Klasyka - White Widow

W 1995 roku jednak to White Widow wywołuje prawdziwe trzęsienie ziemi na scenie konopnej, przede wszystkim dzięki działaniom firmy Green House Seed Company (GHSC), której zawdzięczamy  wprowadzenie na rynek kompleksowej i oszałamiającej mieszanki brazylijskiej sativa i dominującej indica z płd Indii, której krzaki mogą być uprawiane przez ogrodników o różnych poziomach doświadczenia. Niezliczone hybrydy i wersje tego szczepu zalały przemysł holenderski i od tego czasu zostaje on na stałe wśród bardziej popularnych odmian wśród palaczy i plantatorów.

Nazwa szczepu: White Widow Oryginalna nazwa: Arnhem’s Wonder Genetyka: 60% Sativa / 40% Indica Pochodzenie: Brazylia i Płd Indie Kwitnienie: 8 do 10 tygodni (w pomieszczeniu); 70 do 84 dni (na zewnątrz) Czas zbiorów na zewnątrz: koniec września do początku października

Podczas gdy GHSC wygrywała High Times Cannabis Cup dzięki wesołej białej wdówce Widow w 1995 roku, początki tego szczepu były już często kwestionowane. Powszechnie wiadome w holenderskiej scenie konopnej jest to, że szczep został stworzony przez surinamskiego hodowcę o imieniu Ingemar już w 1987 roku; wygrał on pierwszy holenderski Highlife Cup w 1989 roku pod nazwą Arnhem’s Wonder.

Według Arjana, współzałożyciela GHSC. kupił on partię roślin z legendarnego sklepu ogrodniczego w Nijmegen, a wśród nich sporo samców i samic White Widow. Stwierdza on, że praca przy WW już została zrobiona przez Ingemara, więc wszystko co musiał zrobić to krzyżówki w 1994 roku. White Widow to najciężej uderzająca na scenie holenderskiej hybryda Cannabis, na pewno nie jest przeznaczona dla słabowitych palaczy ani początkujących.

Inne możliwe pochodzenie Widow jest takie: Shantibaba skrzyżował brazylijską sativa z unikalną indica hybrydowej odmiany, która została wybrana przez mieszkańców wsi w górzystym regionie Kerala w Indiach. Niektórzy twierdzą, że to Shantibabowy White Widow jest tą oryginalną odmianą, która została wydana przez GHSC w połowie lat 90. i sprzedawana jest dzisiaj przez Mr Nice Seeds (MNS) pod nazwą Black Widow.

Według wywiadu z Ingemarem w magazynie Grow wydawanym w Niemczech White Widow „jest wynikiem dwóch linii, które zostały opracowane i stabilizowane przez sześć lat, zanim doszło do krzyżowania się pomiędzy nimi". Kilka nasion znaleziono w bryłach charas, czyli ręcznie przetartego haszyszu. Ingemar, który należy do starej szkoły skrywania tajemnicy przemysłowej swoich konopi i nie ujawnia dokładnego pochodzenia genetycznego twierdzi, że uprawiał i starannie wybrał White Widow wśród rozległych upraw na świeżym powietrzu oraz wśród zwycięzców castingu odmian wśród użytkowników medycznych. Oblicza on, że trwa to sześć lat nim dojdzie do ustabilizowania się szczepu, w połączeniu z czasem wymaganym do zakończenia początkowych krzyżówek, ustanawia on początki White Widow na około 1986 lub 1987 rok. Ten czas poprzedza sugerowaną datę premiery wdowy Shantibaby w 1994/1995 podobno opracowanej w partnerstwie z GHSC.

White Widow: uprawa, fenotypy i efekty

White Widow może być nieco wybredna, ale jest mimo to bardzo łatwa dla osób z małym doświadczeniem w uprawie konopi indyjskich. Wzrost jest energiczny i szkodniki to nie problem dla roślin; jest odporna rosnąc na zewnątrz, szczególnie na dużych wysokościach. Niektóre typy są wyraźnie zorientowane na sativa i nieco chude, co pomaga w cyrkulacji powietrza i zapobiega chwytaniu pleśni. Boczne rozgałęzienia są dość powszechne i rośliny mogą być krótkie i krępe w razie potrzeby. Im więcej fenotypu indica jest dominującego, tym bardziej wyświetla on swoje cechy poprzez wzór w ciemnozielonych liściach, które są dziwnie wąskie jak na sativa, uzupełnione przez mroźne, krystaliczne, oszronione pąki, na których produkcja włosków rozciąga się daleko w dół, aż po najlepsze z liści. Pąki są ciężkie od żywicy; światło załamuje się dobrze płynąc przez kwiaty, rośliny mają białawy blask - stąd wyróżnienie „Białej Rodziny" wśród odmian marihuany. Gdy kwiaty dojrzewają, bursztynowe lub czerwonawo-brązowe słupki wyglądają z opalizujących szczytów.

White Widow jako roślina dobrze radzi sobie w warunkach SOG lub SCROG. Jeśli takie podejście jest podjęte, ograniczyć należy czas weg trochę więcej niż byłoby potrzebne z typowym 60/40, jako że brazylijskie geny wspierają wystąpienie silnej i energicznej fazy przed kwitnieniem. W rzeczywistości wielu hodowców starej szkoły zaznajomionych z holenderską genetyką twierdzi, że jednym ze sposobów, aby rozpoznać, czy rosną oryginalne Widow, jest jej skłonność do przedwczesnych kwiatów podczas fazy weg.

Według książki Big Book of Buds „Green House sugeruje zmianę oświetlenia do ośmiu godzin w ciągu ostatnich dwóch tygodni kwitnienia w celu powstrzymania odrostów ... na pąkach i zapewnienie tylko tyle koniecznego stresu, aby namówić krzak na maksymalną ilość lepkiej żywicy na centymetr kwadratowy".

Hybrydy związane z White Widow

Oryginalna Widow oferuje potężną kombinację efektów mózgowych i cielesnych; niektórzy późniejsi hodowcy wyprodukowali ciekawe i silne odmiany-córki. Krewni w Białej Rodzinie to m.in. Arctic Sun stworzony przez Latających Holendrów z Flying Dutchman. Ten oszałamiający hybrydowy gatunek to wynik przekraczania granic przez kobietę WW z oryginalnym Skunk #1, aby dodać subtelnie słodki, owocowy wydźwięk do smaku White Widow, podcinając jej smak przypominający lekko paliwo.

White Russian łączy matkę WW z AK-47 ojca, aby stworzyć prawdziwie odurzającą hybrydę, opublikowaną i spopularyzowaną przez Serious Seeds.

Inne białe mieszańce to m.in. żarłacz biały Great White Shark (znany też jako Peacemaker lub Shark Shock), El Nino (aka La Niña), White Rhino (aka Medicine Man), a także produkty z Green House Seed Company, które indywidualnie wpływały na - i umieszczały „pod wpływem” – całe pokolenia międzynarodowej społeczności użytkowników konopi.