot anderhalf uur kan duren. De methode is daarom alleen geschikt voor grote oppervlakken. Het laatste deel van een muur schilder ik met spuitbussen. Hoe heb je de straat als podium ontdekt? Ik ben in 1993 met ‘basic’ graffiti begonnen. Bombing, op veel plekken in de stad letters spuiten, maar ook allerlei figuren, monsters en gezichten. Drie jaar later maakte ik mijn eerste muurschildering. Ik had als tiener niet veel geld en zocht naar een manier om geld te verdienen. Dat kon ik doen met kleine muurschilderingen voor particulieren en bijvoorbeeld winkels. Van dat geld kon ik weer spuitbussen kopen om meer illegale graffiti op straat te kunnen doen. Heb je een opleiding als kunstschilder gevolgd? Nee, ik heb altijd al getekend en geschilderd. Dat heb ik mezelf aangeleerd. Ik heb wel de opleiding Communication Design gevolgd aan de Academy of Visual Arts in Frankfurt. Daarna heb ik lange tijd als freelance illustrator gewerkt. Nu ben ik fulltime kunstenaar en schilder. Je hebt veel mooie portretten gemaakt van dieren, vaak afgebeeld in menselijke situaties. Hilarisch zijn de oude meesters en deftige portretten, waarin je dieren de plek laat innemen van mensen. Ik hou van dieren. In mijn kindertijd hadden we thuis verschillende dieren: konijnen, cavia’s, hamsters, vogels, vissen. Daarom ben ik dieren gaan schilderen. Je kunt er op veel manieren je ideeën mee uiten in een schildering. Op kunstgebied hou ik heel erg van de stijl van oude meesters, zoals Vermeer. Zo kwam ik op het idee om beide met elkaar te combineren. Mijn keus voor een bepaald dier heeft soms te maken met het uiterlijk en soms met de karaktereigenschappen, die lijken op de persoon die is afgebeeld. Je schilderijen op doek komen in dezelfde stijl op de muur terug, zoals een muurschildering van een koe die een kom melk inschenkt. Elke schildering die ik op canvas maak, kan ik ook ongeveer op de muur maken. Het is mooi om een beeld in het groot te zien. Dit was een opdracht voor een bedrijf in melkproducten, in Beieren. Ik had hierbij totale vrijheid. Mij was alleen gevraagd of ik een schildering wilde maken met melk erin. Met welke materialen maak je de schilderijen op doek? Ik gebruik altijd een mix van alles: acrylverf, olieverf én spuitbussen. Heel anders van stijl zijn je schilderingen met wilde kwastuithalen. Opmerkelijk zijn de beelden van vechtende politici. Ja, ik ben mijn stijl nu een beetje aan het wijzigen. Mijn nieuwe schilderingen zijn wat ruwer, meer expressionistisch, abstract en kleurrijker. Deze stijl geeft me meer vrijheid. Ik hou van het dynamische en probeer de beweging in het beeld te laten zien. Ik ben begonnen met vechtende politici. Ik heb voorbeelden gebruikt uit de Oekraïne, Zuid-Korea, Italië, Turkije en Venezuela. Ik wil laten zien dat dit in de wereld gebeurt. In een andere serie laat je beelden zien van rodeowedstrijden, cowboys die stieren vangen. Met deze schilderijen wil ik de onderlinge relatie tussen mens en dier uitbeelden. Deze zomer maakte je een enorme rodeoschildering op een gebouw in Frankfurt. Het was je eerste werk voor het project Museum On The Street, waarvan je de initiatiefnemer bent. Vertel daar eens iets meer over. Ik ben met dat project begonnen, omdat er in Frankfurt nog weinig muurschilderingen zijn te zien. De bedoeling is om meer muren beschikbaar te maken voor kunstenaars. Voor de financiering ben ik gestart met crowdfunding, met succes. De stad wil het project ondersteunen en geeft nu ook geld. Ik heb eerst een inventarisatie gemaakt van alle geschikte grote muren. Daarop heeft het stadsbestuur de eigenaren aangeschreven. Er zijn nu ongeveer tien tot vijftien muren beschikbaar. Begin september heb ik een tweede grote muurschildering gemaakt. Er zullen er meer volgen, ook van andere kunstenaars. Voor de grote muren werk je met een enorme hijskraan. Geen hoogtevrees? Als je op vijftig meter hoogte naar beneden kijkt, is het een beetje beangstigend. Maar als je je concentreert op de muur, vergeet je die angst. Dat leer je al doende. Je exposeert veel in galeries, maar gaat ook naar street art-festivals. In galeries zijn het vooral schilderijen, maar als er plek is maak ik binnen of buiten ook een muurschildering. Afgelopen zomer was ik onder meer op het Ibug-festival, op een oud industrieel terrein in Sachsen, Oost-Duitsland. Dat vindt elk jaar plaats op een andere locatie en er doen kunstenaars uit binnen- en buitenland aan mee. Er wordt een week op muren geschilderd en daarna zijn de werken drie dagen te zien voor bezoekers. Door je stijl wordt je werk op de muur vast gewaardeerd door allerlei soorten publiek, van jong tot oud. Ja. Veel mensen houden van mijn kunst, omdat ik schilderijen maak, maar ook heel groot op een muur schilder. En ze begrijpen niet hoe ik hetzelfde kan doen op groot formaat. guidozimmermann-art.com facebook.com/gzpaintings