TITANE - Shockerende en sensuele bodyhorror film
Voor de tweede keer in de 74-jarige geschiedenis van het Cannes Filmfestival won een vrouwelijke regisseur de Gouden Palm. Na Jame Campion (The Piano) kwam die eer toe aan Julia Ducournau, die met Titane een shockerende en sensuele bodyhorror film afleverde. Een Amerikaanse filmcriticus noemde het een perfecte mix van ‘grease, gore & gasoline’.
Titane is pas de tweede film van Ducournau, die debuteerde met Raw, waarin een vegetarische studente tot uitspattingen komt nadat ze bij een inwijdingsritueel van een studentenvereniging gedwongen wordt rauw vlees te eten. Titane zet die lijn voort. Alexia, een prachtige debuutrol van Agathe Roeselle, heeft wat littekens opgelopen in haar jeugd. Na een auto-ongeluk is een plaat van titanium (Titane) in haar hoofd geplaatst. Het titanium in haar lichaam zorgt voor vreemde sensaties. Auto’s boezemen haar geen angst in, wat je zou denken na een heftig verkeersongeval, maar het tegenovergestelde is gebeurd; auto’s oefenen een enorme aantrekkingskracht op haar uit. Het metaal in haar hoofd windt haar op, maar maakt haar ook agressief. Nadat ze zich schuldig heeft gemaakt aan enige gewelddadige misdrijven, wordt ze gedwongen te vluchten en neemt ze de identiteit aan van een al jaren vermiste jongen, Adrien. Zijn vader (Vincent Lindon), een getroebleerde brandweerman, neemt haar liefdevol op. Beide eenzame zielen stillen hun honger naar menselijk contact. Dat leidt tot een waanzinnige cinematografische trip.
David Cronenberg
Titane wordt regelmatig vergeleken met het oeuvre van de Canadese filmregisseur David Cronenberg. Deze meester van de bodyhorror maakte in de vorige eeuw naam met baanbrekende films zoals het hallucinerende Videodrome, waarin videobanden in het menselijk lichaam worden geschoven. Of Crash, een film waar mensen opgewonden raken bij auto-ongelukken. Kortom, redelijk bizar materiaal. In deze eeuw maakte Cronenberg overigens furore met uitstekende misdaadfilms als A History of Violence en Eastern Promises, maar dit terzijde. Titane-regisseur Ducournau, desgevraagd naar de invloed van Cronenberg, geeft dat volmondig toe. Ducournau: “Cronenberg zit in mijn DNA. Maar het is niet alleen Cronenberg, het zijn ook vele anderen. Schilders, fotografen. De films van hem zijn wel van betekenis voor mij geweest, net zoals de Griekse mythologie dat heeft. Je bent 16 jaar, je groeit op, en je neemt dat allemaal in je op. En het is nog steeds relevant.”
Nan Goldin
Ducournau noemt Nan Goldin ook van invloed op haar werk. Deze Amerikaanse fotograaf legde de punkbeweging vast en richtte zich ook op de lgbt-cultuur. Haar meest bekende werk is The Ballad of Sexual Dependency, een fotoserie over harddruggebruikers in New York. Ducournau: “ik hou van haar energie. Ze is compromisloos voor haarzelf en ook in haar werk. Dat is zo confronterend en rauw. Ook haar werk zit in mijn DNA.”
Agathe Rouselle
Het is altijd een sprong in het diepe om een hoofdrol in een film aan een debuterende actrice te geven. Ducournau durfde dat aan en Agathe Rouselle bleek een schot in de roos. Ducournau: “De casting duurde enige tijd. Ik wilde een onbekende actrice, een nieuw gezicht. Met een bekende actrice werken voelde verkeerd, want dan zou de transformatie die Alexia doormaakt altijd op die bekende persoonlijkheid worden geprojecteerd. Dat wilde ik voorkomen. Agathe Rouselle is als een onbeschilderd canvas. En dat zocht ik. Bovendien heeft ze een androgyne uitstraling. Nadat ik haar uitgekozen had, hebben we nog een jaar gewerkt om haar gereed te maken voor deze rol. Dat lijkt lang, maar er moest veel gebeuren. Ze spreekt niet, maar ze moet de dialoog uitbeelden met haar lichaam en haar dynamiek. Zo hebben we een professionele paaldanseres ingehuurd om haar de fijne kneepjes van het vak te leren. Dansen is voor mij een dialoog hebben zonder je stem te gebruiken.”
Titane is vanaf 26 augustus in de Nederlandse bioscopen te zien.