Leden van de Staten Generaal,
burgers van Nederland,
In deze alternatieve VOC troonrede wil ik het hebben over het catastrofale cannabisbeleid van onze overheid en over de vraag hoe het beter kan en moet. Mijn naam is Doede de Jong, klokkenluider, biologische wietkweker en cannabis activist. Ik zet mij als betrokken burger in voor het recht op zelfbeschikking van mijn medeburgers. Dat doe ik al jaren bij de stichting VOC, het Verbond voor Opheffing van het Cannabisverbod, waar ik de maandelijkse openbare vergaderingen leidt.
Het Nederlandse cannabisbeleid, ooit pragmatisch en een voorbeeld voor de wereld, heeft in de afgelopen twintig jaar groteske vormen aangenomen. Het wietwanbeleid ondermijnt de rechtsstaat en de grondwet; de wet Damocles geeft burgemeesters buitensporige macht om panden dicht te spijkeren en hele gezinnen uit hun huis te zetten.
Brave burgers worden zonder pardon op straat gezet om een paar planten en zo beroofd van hun grondwettelijke recht op zelfbeschikking en huisvesting. Het baarde landelijk opzien dat de politie zelfs een bejaard echtpaar, Jan en Jannie, beroofde van hun buitenplanten, twee stuks, die zij gebruikten tegen psoriasis.
De Hollandse Hennepoorlog heeft louter contraproductieve effecten: door het repressieve beleid is het geweld, bijvoorbeeld bij rip deals, alleen maar toegenomen en verhard. Ondertussen rookt niemand in Nederland er een gram wiet of hasj minder om.
De politiek houdt al bijna vijftig jaar de paradox van de achterdeur in stand. Want je denkt toch niet dat de cannabis die in onze coffeeshops wordt verkocht uit de lucht komt vallen?
De wietproef, in het leven geroepen tijdens de formatie van het kabinet Rutte 3, heeft de al aangenomen Wiet-wet van februari 2017 verdrongen. Het is daarmee een politieke schaamlap voor decennia van beleidsverwaarlozing, hypocrisie en misplaatst moralisme.
De uitvoering van het repressieve beleid kost ons letterlijk miljarden. In 2015 becijferde onderzoeksjournalist Bart de Koning, nota bene in het Tijdschrift voor de Politie, dat minstens de helft van alle uitgaven aan veiligheid en justitie direct of indirect besteed wordt aan drugsbestrijding.
Let wel: het gaat hier om maar liefst 4,5 miljard euro. Reken maar dat we anno 2020 boven de vijf miljard zitten. Elk jaar opnieuw. Een gigantische verspilling van belastinggeld! Geld dat we zoveel beter aan zorg, onderwijs of cultuur kunnen besteden. En wat dat heeft opgeleverd? Welnu, beste burgers van Nederland, helemaal niets, nada, nul komma nul, neat! Ik herhaal: niemand is er een gram minder om gaan gebruiken. Een gigantische verspilling van belastinggeld.
Ondanks alle huidige kennis doorgaan met dit fatalistische beleid, dat ten koste gaat van de samenleving, is een vorm van cognitieve dissonantie. En het toont eens temeer de noodzaak aan om het hele drugsbeleid aan een kosten-baten analyse te onderwerpen.
Zijn we zo afgestompt, dat we dit allemaal maar zo laten gebeuren?
Steeds meer Nederlanders ontdekken de heilzame kracht van de cannabisplant. Cannabisproducten worden bij elke drogist verkocht. Honderdduizenden mensen gebruiken deze bijzondere plant voor hun welzijn. Onze regering ontneemt ons het recht op zelfmedicatie: je mag immers geen planten voor je eigen welzijn kweken, in je eigen tuin, huis of balkon.
En denk niet dat vijf planten WEL mag: de politie kan elk aantal planten altijd in beslag nemen. En woningbouwverenigingen deinzen er niet voor terug om je voor minder dan zes planten op straat te zetten, als de burgemeester dat niet al heeft gedaan.
Wat zijn dat voor achterhaalde repressieve wanpraktijken?
Door het bestrijden van vredelievende cannabisconsumenten en thuistelers schendt onze overheid basale mensenrechten. Zoals het recht op onaantastbaarheid van het lichaam, artikel 11, en op eerbiediging en bescherming van de persoonlijke levenssfeer, artikel 10.
Op drie continenten hebben de hoogste rechters bepaald dat het verbod op gebruik, bezit en teelt van wiet in strijd is met de grondwet van hun land. Hier wreekt zich het feit dat het in Nederland niet mogelijk is om de rechter een wet te laten toetsen aan onze grondwet.
Het cannabisverbod steunt niet op wetenschappelijk onderzoek, maar op vooroordelen van veronderstelde morele waarden. De kabinetten Balkenende en Rutte stelden en stellen zich dus niet neutraal op en schenden grondrechten van burgers, op grond van een eigen moralistische visie op menselijke deugdzaamheid.
Cannabis hoort gewoon niet thuis in de strafwet. In de woorden van voormalig minister president Dries van Agt: ‘Teelt, handel en gebruik van wiet moeten strafrechtelijk irrelevant worden. Dat is de enige oplossing.’
Beste mensen, er MOET een doorbraak komen. Onze stichting heet dan ook niet voor niets Verbond voor Opheffing van het Cannabisverbod. De simpelste en meest effectieve oplossing voor de ellende die het wietwanbeleid heeft aangericht, zou je het “Bier en Wijn Model” kunnen noemen.
Wat niet algemeen bekend is: elke volwassen Nederlander mag thuis bier brouwen en wijn maken, in de keuken, op zolder of in de schuur. Wie de aldus geproduceerde dranken wil verkopen, moet zich, zoals elk bedrijf, inschrijven bij de Kamer van Koophandel. Zo kan er belasting worden afgedragen en kunnen bevoegde instanties als de Voedsel en Waren Autoriteit controleren of de productie en verkoop veilig en verantwoord verlopen.
Cannabis kunnen we net zo behandelen. In vier woorden samengevat: thuisteelt vrij, achterdeur open. Thuistelers hoeven dan niet meer te vrezen dat de politie de deur intrapt, zoals amateur bierbrouwers dat nu ook niet hoeven. Professionele telers kunnen de coffeeshops en de apotheken voorzien, met een gewone, transparante bedrijfsvoering.
Het is allemaal niet zo heel ingewikkeld.
We zitten in de nadagen van het derde kabinet Rutte. Een man die steeds de nadruk legt op de persoonlijke verantwoordelijkheid van de burger als het gaat om corona, een zaak van leven en dood. Dat diezelfde Mark Rutte vindt dat burgers NIET zelf mogen bepalen welke planten zij voor hun eigen welzijn verbouwen, in hun eigen tuin of huis, is hypocriet en anti-liberaal.
Ik roep Mark Rutte dan ook op om zich te houden aan de beginselverklaring van zijn partij, de VVD. En ik zal hem helpen met een citaat onder punt 2. Let wel, beste burgers, dit komt uit hun eigen beginselverklaring. Ik citeer:
“De VVD is een liberale partij. Zij beschouwt de individuele vrijheid, zowel in geestelijk als in materieel opzicht, als het hoogste goed. Ieder mens heeft recht op vrijheid van meningsuiting en op eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer, integriteit van het eigen lichaam en zelfbeschikking.”
Einde citaat. Geen woorden, maar daden, zou ik zeggen. Of in het Fries: sizzen is neat, dwaen is in ding. Zeggen is niets, doen is een ding.
Tot slot van deze alternatieve troonrede wijs ik iedereen graag op Het Nationale Cannabis Debat, dat het VOC een paar weken voor de komende Tweede Kamer verkiezingen organiseert in Nieuwspoort in Den Haag. Tijdens dit Nationale Cannabis Debat laten deskundigen hun licht schijnen over de uitwassen van het wietwanbeleid en over alternatieven. We nodigen Tweede Kamerleden van de belangrijkste partijen uit, om te vertellen waar hun partij staat.
Nederland telt een miljoen volwassenen die, al dan niet incidenteel, cannabis consumeren. Zij hebben allemaal stemrecht. En ze hebben het recht om te weten welke partijen met de Hollandse Hennepoorlog door willen gaan en welke niet.
Wil je meer weten over de stichting VOC, kijk dan op onze website: www.voc-nederland.org. Wil je het VOC steunen, dat kan sinds kort met Patreon. Zelf heb ik geen idee wat het precies inhoudt, maar je krijgt gratis wietzaadjes én je steunt het VOC, dus je slaat twee vliegen in één klap.
Namens het VOC bestuur en in naam van alle cannabisgenieters wens ik onze regering en de leden van de Staten-Generaal veel wijsheid toe in de komende regeerperiode.
Leve de cannabisplant!
Hoera!
Hoera!
Hoera!
Bekijk hieronder de video van deze alternatieve troonrede terug:
https://www.youtube.com/watch?v=Mwym9Gp-Vug