Gambia steeds populairder

Het Afrikaanse land Gambia is steeds meer in trek bij Nederlandse toeristen. Geen wonder. Via een goede aanbieding kun je voor minder dan 400 euro een week van de Afrikaanse zon en gastvrijheid genieten. Dat is inclusief de vliegreis en accommodatie in een hotel.

“Ik denk dat ik er ongeveer tien keer ben geweest,” vertelt een doorgewinterde bezoeker mij in het vliegtuig. “Waarom? Het is spotgoedkoop en ik vermaak mij er altijd prima. Met de Gambianen zelf en met andere vakantievierders. Ik vind het erg gezellig en blijf de komende jaren Gambia trouw. Spanje, Turkije en Griekenland heb ik wel gezien. Het was tijd voor iets anders.” Gambia is steeds populairder als zonbestemming, maar wel overduidelijk Afrika. Onvergelijkbaar met die eerder genoemde landen rond de Middellandse Zee, maar een flink stuk exotischer.

Armoede

De armoede is groot in het land. Wie met een begeleidende gids of via een excursie naar minder toeristische delen van Gambia reist, wordt daarmee geconfronteerd. Bedelende kinderen of volwassenen, het hoort erbij. Daar is elke dag overleven een echte strijd. In het toeristische deel van Gambia, langs de kust waar de stranden zich bevinden, gaat het er anders aan toe. Daar is het welvaartsniveau hoger, maar is er wel een net zo keiharde strijd om de gunst (en het geld) van de toerist. En die strijd wordt hard gevoerd.

Sekstoerisme

Gambia kent veel sekstoerisme. Dat gebeurt in alle openheid. Van de acht vrijgezelle mannen in het hotel waar ik zat, liepen na twee dagen al zes met een Gambiaanse schoonheid. Op grote billboards staan waarschuwingen van de regering en NGO’s tegen sekstoerisme, maar niemand maakt zich er druk om. Het gaat trouwens niet alleen om Europese mannen die op zoek zijn naar Afrikaanse liefde. Omgekeerd gebeurt het ook, oudere dames vermaken zich prima met goed getrainde Gambiaanse Toy Boys, die op het strand gezelschap hebben van de vele massage dames, die rennend op je af komen als je een nieuw gezicht bent op hun deel van het strand. De term all inclusive geldt niet alleen voor het hotel resort.

Dagtrip naar Senegal

Naast de mooie stranden is er trouwens voldoende te zien. Het slavernijverleden, waarbij Nederland een duistere rol speelde, is goed te bezichtigen op een aantal plaatsen. Veel mensen gaan naar Kunta Kinteh Island via de Gambia rivier. Een confronterende tocht, maar de moeite waard. Verder kun je naar de open markten in de omgeving, waar de gigantische drukte, de geuren en kleuren je duidelijk maken wat Afrika is. Een andere populaire dagtrip vergt iets meer voorbereiding. Want je steekt daarvoor de grens over en je gaat naar het Fathali Wildlife Reserve in Senegal.

Banjul Ferry

Voor deze trip is het noodzakelijk om de Banjul Ferry te gebruiken. Dat is de pont die vanuit de hoofdstad Banjul de Gambia rivier oversteekt, richting Senegal. Denk bij de Gambia Ferry niet aan de pont over het IJ in Amsterdam, want de overtocht duurt zeker een half uur omdat de riviermonding hier vele kilometers breed is. De overtocht is Afrikaans chaotisch. Vrachtwagens staan dagen te wachten en honderden passagiers krioelen overal tussendoor, met soms torenhoge bagage op hun hoofd meetorsend. Na deze pont, waarvan het nieuwste model overigens in Hardinxveld-Giessendam is gebouwd, volgt een nieuwe horde bij de grens met Senegal.

Chaos bij grens

Onze minibus wordt bij de grens meteen bestormd door tientallen kinderen die allemaal iets verkopen. Sinaasappels, koekjes, fruit, water, frisdrankjes, het assortiment is uitgebreid. Maar ons wacht de douane formaliteiten. Eerst staan we in de rij om een uitreisstempel van Gambia te krijgen. Geen probleem. Maar de douane in Senegal is minder makkelijk. Sommige Gambianen worden geweigerd en dat zorgt voor veel gedoe. Nederlandse toeristen die bij mij in de minibus zitten en hun Gele Vaccinatieboekje zijn vergeten en alleen een digitale foto van de vaccinaties kunnen laten zien, moeten een boete betalen om toch Senegal binnen te komen. Na ruim anderhalf uur rijden we verder.

Safari met cannabis?

Na korte tijd bereiken we het Fathala Wildlife Reserve. Onze safari gaat beginnen. In een omgebouwde truck hobbelen we anderhalf uur in minstens 35 graden bloedhitte door het park. We zien giraffes, zebra’s, een neushoorn die is vereenzaamd nadat hij zijn vrouwelijke partner bij een ruzie heeft gedood, en de Western Giant Eland die overal elders in Afrika met uitsterven is bedreigd. Het is zonder meer indrukwekkend, zeker als het de eerst safari is die je ooit hebt meegemaakt. Opvallend is trouwens dat het tijdens die rit heel sterk naar wiet ruikt. Ik snaai wat van de uitgedroogde plantentoppen mee. Er zitten flinke stekels op de stengels. Het moet de lokale Cleome zijn, die bekend staat om haar wietgeur. En de stekels.

Blowen in Gambia

Na een pizza en een wespensteek gaat het terug vanuit Senegal naar Gambia. Het gedoe bij de grens en de pont duren weer tergend lang. Voor anderhalf uur safari zijn we elf uur onderweg geweest, reken ik later uit. Toch was het de moeite waard. En tot slot, nu we het toch over cannabis hebben. Is er wat te blowen in Gambia? Jazeker. Want naast de ‘working girls’ en de ‘toy boys’ zijn er ook veel dealers actief in het toeristische deel van Gambia. Sterker nog, ze aarzelen niet om je hun visitekaartje te geven. Voorzichtigheid is echter geboden. Niet iedereen is even betrouwbaar en de kwaliteit van je aangekochte waar kan wel eens tegenvallen. Desondanks, Gambia is een aanrader. Voor een spotprijs kun je kennis maken met Afrika. Het is aan jou om te beslissen of dat bevalt.

Door: Rob Tuinstra