Patatje Coffeeshop

Cannabis wordt steeds vaker ontdekt als culinair ingrediënt. Zo presenteerde de Amsterdamse kunstenaar Teun Castelein onlangs zijn voortreffelijke wietkaas, en sinds 11 april tappen de frietmeesters van Manneken Pis wietsaus bij hun meermaals bekroonde patat.

Cannabis wordt steeds vaker ontdekt als culinair ingrediënt. Zo presenteerde de Amsterdamse kunstenaar Teun Castelein onlangs zijn voortreffelijke wietkaas, en sinds 11 april tappen de frietmeesters van Manneken Pis wietsaus bij hun meermaals bekroonde patat.

Manneken Pis neemt de fritescultuur uiterst serieus. De frituurspecialist houdt zich verre van de bedenkelijke uit aardappelmeel geperste kunstfrieten die bij menig snackbar voor frites doorgaan. Uitsluitend verse topaardappels worden dagelijks gesneden en voorgebakken, alles volgens de regels der traditionele Vlaamse bereidingskunst. En die toewijding wordt door de liefhebbers gewaardeerd. Het in Utrecht en Amsterdam gevestigde bedrijf draait al 21 jaar mee aan de absolute patattop, en eindigt steevast in de hoogste regionen van een door de liefhebberswebsite frietopia.nl jaarlijks georganiseerde publiekstest, waarbij ruim 1500 leveranciers van de goudbruine volkssnack door patatkenners letterlijk aan de tand worden gevoeld. Frietfreaks op het frietopia forum tonen zich in eerste instantie enigszins sceptisch over de nieuwe saus. Een forumlid vermoedt een publiciteitsstunt, een gimmick die het vooral bij toeristen goed zal doen. Een ander vraagt zich af of de penetrante smaak van cannabis wel goed samengaat met de aardse aardappel. De enige manier om erachter te komen is zelf de proef op de som te nemen.

Gesprek van de dag

Op een druilerige vrijdagochtend stap ik kort na openingstijd de frituurwalm in bij de Amsterdamse vestiging op het Damrak. Ondanks de regen en het vroege uur staan er al drommen hongerige patatliefhebbers rond de uitgiftebalie. Volgens een poll van Het Parool zal het niet storm gaan lopen met de saus; slechts 9% van de deelnemers kiest voor het antwoord 'Ja,lekker!' en maar 22% wil het wel eens een keer proeven. Toch lijkt wietsaus hier het gesprek van de dag, zowel bij de klanten als bij het personeel. Enkele dames vragen giechelend of ze er echt niet 'haai' van worden. Mijn serveerster bevestigt dat de saus 'best wel' een hit is, waarbij net zoveel locals als toeristen hun patatje Urbanus of Obelix met wietsaus bestellen. Zelf kies ik voor een Schanulleke, met drie ons de kinderportie bij Manneken Pis. Razendsnel wordt de voor een kinderportie verrassend forse puntzak friet geserveerd. Tussen de voorbeeldig goudgeel gefrituurde frieten prijkt een stevige klodder van een substantie die op het oog nauwelijks verschilt van mayonaise. Pas bij nadere beschouwing is te zien dat er een zweempje lichtgroen door de romige massa heen schemert. Ook zijn er piepkleine donkere spikkeltjes te zien. Kruimeltjes wiet, vraag ik een van de patatbakkers van dienst. Hij moet het antwoord schuldig blijven.

Frietervaring

Over de smaak kan ik kort zijn: vreetkick of niet, ik vind de zurige saus met de pregnante cannabissmaak geen succes – met of zonder friet. Al moet ik daaraan toevoegen dat cannabisaroma in voedingsmiddelen – of het nu lolly's zijn of bier – mij altijd heeft tegengestaan. Wie juist dol is op die smaak, kan met de wietsaus van Manneken Pis zijn frietervaring wellicht naar een hoger level tillen. Over één ding hoeft in ieder geval niemand zich zorgen te maken: er zit beslist geen THC in de saus. Er is echter wel degelijk gebruik gemaakt van echte hennepplanten; de als grondstof gebruikte wiet is, zo weet een medewerker te vertellen, afkomstig van mannelijke vezelhennep. Of wietsaus een basisplaats gaat verdienen tussen de twintig klassieke sauzen die Manneken Pis aanbiedt, of als kortstondige hype al snel het loodje zal leggen, daarover zullen de Nederlandse frietfreaks de komende tijd beslissen.