Hasj en wiet testen doe je zó!

Ik verkeer in  gelukkige omstandigheid dat ik regelmatig gevraagd word als jurylid voor de een of andere cannabiscup. ”Fijn gratis blowen” zou je denken, maar dat valt tegen. Je krijgt weliswaar telkens de beste wiet voorgeschoteld, maar om nou elke dag een aantal van die soorten te moeten roken is different shit. De ene blow na de andere knalt je in de hoek, weken lang kom je tot niets en dat kan ik me gewoon niet meer permitteren. Uiteindelijk gaat het erom de besten eruit te sorteren zodat je het merendeel van de soortjes eigenlijk voor niets rookt. Ik heb daarom in de loop der jaren  een speciale procedure ontwikkeld waarbij ik anderen eerst laat voorproeven. De beste soorten test ik daarna zelf nog eens, dat scheelt me een hoop werk en het komt wat resultaat betreft uiteindelijk op hetzelfde neer. Maanden geleden kreeg ik van de mysterieuze organisatie van de Highlife Cup een doos opgestuurd met daarin bijna 150 samples, of ik die even wilde oproken? Nou mooi niet, want hasj en wiet testen doe je zó……

Ik verkeer in gelukkige omstandigheid dat ik regelmatig gevraagd word als jurylid voor de een of andere cannabiscup. ”Fijn gratis blowen” zou je denken, maar dat valt tegen.

Je krijgt weliswaar telkens de beste wiet voorgeschoteld, maar om nou elke dag een aantal van die soorten te moeten roken is different shit. De ene blow na de andere knalt je in de hoek, weken lang kom je tot niets en dat kan ik me gewoon niet meer permitteren. Uiteindelijk gaat het erom de besten eruit te sorteren zodat je het merendeel van de soortjes eigenlijk voor niets rookt. Ik heb daarom in de loop der jaren  een speciale procedure ontwikkeld waarbij ik anderen eerst laat voorproeven. De beste soorten test ik daarna zelf nog eens, dat scheelt me een hoop werk en het komt wat resultaat betreft uiteindelijk op hetzelfde neer. Maanden geleden kreeg ik van de mysterieuze organisatie van de Highlife Cup een doos opgestuurd met daarin bijna 150 samples, of ik die even wilde oproken? Nou mooi niet, want hasj en wiet testen doe je zó……

Van iedere soort draai ik eerst een pure joint, want wiet roken doe je zónder tabak! Ik breek de wiet in stukjes en tijdens het breken voel ik de consistentie van de wiet, of deze te droog is, te nat of juist goed. Ook voel je dan hoe vet de wiet is en tijdens dit proces komt de fijnste geur vrij. Dan gaat alles in een grinder zodat alle wiet in dezelfde mate verkruimeld wordt. Even draaien en weer goed ruiken. Dan draai ik een pure joint, zónder filter, want als je puur rookt, proef je het karton van een filter. Op het vloeitje schrijf ik het nummer van de soort.

Dan komt de grote Sinsemilla test, ik zuig enkele malen aan de pure joint zónder deze aan te steken. De smaak die je dan proeft geeft alvast een heel goede indicatie van de kwaliteit en ik geef dan de cijfers voor uiterlijk, geur en smaak. Zo krijg ik dan al snel een aantal soorten dat onder de maat blijkt en een aantal dat komt bovendrijven. Na de hele berg te hebben doorgewerkt is het tijd voor de veldtest. Ik ga dan naar een goede coffeeshop zoals de Toermalijn in Tilburg waar een verdamper staat van Evert de Verdamper. Dit is de enige verdamper die volop smaak geeft, ik noem het dan ook de ‘Rolls Royce onder de verdampers’. Het is ook de enige verdamper waarin wiet pas verdampt op het moment dat je een trekje neemt. In de shop staat dan een aantal dapperen te wachten, het testpanel. Eerst laat ik de mensen een gewoon wietje roken, de nulsoort. Daarna begint het eigenlijke testen. Het bijzondere is dat een ervaren blower altijd in staat is om een soortje te vergelijken met soorten die vlak daarvoor gerookt werden. Ik let er scherp op dat iedereen niet meer dan een keer diep inhaleert, anders liggen ze al snel in een hoek. Je krijgt dan kreten te horen als “deze is minder als de vorige”, of juist “sterker, heftiger, komt goed binnen zeg”, of  “dit is een kandidaat”. Ik gebruik het testpanel niet zozeer om iedere soort nauwkeurig te analyseren, maar om er de potentiële winnaars uit te selecteren. Als iedereen een trekje heeft gehad van een soort vraag ik om een cijfer te geven op een schaal van 0-10. Ik noteer dan een soort gemiddelde en houd rekening met het feit dat sommigen streng zijn en anderen juist niet. Potentiële winnaars geef ik een of meerdere uitroeptekens, die ga ik later nog eens persoonlijk testen. Een testroker kan gemiddeld 10-15 soortjes achter elkaar roken, daarna is het tijd voor een vervanger en meestal zijn die in de coffeeshop wel te vinden!
Om alle soorten te testen is het nodig om een aantal keren naar de coffeeshop te gaan, maar in een week kom je zo een heel eind! De vaste gasten staan je dan telkens op te wachten voor de volgende testvlucht.

Hasj testen gaat iets anders. Ik geef iedereen een splinternieuw pijpje en laat ze die zelf vullen met pure hasj. Ook hier géén tabak! Ook hier laat ik eerst een soortje proeven dat niet meedoet maar als nul standaard dient. Dan is het een kwestie van iedereen telkens één soortje te laten roken en dat met elkaar te bespreken. Ook hier gaat het mij erom de potentiële winnaars eruit te halen. Thuisgekomen rook  ik in enkele weken op mijn gemakje de soorten waarachter ik een uitroepteken heb gezet en dan is het voor mij genieten geblazen!  Enkele potentiële winnaars houd ik voor mijn persoonlijke stash, de rest geef ik weg aan een vriendje, dan heeft die de rest van het jaar ook wat te doen!