Podłoże

Gleba

 Wilgotny i miękki torf powstaje z obumarłej roślinności bagiennej, w wyniku zachodzących w niej biochemicznych procesów torfienia, przebiegających w warunkach nadmiernej wilgotności przy słabym dostępie powietrza. Kiedy torf zostaje wydobyty z terenu, zostaje zamrożony tak by następnie mógł lepiej wchłaniać wodę. Po procesie zamrażania, torf zostaje wysuszony, zmielony i przesiany. Ale to nie wszystko: torf ma niskie pH, które wynosi przeważnie ok 4,0. Jest to wartość pH o takiej kwasowości, że większość roślin nie jest w stanie wchłonąć składników odżywczych. Czyli konieczne jest zwiększenie poziomu pH! W tym celu, na etapie przygotowania mieszanek podłoża, do torfu zostaje dodany wapń i mała ilość magnezu. W ten sposób pH zwiększa się do 6,0 - 6,5. Wreszcie producenci dodają nawozy NPK w celu dostarczenia roślinom podstawowych składników odżywczych w momencie ich zasadzenia. W ten sposób nawóz w ziemi starczy na pierwsze 4-6 tygodni wzrostu. Jeśli stosuje się glebę (ziemia, lightmix, allmix czy też mieszanka do uprawy), nie jest konieczne natychmiastowe zastosowanie nawozów w płynie podczas podlewania. Większość ziemi i mieszanek zostaje dostarczona z wartością początkową EC mieszczącą się w zakresie 1,4 - 1,5. Ważne jest, by gleba nie była za bardzo nawadniana. Struktura gleby jest zbyt gęsta dla nadmiernych dawek wody. Jeśli gleba pozostaje zbyt wilgotna, korzenie mogą się udusić. Podłoże to dobrze jest podlewać trzy razy wodą zmieszaną z nawozem i raz samą wodą. Przed użyciem zaleca się upuścić na ziemię zamknięte worki z glebą i rozgnieść rękami w celu wyeliminowania grudek i rozdrobnienia ziemi. Im bardziej ziemia jest napowietrzona i drobniejsza tym lepsze da rezultaty. Uprawa w glebie daje mnóstwo korzyści, ale ma też pewne wady. Poniżej znajdziecie zestawienie zalet i wad.

Zalety:

• Uprawa w glebie jest bardziej elastyczna i pozwala na pewien margines błędu, przez co jest idealna dla początkujących.
• 100% organiczna i naturalna (z wyjątkiem dodanych nawozów nieorganicznych)
• Lepszy smak produktu końcowego.
• W początkowej fazie nie jest konieczne dodawanie nawozów w płynie.

Wady:

• Worki są ciężkie
• Szybsze gromadzenie się soli z nawozów, gdyż gleba nie może zostać przepłukana z powodu swej struktury.
• Trudniejsza do kolejnego wykorzystania z powodu gromadzenia się soli.
• Mniej napowietrzona od podłoża z włókna kokosowego czy z wełny mineralnej. Bardziej napowietrzone podłoże przyczynia się do szybkiego wzrostu korzeni.

PORADA! Jak już zostało powiedziane, gleba zawiera już wapń i magnes w ilościach wystarczających na pierwsze 4-6 tygodni. W momencie, w którym roślina zaczynie formować pierwsze kwiaty lub owoce, dobrze jest dodać wapń. W tym momencie osiągnie się wartość szczytową, która potrwa 3 tygodnie. A co się stanie, gdy wyeliminuje się wapń z gleby? Zmniejsza się poziom pH! W celu uniknięcia takiej sytuacji należy dodać wapń (lub wziąć pod uwagę produkty na bazie wapnia i magnezu).

Kokos

Coraz częściej do uprawy stosowane jest podłoże z włókna kokosowego. Stało się ono wyjątkowo popularne w Wielkiej Brytanii, gdzie popyt zdecydowanie przerósł podaż. Podłoże z włókna kokosowego jest jednym z najskuteczniejszych i najtańszych podłoży na świecie. Dzieje się tak dzięki dwóm znaczącym korzyściom: jest dobrze napowietrzone i z łatwością wchłania wilgoć. Podłoże z kokosa jest bardzo porowate i może zatrzymywać wodę przez długi okres czasu. Wiedzieliście na przykład, że włókno kokosowe może pochłonąć 9 razy więcej wody (i substancji odżywczych) bez stania się całkowicie namoczonym? W odróżnieniu od podłoża z gleby, woda zostaje natychmiast wchłonięta przez suche podłoże z włókna kokosowego. Ponadto wilgoć zostaje lepiej rozprowadzona na włóknach, a kokos nie kurczy się po wysuszeniu. Nawet wtedy włókno kokosowe może zatrzymywać wilgotność i rozprowadzać ją równomiernie pod powierzchnią. Z tego powodu rośliny nie wysychają tak szybko! Dzięki swej porowatej i szorstkiej strukturze rośliny szybko rozwijają korzenie i lepiej oddychają. A z dużymi i mocnymi korzeniami roślina lepiej rośnie i obficiej kwitnie. [caption id="attachment_39714" align="alignnone" width="1920"] preparation coco peat for cultivation vegetable with drip irrigation system[/caption] Podłoże kokosowe składa się z włókna kokosowego. Włókno kokosowe jest twarde i sztywne, pochodzi ze skorupy orzechów kokosowych. Włókno to znajduje się między skorupą kokosa a twardą warstwą miąższu. Początkowo traktowane jako odpad, obecnie włókno kokosowe stało się bardzo modne w rolnictwie i ogrodnictwie. Jednak hodowca musi poświęcić mu dużo uwagi. Włókno kokosowe nie może być włożone bezpośrednio do worków. Włókna muszą być najpierw potraktowane parą w celu wyeliminowania wszelkich ewentualnych patogenów. Ponadto włókna kokosowe, z natury posiadają zbyt wysoką zawartość soli (w tym sodu, potasu i chloru), która musi zostać jak najbardziej zredukowana. Sole te mogłyby spowodować opóźnienie we wzroście, zwłaszcza w początkowej fazie, co objawia się żółceniem liści lub ciemnieniem korzeni. Mogłoby to być bardzo szkodliwe dla roślin. Obecnie istnieją dwie metody eliminacji soli z włókna kokosowego. Pierwsza metoda polega na płukaniu włókien. W ten sposób redukuje się zawartość soli, choć nie tak drastycznie jak w przypadku drugiej metody. Metoda ta nazywa się „Buforowanie”. Orzech kokosowy zostaje wypłukany azotanem wapnia, usuwając prawie całkowicie zawartość soli PORADA: zaleca się zakup buforowanych włókien kokosa. Przeważnie informacja ta jest podana na worku, ale dla pewności lepiej kupować zawsze podłoże kokosowe ze znakiem jakości RHP. Podczas uprawy na podłożu kokosowym zaleca się stosowanie kompatybilnych nawozów A i B. Nawozy te zawierają zawsze idealny skład elementów odżywczych, przeznaczonych dla rośliny i dla podłoża z włókna kokosowego. Podczas uprawy użyteczne są również mierniki poziomu pH i EC w podłożu. Jeśli zaczyna się obniżać poziom pH i nie pozostaje on stały, należy dodać wapnia i magnezu. Na przykład produkty CalMag. W ostatnim tygodniu cyklu ważne jest przepłukanie podłoża kokosowego. Należy do tego celu użyć zakwaszonej wody w połączeniu z enzymami. Zmniejszy do ponownie zasolenie podłoża i rozpocznie się nowy cykl z niskim zasoleniem. Jeśli dobrze utrzymywane czyli regularnie płukane i uzupełniane od czasu do czasu, podłoże z włókna kokosowego może być wykorzystywane nawet do 5 lat. Kokos utrzymuje na długo porowatość, zachowując jednocześnie zdolność zatrzymywania wilgoci. PORADA: na początku cyklu, w pierwszych 2 tygodniach, podawać tylko nawóz A i B w połączeniu ze stymulatorem wzrostu korzeni. Enzymy powinny być podawane później. W tym momencie roślina zajęta jest rozwojem korzeni. Enzymy natomiast rozkładają korzenie, przekształcając je w substancje odżywcze. Enzymy (rozkładające) i stymulatory wzrostu korzeni (aktywatory) nie mogą być stosowane w tym samym czasie. Istnieją różne opinie dotyczące tej kwestii, lecz różne badania wykazują, że najlepsze rezultaty uzyskuje się przy stosowaniu ich osobno. Ponieważ włókno kokosowe jest całkowicie organiczne, zwiększa również zawartość organiczną terenu. Gwarantuje to z kolei wysoką pojemność wymiany kationów (PWK). Oznacza to, że jony nawozu wiążą się prawidłowo i nie zostają wypłukane. Włókno kokosowe jest długim włóknem celulozowym z wgłębieniami o wysokiej zawartości ligniny, która wzmacnia orzechy kokosowe.

Zalety

• Zapobiega rozwojowi alg, gdyż górna warstwa podłoża z włókna kokosowego jest bardziej sucha.
• Luźna struktura pobudza rozwój korzeni
• 100% organiczna
• Może być wielokrotnie wykorzystywana przez długi czas,
• Przyczynia się do szybkiego wzrostu korzeni, dzięki porowatej strukturze podłoża.

Wady:

• Kokos jest lekki, lecz worki są ciężkie
• Kiedy kokos nie jest buforowany, wzrost i kwitnienie są wolniejsze
• Wartość pH nie jest stała
• Wymaga wiedzy i doświadczenia ze strony hodowcy

Wełna mineralna

Wełna mineralna jest najczęściej stosowanym podłożem w uprawie w szklarni. Ale czym dokładnie jest wełna mineralna? Wełna mineralna jest materiałem uzyskanym ze skały. Skała jest z produktem naturalnym pochodzącym z erupcji wulkanów. Skała ta nazywa się bazaltem. Topiąc bazalt w temperaturze 1400 stopni tworzy się unikalną strukturę włókien, która musi zostać zmieszana zgodnie z precyzyjną procedurą. W ten sposób tworzą się włókna wełny mineralnej, które następnie zostają połączone. Włókna tworzą następnie maty, które wprowadzane są do pieca w celu ich utwardzenia. [caption id="attachment_39715" align="alignnone" width="1920"] a seedling barely visible in a rock wool cube[/caption] Maty te mogą być cięte na wymiar w celu tworzenia płyt, mapito, bloków, itp. Dzięki kontrolowanemu procesowi produkcyjnemu podłoże to utrzymuje stałą i wysoką jakość. Produkcja w sterylnych warunkach i w bardzo wysokich temperaturach gwarantuje czysty produkt bez patogenów. Struktura wełny mineralnej jest idealna do rozwoju korzeni. Faktycznie wchłania ona z łatwością wodę i substancje odżywcze. Ponadto łatwo jest również usunąć ewentualny nadmiar składników odżywczych. Kiedy mówi się o wełnie mineralnej, konieczne jest jednak posiadanie przez hodowcę doświadczenia w uprawie, gdyż wymagane jest częste mierzenie poziomów pH i EC. Wartość pH zwiększa się częściej i szybciej w stosunku do podłoża z włókna kokosowego. Standardowa wartość pH wełny mineralnej wynosi 7,0. Idealna wartość pH dla roślin w podłożu wynosi 6.0. Aby uzyskać tę wartość poziom pH musi zostać obniżony. Zaleca się więc dodanie składników odżywczych o wartości pH od 5,2 do maksymalnie 5,4, tak by podłoże osiągnęło wartość 6.0. Zaleca się upewnienie się, że wartość substancji odżywczych nie schodzi poniżej 5,0, gdyż mogłoby to uszkodzić włókna z wełny mineralnej. PORADA: pobierajcie regularnie próbki płynu z podłoża z wełny mineralnej. Sprawdzajcie następnie miernikami pH i EC wartości kwasowości i przewodności elektrycznej. Od razu zorientujecie się czy wartości pH i CE muszą zostać zmodyfikowane. Standardowa wartość CE wełny mineralnej wynosi 0. Dlatego też od początku uprawy należy stosować nawozy. Zaleca się więc stosowanie nawozu A i B podczas uprawy, tak by rośliny otrzymywały wszystkie niezbędne im pierwiastki. Przez pierwsze tygodnie należy stosować stymulator wzrostu korzeni w połączeniu z nawozem A i B. Od trzeciego tygodnia można rozpocząć stosowanie enzymów. Zamienią one starsze korzenie w składniki odżywcze, które zostaną wchłonięte przez rośliny. W ostatnim tygodniu należy stosować samą wodę zakwaszoną wraz z enzymami. W ten sposób podłoże z wełny mineralnej zostanie wypłukane i będzie mogło być użyte do kolejnego cyklu. Poniżej wymieniamy zalety i wady podłoża z wełny mineralnej.

Zalety

• Porowata struktura, która pobudza rozwój korzeni
• Sterylna i higieniczna
• Większa wydajność
• Wielokrotnego użytku

Wady

• Wełna mineralna szybko wysycha w stosunku do podłoża z włókna kokosowego
• Podłoże nieorganiczne
• Wymaga kompetencji i wprawy