“Strijd van onze broeders is in ieders belang”

22 Mar 2016

Buiten het zicht van de grote media verzamelden zich eind januari 14 cannabisboeren en vertegenwoordigers uit de hele wereld in Heemskerk. Ze bereidden zich daar samen met coca- en papaverboeren voor op de UNGASS, de belangrijkste VN-top over het werelddrugsbeleid in april in New York. Highlife reisde af naar het plaatselijke Slot Assumburg om aan tafel te zitten met een aantal voorvechters van onze geliefde plant.


Buiten het zicht van de grote media verzamelden zich eind januari 14 cannabisboeren en vertegenwoordigers uit de hele wereld in Heemskerk. Ze bereidden zich daar samen met coca- en papaverboeren voor op de UNGASS, de belangrijkste VN-top over het werelddrugsbeleid in april in New York. Highlife reisde af naar het plaatselijke Slot Assumburg om aan tafel te zitten met een aantal voorvechters van onze geliefde plant. In de eetzaal van het kasteel zitten Dhira Narayana en Angga Suparman uit Indonesië tegenover Lloyd Narcisse uit Jamaica. Tussen de vergaderingen door nemen ze de tijd voor een goed gesprek. Dhira is voorzitter van de Circle of Ganja Archipelago en voortrekker van Sativa Nusantara, een stichting die medisch onderzoek naar cannabis stimuleert. Angga verbouwt wiet. Angga is niet zijn echte naam, want wie in Indonesië betrapt wordt vanwege het bezit, gebruik of telen van cannabis, draait al snel de bak in. Lloyd is aanwezig namens de Ganja Future Growers and Producers Association.

Moedig

“Dit is Angga”, introduceert Dhira zijn vriend. “We hebben elkaar in 2012 ontmoet tijdens de Global Marijuana March in Jakarta. Hij was de enige boer die mee durfde naar deze bijeenkomst, hier zit een moedig man.” Dhiras' introductie legt al direct een van de pijnpunten van de conferentie bloot: “Door de criminalisering van cannabis zitten alleen al in mijn land 35 duizend mensen in de gevangenis vanwege het verbouwen, roken of verkopen van wiet. Dat zijn er 35 duizend teveel. En het gaat niet om kleine straffen, het begint bij vier jaar cel.”

Cannabishoning

Angga vindt geld dat risico niet waard. Het kweken van wiet begon echter ook niet met idealisme. “Ik begon uit nieuwsgierigheid met een paar planten. Al snel las ik op internet over de vele toepassingen van de plant en vooral het medicinale gebruik sprak me aan. Ik begon met het maken van cannabistinctuur en was verbaasd over de effecten op mijn immuunsysteem. Ik werd minder vaak ziek en voelde me sterker, en ook mijn vrouw en kinderen hadden er baat bij. Wat kun je je nog meer wensen dan een gezond gezin?” De grootste inkomsten komen inmiddels van de cannabishoning, door hem tot cannahoney gedoopt. “Die verkoop ik sinds 2014 voor 15 euro per pot. Een potje wietolie van 110 ml verkoop ik voor 8 euro.”

Positieve wending

Zo neemt het gesprek met de geneeskrachtige eigenschappen van cannabis al snel een positieve wending. Dhira ziet erkenning ervan door de overheid als een eerste stap. “Het haalt het stigma van cannabis. Als dat eenmaal een feit is, zullen de ogen van de mensen opengaan voor alles dat cannabis te bieden heeft, of het nu gaat om spiritueel gebruik of hennep voor textiel.” Hij vertelt over Stichting Sativa Nusantara, waar wetenschappers de ruimte krijgen onderzoek te doen op het gebied van cannabis en gezondheid. “En dat is geen obscuur onderzoeksteam hoor, ze werken nu samen met het ministerie van gezondheid en onderzoeken het effect op diabetes.”

Bewustwording

Lloyd is onder de indruk: “Dat vind ik heel goed, zo'n onderzoek wordt serieus genomen door een grote groep mensen, ze vertrouwen het ministerie.” Om er aan toe te voegen: “Helaas misschien, het zou fijn zijn als mensen ook zelf wat kritischer gaan nadenken.” Angga en Dhira knikken instemmend. Op dat moment loopt de Zuid-Afrikaan Jules Stobbs druk in gesprek langs de tafel. Hij groet ons hartelijk. “Heb je al gesproken met the dagga couple?” vraagt Lloyd mij enthousiast. Hij verwijst naar Jules en zijn partner Myrtle Clarke van de activistische organisatie fields of green for all. “Indrukwekkend hoe professioneel zij het aanpakken met Ted-talks, folders, posters, websites, fundraising en festivals. Ze informeren en mobiliseren de mensen in hun land. Daar gaat het om, bewustwording.”

Indrukwekkend

Loyd vervolgt: “Ze hebben ook veel links op hun site naar de bronnen van medisch onderzoek, dat is indrukwekkend. Op Jamaica weten we trouwens al lang dat wiet goed is voor de ogen, de bloeddruk, je kunt het gebruiken tegen migraine etc. etc. Wist je dat Jamaica het land is van de kruiden en kruidentherapie? We hebben het in overvloed. Er zijn in de wereld 41 kruiden die alleen op ons eiland groeien. Maar om cannabis kun je nooit heen: het groeit overal en heeft een koninklijke uitstraling. Het is het pronkstuk, de koningin van de natuur.”

Eerbied

En zo gaat het gesprek met de eerbiedige woorden van Lloyd vanzelfsprekend van de mediwiet naar wiet als als heilig sacrament van de Rastafari's. Angga woont duizenden kilometers van Lloyd vandaan, maar kan zich helemaal vinden in het respect voor de 'plant der planten'. “Dat respect is universeel. Door zo intensief met cannabis te leven, voel ik me verbonden met mijn omgeving; met de ziel van de mensen en de natuur. Ik woon in Lampung, een provincie in het zuiden van Sumatra, die bekend staat om zijn vulkanen. En die vulkaangrond is erg vruchtbaar. Elke keer als ik een zaadje plant of ga toppen voel ik die band met Moeder Aarde, ik ervaar dan dat ik met iets bijzonders bezig ben, iets heiligs eigenlijk. En als ik het rook leg ik contact met de wereld van de geesten.”

Zielsverwanten

Het internationale gezelschap van cannabisboeren en -lobbyisten inspireert elkaar, deelt ervaringen, maakt plannen voor verdere samenwerking en wisselt nummers en (email-)adressen uit. “Ik geloof dat ik droom,” zegt Angga 's avonds aan de bar na een lange werkdag. “In Lampung voelt het soms als vechten tegen de bierkaai. Hier ontmoet ik zielsverwanten uit de hele wereld.” Dhira valt hem bij. “De strijd van onze broeders uit Saint Vincent en de Grenadines, Paraguay, Marokko of waar dan ook, is in ieders belang. Want als er ergens in de wereld een steentje omvalt, is de kans groot dat het op een andere plek ook gebeurt. Hoe verschillend de situatie van land tot land ook is, we zitten uiteindelijk allemaal in hetzelfde schuitje. Alleen met een kritische massa komen we weer veilig aan wal.”