Afpaktaart

Als je als hennepteler tegen de lamp loopt, krijg je al gauw een flinke rekening gepresenteerd. Bij het zien van bijvoorbeeld stof, kalkaanslag, gedroogde bladeren, droogrekken of schaartjes wordt al gauw uitgegaan van voorgaande oogsten. Op basis van een achterhaald quasi wetenschappelijk rapport gaat justitie er standaard van uit dat je per plantje 28,2 gram aan gedroogde toppen oogst en dat die per gram € 3,28 opleveren. Telers die verklaren dat hun oogst is mislukt, worden niet geloofd, tenzij zij het onomstotelijk bewijs daarvan kunnen leveren. Een gespecialiseerde hennepofficier zei onlangs tijdens een zitting: “Het is moeilijker om onkruid te telen dan wiet. Iedereen kan het.” Zelfs als je in strafdossiers foto’s ziet van hennepplanten die geen stuiver waard zijn, gaat justitie uit van de 28,2 gram opbrengst per plant. Dat verbaast mij.

Lastiger

Wat weten we eigenlijk over mislukte en tegenvallende hennepoogsten? Wouter Vanhove van de universiteit te Gent is een bio-ingenieur. Als iemand verstand moet hebben van teeltprocessen is hij het wel. Hij experimenteerde met de teelt van cannabis. Vanhove kon in alle rust hennep telen. Hij bezuinigde niet in de aanschaf van materialen, want hij hoefde niet te vrezen voor inbeslagneming door de politie. Je zou denken dat hij door zijn kennis en ideale kweekomstandigheden tot superprestaties in staat moet zijn geweest. Dat is niet zo. Opvallend genoegd ondervond Vanhove dat het telen van hennep veel lastiger is dan justitie beweert.

Opbrengsten vallen tegen

De eerste drie teeltcycli mislukten bij hem door problemen met onder andere de temperatuur en de bemesting. Hij stelde vast dat een teeltcyclus langer kan duren als de kweekomstandigheden niet optimaal zijn en dat opbrengsten zwaar tegen kunnen vallen. Zijn bevindingen zijn gepubliceerd in een onderzoeksrapport van het Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatiecentrum van het ministerie van Veiligheid en Justitie. Dat is literatuur waarvan je mag verwachten dat die door Officieren van Justitie wordt gelezen. Waarom doen zij dan toch alsof wiet telen altijd stevig geld oplevert en mislukte oogsten niet bestaan?

Verklaring

Ik ging op zoek naar een verklaring. Ik las dat justitie het afpakken van criminele winsten stimuleert door eenmaal per kwartaal een heuse afpaktaart uit te reiken. Zo’n taart wordt feestelijk uitgereikt aan de officier die niet alleen werkstraffen, geldboetes of gevangenisstraffen vraagt, maar de rechter ook zover weet te krijgen om crimineel verkregen geld en goed af te pakken. Het idee hierachter is dat misdaad niet mag lonen. Maar wist je dat hoe meer geld de officier weet af te pakken, hoe groter de kans is op de uitreiking van een afpaktaart? Dat officieren daar trots op zijn lees je in de column van een Limburgse officier. Zij slaagde er in om henneptelers voor bijna € 103.000 af te pakken. Met een goed gevoel keerde ze terug naar het parket. Zij bracht haar prestatie onder de aandacht van haar leidinggevende en het afpakteam: ‘Niet alleen omdat dit wel mooi staat bij een volgend functioneringsgesprek, maar vooral vanwege de heerlijke afpaktaart die laatstgenoemden bij mooi plukresultaat in het vooruitzicht stellen.’

Wrange smaak

Dit maakt een hoop duidelijk. Als de Officier van Justitie in de rechtszaal voortaan stelt dat er veel geld is verdiend met de teelt van wiet, denk ik aan de feestelijke uitreiking van afpaktaarten en carrièreplanning. Ik krijg daarbij een wrange smaak in mijn mond. Veel henneptelers kweken om de touwtjes aan elkaar te kunnen knopen. Als je die kwetsbare mensen meer geld afpakt dan ze ooit hebben verdiend, boor je hun toekomstige bestaan de grond in. Dat is mij geen afpaktaart waard. Mr. drs. André Beckers www.beckersbergmans.nl