De geschiedenis van cannabis in Europa

Sinds de jaren zestig is het gebruik van cannabis in Europa enorm toegenomen. Vandaag de dag gebruiken meer Europeanen dan ooit cannabis om recreatieve of medicinale redenen. En nu mediwiet toegelaten wordt in verschillende landen zullen de komende decennia steeds meer mensen cannabis tot zich nemen. Het verbod op cannabis heeft ironisch genoeg amper tot minder gebruik geleid. Maar cannabis is niet in Europa ontstaan. De origine van cannabis ligt in het Indiase subcontinent en Centraal Azië

Een van de eerste grootschalige kennismakingen van Europeanen met cannabis was in Egypte. Napoleon viel in 1798 met duizenden soldaten Egypte binnen in een campagne die tot 1801 duurde. Doel was het verdedigen van de Franse handelsbelangen. De campagne omvatte uitgebreide reizen in het Midden-Oosten, voornamelijk in Syrië en Egypte. De moslimcultuur betekende dat er geen alcohol beschikbaar was voor zijn troepen. De Franse soldaten konden echter wel wat plezier en sociale ontspanning in Egypte en Syrië gebruiken, en de lokale bevolking had de perfecte oplossing, hasj. De Fransen genoten enorm van hun hasj en het werd erg populair. Het moet wel een vreemde ervaring zijn geweest voor die eerste soldaten die nog nooit zoiets hadden meegemaakt. Maar de geest was uit de fles. Plotseling waren er enorm veel cannabisfans en velen zouden terugkeren naar Europa om het verhaal over hasj verder te vertellen. Het is ironisch om te bedenken dat het Islamitische verbod op alcohol de introductie van een dergelijk aangenaam alternatief had toegestaan.

Club des Hashischins

De belangstelling voor cannabis bleef toenemen en rapporten over cannabisgebruik bleven doorsijpelen naar Europa. De Franse dokter Jacques-Joseph Moreau reisde in 1830 door het Midden-Oosten en Noord-Afrika en schreef over de effecten en het gebruik van cannabis. Moreau was een invloedrijk personage en hij werd lid werd van de Parijse Club des Hashischins (Club van de Hasj-eters). Deze club werd in 1844 gevormd en kan worden gezien als een vroege cannabis social club. Leden ontmoetten elkaar in het Hotel de Lauzon in Parijs, waar ze genoten van overvloedige hoeveelheden cannabis. Onder de hoogopgeleiden werd gedacht dat cannabis tot een ander creatief perspectief leidde. Het was populair bij schrijvers, dichters, kunstenaars en filosofen. Lerend van de troepen van Napoleon ontdekten ze dat het consumeren of roken van hasj verschillende geestestanden kon opwekken. Moreau was de eerste wetenschapper die in 1845 een boek over drugs schreef, genaamd ‘Hashish and Mental Alienation’. Moreau experimenteert zelf met fikse hoeveelheden hasj en verkende de verschillende toestanden tussen slapen, bewustzijn en de krachtige psychologische gevolgen van hasj.

Cannabis wordt populairder

Drugs zoals cannabis en opium raakten meer bekend en er ontstond een zekere mate van nieuwsgierigheid onder de Europeanen. Andere artsen, zoals William Brooke O’Shaughnessy, hadden cannabis gebruikt en bestudeerd tijdens hun werk als arts in de Bengalen. Hij bracht een hoeveelheid cannabis mee naar Engeland en dit zorgde voor hernieuwde Europese interesse. De populariteit van cannabis neemt toe. Dat geldt ook voor de regels, beperkingen en verboden. Door de verschillende Europese handelsroutes, rijken en koloniën komt er steeds meer cannabis beschikbaar. Cannabiszaden zijn gemakkelijk te vervoeren en op te kweken op de nieuwe bestemmingen. En na een eerste oogst zal er altijd een tweede zijn. Zo verspreidt cannabis zich van Europa naar Zuid-Amerika en ver daarbuiten. Veel van de eerste mensen die het gebruik van cannabis populariseerden, waren nobele ontdekkingsreizigers, artsen en invloedrijke schrijvers. Maar toen de cannabiscultuur zich begon te verspreiden, genoten arbeiders en slaven er steeds meer van. En dit betekende dat de autoriteiten het gebruik graag wilden beperken en beperken. Zo ontstonden de allereerste verboden. Aan het eind van de 19de eeuw en het begin van de 20ste eeuw werden verschillende vormen van verbod ingevoerd. Veel van deze wetgeving was gericht op het voorkomen van het gebruik van cannabis door Afrikaanse, Indische of Aziatische werknemers.

De War on Drugs begint

Toen cannabisgebruik in de jaren vijftig en zestig mainstream begon te worden, begonnen bezorgde regeringen het gebruik van cannabis nog veel moeilijker te maken. De Verenigde Naties leidden vanaf het front, met verschillende conventies gericht op cannabis en degenen die ervan genoten. Misschien maakte de misplaatste illegaliteit sommige mensen meer geïnteresseerd in cannabis. Maar een les uit de anti-cannabisconventies van de VN is dat ze gewoon niet werkten. Het gebruik van cannabis explodeerde vanaf de jaren 1960 in Europa en de rest van de wereld. Mensen vonden het niet prettig om verteld te worden hoe te ontspannen, en ze hielden er zeker niet van om beoordeeld of gestigmatiseerd te worden.

Liberalisering en medisch gebruik

Veel Europeanen waren van mening dat de beperkingen op cannabisgebruik een ongepaste overreactie van de staat waren. Het verbod werkte niet om een eenvoudige reden - mensen genoten van hun cannabis en vonden het niet leuk dat anderen zeiden dat ze dat niet mochten doen. In 1972 begon de Nederlandse overheid een onderscheid te maken tussen gevaarlijke en minder gevaarlijke drugs. De tijd van tolerantie was aangebroken en coffeeshops verkochten cannabis aan Nederlandse burgers (en vele toeristen). Miljoenen Europeanen genoten nu veilig van cannabis. Ze geloofden de anti-cannabispropaganda van hun regeringen niet meer en doen dat nog steeds niet. Veel van de nieuwe cannabisgebruikers merkten verder dat cannabis een aantal opmerkelijke eigenschappen heeft voor mensen met een breed scala aan medische aandoeningen.

CBD

Claims van medische toepassingen voor cannabis werden jarenlang niet serieus genomen. Het Verenigd Koninkrijk legaliseerde medicinale cannabis pas in 2018 en deed het zelfs toen nog niet bijzonder goed. De propaganda tegen cannabis was niet gemakkelijk ongedaan te maken. Gelukkig was mediwiet wel een hot topic in bijvoorbeeld de VS en werd mediwiet al in 1994 gelegaliseerd in Californië. Naarmate het gebruik van medicinale cannabis aan kracht won, namen de publieke belangstelling en de gebruikscijfers verder toe. Regels en voorschriften tegen cannabis begonnen er steeds minder goed en ondoordacht uit te zien. Cannabisvariëteiten rijk aan CBD versterkten de medische argumenten voor cannabisgebruik verder. Bedrijven zoals Dutch Passion kijken ook naar selectieve veredeling om cannabisvariëteiten te verrijken met enkele van de minder belangrijke cannabinoïden die in de toekomst mogelijk nieuwe medische mogelijkheden zullen openen.

De toekomst

De geschiedenis leert ons dat medicinale cannabis de neiging heeft om de weg te wijzen. Zodra medicinale cannabis is goedgekeurd, neemt de politieke angst af en kan legaliteit van recreatieve cannabis worden besproken met minder hysterie. De beslissing van zoveel Amerikaanse staten, samen met Canada en Uruguay om cannabis te legaliseren, toont de waarschijnlijke richting voor Europa. Het volgende decennium zouden de eerste Europese landen recreatieve cannabis moeten legaliseren. Europa ziet zeer waarschijnlijk binnenkort ook commerciële cannabisteelt voor zowel medische als recreatieve gebruikers.