De mooiste baan ter wereld! 

17 Mar 2015

Dokkie mocht jureren in de Highlife Cup. Daar was hij blij mee. Hij kweet zich als een wetenschappelijke vakidioot aan zijn job. Passie heet voortaan Dokkie. Dit is zijn relaas.


Dokkie mocht jureren in de Highlife Cup. Daar was hij blij mee. Hij kweet zich als een wetenschappelijke vakidioot aan zijn job. Passie heet voortaan Dokkie. Dit is zijn relaas.

Dokkie mocht jureren in de Highlife Cup. Daar was hij blij mee. Hij kweet zich als een wetenschappelijke vakidioot aan zijn job. Passie heet voortaan Dokkie. Dit is zijn relaas.

Vorig jaar zomer kreeg ik het bericht van de hoofdredacteur van Soft Secrets of ik als jury lid deel wilde nemen aan de Highlife cup 2008. Daar hoefde ik niet lang over na te denken en nam de uitnodiging, gelukkig als ik was, met plezier aan. De maanden die volgde was ik druk met soorten kweken en ontging alles me een beetje. Maar onlangs kreeg een bericht van de Highlife Cup organisatie in mijn mailbox en werd ik werd gevraagd de Cup stash op te halen. Thuis aangekomen was ik onder de indruk van de hoeveelheid samples. Ik besef me heel goed dat dit niet even in een paar dagen getest is. Zoiets moet je heel relaxed aanpakken.
De hoeveelheid samples maakt het niet eenvoudig om snel te oordelen en dat weer in punten om te zetten.De eerste stap was een totaal beeld creëren van alle soorten.

Na een nachtje door smoken en van alles wat geproefd te hebben, heb ik naast een rauwe strot en kurkdroge ogen ook een aardig beeld van de verschillende soorten in alle categorieën. Het is noemenswaardig dat de kwaliteit van alle ingezonden wiet en hash echt goed is, hiervoor me complimenten aan alle deelnemers.

Om alles zo goed mogelijk te kunnen testen, bereide ik mezelf tot in de puntjes voor. Bewapend met vaporizer, pijpje en een microscoop waagde ik me aan de eerste echte test. Om het mezelf niet al te moeilijk te maken besloot ik met de kleinste categorie te beginnen. De categorie Buitenwiet was verrassend, vooral als je bedenkt hoe slecht de zomer van 2007 was. Eén soort viel meteen op, zij was bijna zo mooi als een binnenwiet, prachtige volle topjes. Bij het openen van het zakje kwam het voorjaar me tegemoet. Interessant hoe een buitenwiet er zo goed uit kan zien. Na het roken kwam ze binnen met een schone heerlijke high.

Er zat wiet bij die prachtig verzorgt is na het oogsten. Mooi geknipt, goed gedroogd, dat zag je er gelijk vanaf. De andere buiten soorten hadden elk hun eigen charmes, wilde aroma’s die je bij geen 1 van de binnen soorten terug vind en kenmerkend is voor buitenwiet. De effecten waren opmerkelijk, de mooiste buitenwiet was niet ook meteen de sterkste buitenwiet binnen deze categorie.

De grootste categorie die ik moet jureren is Bio. Onder de Bio soorten zit veel variatie. Ik ervaar Skunky flavors en zie er zwaar witte soorten tussen zitten. Als ik gewoon zo even aan het zakje ruik dan ervaar ik alleen de kracht van de geur, maar als ik dan een top breek komen alle flavors me tegemoet.Alle bio soorten hebben iets gemeen in hun aroma terwijl ze allemaal ook hun eigen kenmerkende geuren hebben. De één rook naar mango en andere weer naar mandarijntjes. Maar ook kruidnagel, droogbloemachtige en natuurlijk ook zweetvoet geuren kon ik herkennen in de vele soorten bio-wiet die dit jaar mee dingen naar de Cup.

Wat mij een beetje verbaasde is dat er geen exotische gekleurde wietsoort tussen zat. Begrijp me niet verkeerd bijna alle wiet is van voortreffelijke kwaliteit, maar ik mis gewoon een echte paarse of rode soort.
Tussen de bio wiet zit één sample die niet groen is. Maar daar heb ik het ook meteen mee gezegd. Ze ruikt naar niets, ze is heel hard, moeilijk om te brokkelen, kurk droog en ze smaakt naareuh, Thai ? Een heerlijk ontspannen gevoel komt er over me heen van deze Thai-achtige soort.

Het heeft één week geduurd om de hele bio categorie te testen. Naast alles grondig bekeken en geroken te hebben, moest alle wiet natuurlijk ook getest worden op effect. Omdat ik een leven heb waarin cannabis volledig is geïntrigeerd testte ik dus tussen mijn dagelijkse dingen door de wiet op haar heerlijke effecten. Op een klein papiertje schreef ik dan mijn bevindingen van de soort die ik rookte en stopte dat papiertje meteen weer in het desbetreffende zakje wiet. Op deze manier kon ik veel soorten per dag doen zonder dat ik de ene high laat beïnvloeden door de ander high, de high’s volgde elkaar op deze manier minder snel op en had de wiet ook de kans om weer uit te werken voor ik aan een andere soort begon., er zijn maar weinig soorten wiet waar ik uren high van ben.

Anders dan met wiet kan ik van de hash categorie hooguit drie soorten per dag testen.
Omdat de uitwerking van hash vaak meer tijd in beslag neemt moet ik langer wachten voor ik een andere soort op haar uitwerking beoordeel.
Na overdag de bio soortjes te testen, besloot ik s’avonds met een hash soort te beginnen.

Die nacht kwam er niets van slapen, Miss Cannabis bleef me tot ’s ochtends vroeg verleiden om telkens weer een andere smaak uit te proberen. Tussen de Nederhash zat veel verschil. Onder de microscoop kan ik zien hoe mooi hash kan zijn. Schitterende kristallen die tot glimmend snoepgoed zijn samen geperst. Met het punten systeem ernaast onderscheid ik steeds beter de verschillende effecten. Er zaten hasjiesj tussen die heel schoon en strak geperst zijn en er zat ook veel verschil tussen de bubbel-testen. Later bleek dat ook in hun uitwerking. Een bubbel test is heel eenvoudig, je neemt een aansteker en houd deze dicht, maar niet zo dichtbij dat de hash vlamvat, bij de hash en wacht tot het oppervlak van de hash gaat bubbelen. De trichomen die ooit tot hash geperst zijn, worden nu door verhitting vloeibaar. Hoe meer plantdelen er in de hash zitten hoe minder snel deze zal gaan bubbelen.

In tegenstelling tot de hash soorten die ik maar al te vaak in koffieshops tegenkom zijn deze soorten allemaal erg zacht in me keel. Hash testen is wel heel anders dan wiet.
De effecten van de nederhash zijn hardcore, narcotisch. Knetter stoned op de bank geplakt vraag ik me af waar dit eindigt. Deze categorie is niet te testen met joints, elke joint hakt erin als een moker. Met een klein pijpje test ik hash samples die nacht.
Zonder tabak is de smaak en daarbij eigenlijk ook het effect veel beter, ik kan ook beter wakker blijven. Ik word nu veel minder stoned van de hash en op deze manier kan ik dus wat sneller door de verschillende hasjiesj heen smoken zonder al te diep in Chocolate Dreams weg te zakken.
Denk nu niet dat ik als Highlife Cup jury lid de hele dag knetter high, creatief met vloei zit te doen, dat doe ik namelijk normaal ook al.

Als Jury lid wordt er van je verwacht dat je serieus jezelf te knetter smoked en dan je welgemeende objectieve oordeel over het effect geeft. Maar buiten het effect moet je als jury ook het uiterlijk beoordelen. Uiteraard, het oog wil natuurlijk ook wat. En omdat vrijwel alle inzenders hun uiterste best hebben gedaan voor de cup zien ze er op het eerste gezicht allemaal prima uit. Dus heb ik ook alle soorten onder de microscoop goed vergeleken en beoordeelt op het uiterlijk en variatie van hun trichomen

Vaak was de uitwerking een bevestiging van wat ik eerder onder de microscoop zag. Bij de ene zag ik veel korte, dikke, milky tricomen en bij de ander weer lange, dunne en heldere met kleine koppies. Milky trichomen, afgewisseld met enkele amberkleurige kristallen, geeft een mooie aangename high die je ook nog relaxed fysiek gevoel geeft.
Allemaal amber trichomen, zelfs een beetje verschrompeld omdat ze wat ouder zijn zie je op wiet die stoned aanvoelt. Maar er zitten ook soorten tussen waarvan de trichomen helder zijn en de uitwerking heel verkwikkend is.

Zo kwam ik al blowend aan bij een uitzonderlijke categorie. Deze springt tussen alle wiet uit vanwege haar karakteristieke geur. Wat een weelde, sommige toppen schitteren met hun kristallen en allemaal roken ze heerlijk naar Haze. Er is frisse Haze, zoete Haze en kruidige Haze. De variatie onder deze soort is groot. De verschillen in high’s zijn ook benoemenswaardig. Het bleef dus ook niet bij alleen even ruiken en proeven, ik moest me inhouden om niet de hele sample meteen die avond op te blowen. Haze, een soort die gezien word als de meest potente sativa ooit. De lange bloei periodes zijn bij het ervaren van haar heldere high’s vaak snel weer vergeten door menig grower. Haze is niet voor niets een heel populaire plant, vrij logisch dat ze haar eigen categorie heeft. Tussen de Haze soorten zitten ook soorten die een relatief hoge CBC en CBD gehalte in verhouding tot de hoeveelheid THC hebben. De uitwerking van deze wiet kun je omschrijven als een heerlijk gevoel van welbehagen, geestelijk activerend, een ‘Hazy Buzz’. Veel Haze soorten zijn door hun unieke verhouding in cannabinolen ook medicinaal heel goed. Een aantal soorten heb ik ook op THC gehaltes getest en de hoogste meting kwam uit op 19%, De rest van de wiet lag er niet ver onder.

Na een paar weken testen voelde ik me een ander mens, kleuren en geluiden kwamen veel intenser over. Alles zag er wat vriendelijker uit en mijn eetlust was heviger dan ooit. Ik voel me kiplekker.

Al die verschillende wiet en hash heeft me goed gedaan, niet alleen qua high’s maar ook de variatie tussen al die soorten is als het Walhalla voor smokers. Maar zoals met alle leuke dingen komt ook aan deze Cannabis experience een einde, de laatste samples zijn in zicht, het zal er om spannen op de Highlife cup 2008.  For now, still high as a kite here, smokin only the finest as they say, keeping it real though, peace out.