Highlife Treasures 03-17

29 Jun 2017

Amy Adams, Jeremy Renner, Forest Whitaker[/caption] Het is zover. Tot ontsteltenis van de mensheid landen er nu echt wezens uit de ruimte op aarde. Althans, een aantal ruimteschepen blijft op verschillende plekken op korte afstand boven de aarde zweven. Vijandige bedoelingen lijken ze niet te hebben, maar wat niet is kan komen. De verschillende wereldmachten kiezen voor een verschillende aanpak; in de VS proberen ze in gesprek te komen met de aliens. Maar is dat voldoende om een catastrofale oorlog te voorkomen? Arrival is een out-of-the-box denkende SF film, waarbij de nadruk niet ligt op ruimtewezens, maar meer op interstellaire communicatie. Dat is soms traag, maar wel intrigerend.


[caption id="attachment_13904" align="alignnone" width="500"] Arrival
Dennis Villeneuve
 [caption id="attachment_13905" align="alignnone" width="500"] Hacksaw Ridge
Mel Gibson
Andrew Garfield, Vince Vaughn, Sam Worthington[/caption] Net als vele andere inwoners van de plattelandsgemeenschap in Virginia meldt Desmond T. Doss zich na de Japanse aanval op Pearl Harbour aan voor het Amerikaanse leger. Maar er is een probleem; vanwege zijn geloof weigert Doss om een wapen te dragen. Er is maar één oplossing, hij zal hospik moeten worden. Om dat doel te bereiken moet hij vele pesterijen en aanvallen op zijn zogenaamde lafheid weerstaan. Het leger wil hem zelfs ontslaan vanwege zijn pacifistische inslag, maar dat weet zijn vader op het laatste moment te voorkomen. Terecht, want Doss groeit later uit tot een gedecoreerde held. En laat het maar aan rouwdouwer Gibson over om daar een bloederig maar respectvol oorlogsdrama van te maken. [caption id="attachment_13909" align="alignnone" width="500"] Sirenen
Joseph Knox
The House of Books[/caption] Nee, het gaat hier niet om de halfgoden uit de Griekse mythologie, die zeelui verleidden met hun mooie gezang. Sirenen zijn in het keiharde hedendaagse Manchester jonge vrouwen die als geld- en drugskoeriers worden ingezet door de meedogenloze crimineel Zain Carver. Wanneer de dochter van een invloedrijke politicus bij de entourage van Carver gaat horen, wordt agent Aidan Waits undercover ingezet om haar uit de klauwen van Carver te redden. Maar Waits is zelf ook niet van onbesproken gedrag. Knox debuteert met een rauwe thriller. Aardig om te vermelden is dat elk hoofdstuk de titel van een Joy Division album heeft meegekregen. [caption id="attachment_13908" align="alignnone" width="500"] Selfies
Jussi Adler-Olsson
Prometheus[/caption] Alweer de zevende deel in de Q-reeks, en nog steeds blijft deze serie van hoog niveau. Brigadier Carl Mørck krijgt met een bizarre moordenaar te maken die het gemunt heeft op knappe jonge vrouwen. Tegelijkertijd woedt er een interne machtstrijd bij de politie, waarbij het voortbestaan van zijn afdeling Q op het spel staat. En last but not least heeft zijn teamlid Rose grote problemen met een zaak uit het verre verleden. Adler-Olsson weet deze drie ontwikkeling haarfijn met elkaar te vervlechten, en bewijst wederom dat hij een van de betere misdaadauteurs uit het overaanbod van de Scandinavische misdaadliteratuur is. [caption id="attachment_13906" align="alignnone" width="500"] Jane Weaver
Modern Kosmology
(Fire Records)[/caption] Jaja, Jane schept voor ons even wat nieuwe kennis van een nieuwere kosmos. Figuurlijk dan hè, het blijft een wat dromerige artiest natuurlijk... Maar ze doet het fantastisch, die deuren openzetten naar andere, verre werelden. De hippie-achtige spacepop borrelt zowat over van ruimtelijkheid, spiritualiteit en een diep verlangen naar een mooiere, betere werkelijkheid. De 40-ietser draait alweer een tijdje mee, voornamelijk in haar eentje, en zo weet ze haar gedachtegoed duidelijk in te vullen. Hier en daar wordt het wel erg gelikt, maar daar wegen genoeg prachtige liedjes tegenop, met Ravenspoint als een haast mythische afsluiter. [caption id="attachment_13907" align="alignnone" width="500"] Samsara Blues Experiment
One With The Universe
(Electric Magic Records)[/caption] Nog meer gezoek in de ruimte met het Berlijnse trio Samsara Blues Experiment. Een band met als onbetwist middelpunt gitarist en zanger Christian Peters, aangevuld met wervelend en stevig spel van bas en drums. Voor uitgebreide spaceblues jams is dit het juiste adres, alledrie de muzikanten zijn bijzonder goed op dreef met de blauwe noten en zwierige ritmes. Pure energie ingedikt tot een volvet gitaargeluid, zoemende bas en uitgekiende roffels. De zang is helaas niet erg overtuigend, maar daar ligt het zwaartepunt ook niet. Jaja, die ouwe blues en de kosmos gaan nog steeds goed samen.