No Man's Valley
Met een stickie maak je snel vrienden
De band No Man’s Valley uit Limburg zit ergens in de hoek van stoner- en bluesrock, maar wat ze maken is breder dan dat. Voorop staat de psychedelische ervaring en de helende kracht die van muziek uit kan gaan.
Na hun eerste album Time Travel in 2016 is het tijd voor de opvolger Outside The Dream, die eind maart uitkwam. Tijd dus voor een gesprek met zanger Jasper Hesselink, die voor deze keer het woord doet voor de band. Want de band, dat is een vriendengroep, of nog beter: een psychedelische cult vinyl club met als gedeelde interesse de meest waanzinnige tripervaringen uit de jaren ’60. “Vanuit die vibe zijn we gaan jammen met orgel, drums, bas, gitaar en vervormde vocalen. En ziedaar: No Man’s Valley!”
Aan het rijpen
De bandleden zijn stuk voor stuk gepokt en gemazeld in de muziek: “We hebben allemaal zo’n tien jaar ervaring in allerlei bands, van postpunk tot alto covers, maar heel veel potten hebben we daarmee niet gebroken. Ik denk dat we onbewust aan het rijpen waren voor No Man’s Valley.” Vanuit de oefenruimte in – what’s in a name – Walhalla in Sevenum proberen ze nu hun muziek zo wijd mogelijk over de wereld te verspreiden.
Open ter interpretatie
Het kan aardige resultaten opleveren als je wilt weten wat de betekenis van een bandnaam is, maar bij No Man’s Valley valt die vraag in dorre aarde. “Daar zat ooit een slecht verhaal achter, tegenwoordig is het compleet open ter interpretatie.” Over wat de invloeden zijn valt wat meer te vertellen: “De basis zit in de klassiekers: Pink Floyd, The Doors, The Kinks, Cream. Daar doorheen geweven zit het feit dat we echt 90’s kids zijn en dat we van duistere muziek houden dus wave invloeden, met mannen als Nick Cave, Mark Lanegan en bands als Motorpsycho en All Them Witches.”
Water bij de wijn doen
De vijf bandleden jammen nu zo’n vijf jaar met elkaar, en daar komen de nummers uit voort. “Het gaat erom goed naar elkaar te luisteren. Als je met vijf eigenwijze gasten muziek wil maken waarbij iedereen zich prettig voelt, moet je af en toe water bij de wijn doen en je geest wagenwijd openzetten voor elkaar. Dat lukt ons doorgaans aardig.”
Het is steeds anders
“Songs ontstaan nooit hetzelfde eigenlijk. Eyeball bijvoorbeeld ontstond ‘s ochtends heel vroeg nadat we een nachtelijke jamsessie in een loods deden en op het podium in slaap waren gevallen. Into The Blue bestond al langer als jam maar hebben we wel uiteindelijk een kop en een staart gegeven. Zo is het steeds anders. Het is goed als iedereen tevreden is. Soms duurt dat erg lang en soms gebeurt het nooit, dan zetten we het in de ‘ijskast’.”
Iets moois uit ellende
De helende kracht van muziek is belangrijk voor No Man’s Land, zo bleek uit het maakproces van het album, dat niet helemaal van een leien dakje ging en waarbij de plaat later uitkwam dan gepland. “Ik zal voor mezelf spreken. Tijdens het schrijfproces ben ik in een burnout en een depressie beland. Op een gegeven moment kon ik eigenlijk alleen nog maar met mijn ogen dicht muziek maken met de jongens. Ik ben er nu weer een tijdje uit en het feit dat er met deze plaat iets moois uit zulke doffe ellende kan komen is iets waar ik me destijds aan heb vastgeklampt.”
Een echt gave scène
No Man’s Valley komt uit Limburg, maar ze zijn niet echt deel van een scène. “In Duitsland spelen we wel regelmatig met psych bands als Naxatras, Daily Thompson en Dead Man’s Eyes. Het is een kleine niche, maar omdat Duitsland zo groot is kunnen we toch nog vrij regelmatig aan de bak. Motivatie halen we voornamelijk uit onszelf, maar in Duitsland vind ik de scene wel echt gaaf. Ik heb meerdere vrienden gemaakt in collega bands. Ons label Tonzonen Records zit in Krefeld en steunt ons echt enorm, financieel, maar ook qua promotie.”
Niet aan grenzen houden
“Ik denk dat de psychedelische mindset zich niet echt houdt aan grenzen. Er zijn in Europa een aantal kleine maar hechte ‘hives’ zoals bijvoorbeeld Freak Valley Festival waar het echt leeft en een enorm relaxte sfeer heerst. In Nederland heb je D&ESR (Dutch & European Stoner Rock) dat underground avonden organiseert waar eenzelfde soort vibe hangt.”
Nieuwe, innovatieve muziek
Tonzonen Records is een klein onafhankelijk label dat in 2012 opgestart werd door muziekfanaat Dirk Raupach, die met zijn eigen muzikale projecten doorgroeide naar een platenmaatschappijtje. De nadruk ligt op bands en kunstenaars uit de psychedelische rock, stoner, kraut, noise, avantgarde, spacerock, ambient en drone – nieuwe, innovatieve muziek zogezegd. Alle uitgaven worden in een gelimiteerde oplage uitgebracht, meestal op vinyl.
We staan er voor open
Het kan haast niet anders dan dat een band die zo in de psychedelica zit en ook nog eens een vorm van stonerrock maakt, wat meer dan gemiddeld kennis heeft van de high life. Toch valt dat best wel mee: “Ik denk dat we op dit moment allemaal in een fase van ons leven zitten dat het niet meer zo’n grote rol speelt. We staan er best open voor, maar het is alles behalve een bepalende factor in ons leven.”
Zoeken naar lange vloei
“Het is wel heel mooi om te zien dat je met een stickie snel vrienden maakt in het buitenland en dat we in een genre zitten waar het gelukkig ook wel bijna altijd voor handen is. Een tijdje terug was ik op Pinkpop en daar heb ik wel drie kwartier gezocht naar mensen met lange vloei… Duidelijk niet onze scene… Bij onze eigen optredens wordt er zeker door het publiek geblowd!”
Mixen met middelen
“Ik denk dat onze muziek zich er ook wel voor leent, vooral als we onze visuals kunnen gebruiken. Zelf zijn we eigenlijk altijd nuchter met onze muziek bezig, ik denk dat we met z’n allen gewoon niet de behoefte hebben om de pure muzikale psychedelische ervaring te mixen met wat voor middelen dan ook. Da’s bovendien niet perse handig als je nog een uur naar huis moet tuffen…”
Release party
Voorlopig is er genoeg te doen voor de mannen van No Man’s Valley. Bij het schrijven van dit artikel staat gepland dat de nieuwe plaat Outside The Dream 22 maart op cd en vinyl uitkomt op Tonzonen Records, en voor 23 maart de release party gehouden wordt in Sevenum - vooral om alle mensen die gedoneerd hebben tijdens de crowdfunding te bedanken. Later dit jaar zullen ze meer in Nederland en Duitsland spelen en hopelijk bergen platen verkopen.
Gekleurd vinyl
Die crowdfunding actie was bedoeld om het de band mogelijk te maken de acht tracks waar ze al aan begonnen waren, af te maken en vervolgens uit te brengen. Op gekleurd vinyl natuurlijk, zoals dat gaat bij een beetje (psychedelische) rockgroep. Het geld dat daarvoor nodig was, haalden ze ruimschoots binnen.
Doorleefde emoties
De acht nummers laten een band horen die goed op dreef is met als rode draad messcherpe blues- en meeslepende stoner riffs. Maar tingelende sixties melodietjes, ruimtelijke spacerock en symfonische elementen zijn ondertussen ook nooit ver weg. Er zijn mooie liedjes maar ook gemeen beukende uithalen op orkaankracht, en van alles daartussenin. Maar wat altijd voorop staat zijn doorleefde emoties die variëren van melancholie, troost en begrip tot razernij en euforie.
Licht aan einde tunnel
De muziek komt recht uit het hart van de muzikanten, en zeker zanger Jasper laat horen dat het leven de afgelopen tijd niet alleen maar over rozen gegaan is. En toch is daar dan altijd weer licht aan het einde van de tunnel, zoals mooi weergegeven wordt op de hoes van Outside The Dream. No Man’s Valley heeft een goede balans gevonden tussen begrijpen, invoelen, en razende energie en dynamische powerriffs.
