Analiza Marihuany

Kiedy powstaje nowa odmiana producenci zazwyczaj wybierają kilka cech, tak aby uzyskać pożądane efekty. Jest to proces podobny do tego w jaki sposób hodowcy tworzą określone cechy u zwierząt. Odmiany konopi indyjskich najczęściej określa się jako indica, sativa lub hybrydowe (łączące odmiany indica i sativa). Analiza pomaga wyodrębnić najbardziej wyjątkowe cechy kwiatów, które można następnie wykorzystać w leczeniu różnych schorzeń. Gdy naukowcy przeprowadzają analizę szczepu, tworzą profil genetyczny danej rośliny i przewidują jego wpływ na konsumenta. Proces ten jest niezbędny w celu opracowania wysokiej jakości towarów i produktów z konopi, które skutecznie leczą takie problemy zdrowotne jak ból, lęk, niepokój itp. Oprócz tego zapewnia to także producentom dostosowanie się do krajowych oraz lokalnych wymogów dotyczących etykietowania. Niektóre odmiany o podkreślonych właściwościach leczniczych, takie jak terapeutyczne i nasenne odmiany indica są od dawna używane przez użytkowników rekreacyjnych. Ze względu na dużą zawartość kannabinoidów takich jak CBD lub CBN, sektor medyczny często analizuje te kwiaty, aby ocenić ich potencjał do zastosowania w medycynie.

Najpopularniejszą metodą analizy szczepów konopi jest test reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR). Testy PCR są często stosowane do wykrywania materiału genetycznego określonych organizmów np. wirusów. Jednak w laboratoriach konopnych ten rodzaj testu umożliwia naukowcom amplifikację małych fragmentów DNA w kwiatach konopi i przeprowadzenie szczegółowej analizy molekularnej i genetycznej. W zależności od laboratorium stosuje się różne odmiany testu PCR. Urządzenia do PCR z gradientem zapewniają szybkie i wiarygodne wyniki, a stacje robocze i szafy do PCR zapewniają ochronę przed zanieczyszczeniami podczas procesu amplifikacji i manipulacji DNA.

Medyczna marihuana podlega ścisłym regulacjom prawnym, a operatorzy są zobowiązani do przeprowadzania rygorystycznych testów przed zaoferowaniem produktów jako terapii. Próbki gotowych produktów z konopi indyjskich, do których można zaliczyć świeże lub suszone kwiaty, ekstrakt lub nalewkę, koncentrat lub jadalny produkt - czyli właściwie każdy produkt, który mógł być nasączony konopiami indyjskimi - są rutynowo poddawane innym badaniom laboratoryjnym w celu określenia pełnego profilu kannabinoidów i terpenów lub potwierdzenia, że próbka nie zawiera żadnych zanieczyszczeń np. metale ciężkie lub pestycydy. W każdej odmianie konopi obecnych jest ponad 100 aktywnych związków. Wszystkie te związki decydują o działaniu i właściwościach terapeutycznych kwiatu. Analiza kannabinoidów polega na zastosowaniu standardowych technik chemii analitycznej w celu identyfikacji i określenia ilości związków zawartych w kwiatach. Nic dziwnego, że THC i CBD są najczęściej badanymi związkami konopi indyjskich w laboratoriach na całym świecie. Jedną z najbardziej pomocnych metod analizy THC i CBD w medycznej marihuanie jest wysokosprawna chromatografia cieczowa (HPLC), w której wykorzystuje się pompy do przepuszczania pod ciśnieniem ciekłego rozpuszczalnika zawierającego mieszaninę próbek przez kolumnę wypełnioną stałymi adsorbentami. Metoda ta pomaga naukowcom rozdzielić, zidentyfikować i określić ilość każdego związku w mieszaninie tj. kannabinoidów. Każdy kannabinoid wchodzi w inną interakcję z materiałem adsorbującym, co skutkuje różnymi prędkościami przepływu różnych składników i oddzieleniem ich po wypłynięciu z kolumny. Inną metodą jest chromatografia gazowa (GC), w której związki w mieszaninie są izolowane przez wstrzyknięcie gazu lub cieczy. Naukowcy wykorzystują owe narzędzia analizy chemicznej do pomiaru wszystkich aktywnych składników marihuany, w tym THCA w świeżych kwiatach lub CBN, który powstaje w wyniku powolnego rozkładu THC w procesie suszenia i przechowywania. Dla producentów istotna jest znajomość poziomu każdego z tych kannabinoidów lub kwasów, ponieważ wszystkie one wpływają na fizyczne i psychoaktywne efekty przypisywane produktom z medycznej marihuany.

Profilowanie terpenów

Terpeny są związkami aromatycznymi występującymi we wszystkich roślinach, również w marihuanie. To właśnie te związki decydują o zróżnicowanym smaku i zapachu odmian konopi. Wiadomo również, że terpeny wzmacniają niektóre właściwości kannabinoidów, dlatego w ostatnich latach obserwuje się wzrost zainteresowania profilowaniem terpenów. Standardowe metody analizy terpenów obejmują chromatografię gazową w połączeniu z innymi technikami, takimi jak spektrometria masowa lub wykrywanie metodą jonizacji płomieniowej. Spektrometria masowa pomaga naukowcom mierzyć stosunek jonów związanych ze związkami w mieszaninie i w ten sposób określać, które sygnatury są najbardziej powszechne. Samodzielne detektory płomieniowo-jonizacyjne wbudowane w urządzenia stacjonarne lub przenośne, są powszechnie stosowane do monitorowania emisji gazów wysypiskowych lub emisji z międzynarodowych silników spalinowych. Te same urządzenia są stosowane do profilowania takich substancji jak terpeny w konopiach indyjskich.

Metale ciężkie

Spektrometria masowa może również pomóc naukowcom w wykrywaniu innych pierwiastków, które mogą zanieczyszczać uprawy konopi. Zanieczyszczenia takie jak rtęć, ołów, kadm, arsen czy miedź mogą być obecne w glebie lub wodzie i mogą zostać spożyte przez rośliny podczas uprawy. Oddzielne badania laboratoryjne tych zanieczyszczeń dają pewność, że produkt jest wolny od tych pierwiastków lub ich poziom jest niższy niż poziom uznawany za szkodliwy dla ludzi. Inne badania laboratoryjne mogą także ocenić czy rośliny konopi były narażone na kontakt z pestycydami lub innymi substancjami chemicznymi. Można nawet ustalić czy produkt zawiera śladowe ilości rozpuszczalników takich jak etanol, propan czy butan, które są powszechnie stosowane przy ekstrakcji konopi w celu przygotowania wosku, destylatów i innych pochodnych. Rozpuszczalniki pomagają wprawdzie wydobyć jak najwięcej mocy z kwiatów konopi, ale obecność śladowych ilości rozpuszczalników w produkcie końcowym może być toksyczna.