Tweede generatie ondernemers

Sarina, coffeeshop The Boni “Wij staan voor gastvrijheid en respect”

Sarina Blank (29) nam coffeeshop The Boni (de nieuwe naam voor Rastafarihouse Boni) in Maastricht over van haar vader, die in 2012 overleed. ‘Hij maakte de invoering van het ingezetenencriterium net niet mee. Hij zou zich niet kunnen voorstellen dat er alleen nog maar Nederlandse klanten in zijn zaak mochten komen.’ The Boni ligt aan de Stenenbrug in het centrum van Maastricht. Sarina’s vader was rastafari en werd door iedereen ‘Boni’ genoemd, hij opende de zaak in 1988 als een rastashop. ‘Het was een winkel met rastaspullen, reggae-platen en cassettes, mutsen, shirts. En mijn vader verkocht daarbij ook wel eens wat hasj. Zelf kon hij erg blij worden als hij wat bijzondere hasj op de kop had weten te tikken.’ Omdat hij die hasj verkocht moest hij in 1991 een gedoogvergunning aanvragen. Zo werd Rastafarihouse Boni een coffeeshop. Het was wel een coffeeshop waarbij het om meer ging dan alleen de hasj en later ook de wiet. De zaak droeg de Jamaicaanse cultuur uit. Het was een rastaplek, je ging er als klant heen voor de beleving, de muziek, een sapje, of kop koffie. Sommige mensen kwamen alleen maar langs voor een babbeltje.

Huiskamer

Sarina werd in 1990 geboren. Het gezin woonde de eerste jaren boven de zaak, Sarina groeide zo ongeveer op in de coffeeshop. ‘Pas op de basisschool kreeg ik door dat het bij ons thuis anders was dan bij andere kinderen. Ik wist niet anders dan dat de volwassenen om mij heen gewoon een ‘sigaretje’ rookten.’ In de shop heeft altijd een huiskamersfeer gehangen. Iedereen zat er aan een lange bar, praatte met elkaar en rookte een jointje. ‘Aan die sfeer hebben we nooit wat veranderd. Voor veel studenten zijn we hun tweede woonkamer. Ze komen na een dag achter hun beeldscherm te hebben gezeten bij ons even tot rust met een jointje. “Even uitchecken” noem ik dat. Het bestaan is tegenwoordig jachtig en veeleisend. In onze coffeeshop vinden mensen een rustmoment.’ Sarina vindt het belangrijk om mensen in de shop aandacht te geven, om tijd te nemen voor klanten. Als het niet te druk is natuurlijk. ‘Als ik iemand vraag hoe het met hem gaat of een kort gesprekje met iemand aanknoop kan dat voor deze persoon een lichtpuntje van de dag zijn. Even stilstaan bij je medemens is een kleine moeite en voor die ander kan dat zo veel betekenen.’

Respect en regels

Sarina’s vader was een man van tradities. Hij was Surinamer en rastafari. Respect was een belangrijk begrip voor hem. Hij gaf mensen respect en verlangde dat terug. Hij was erg gehecht aan regels. Dat gaf wel eens wat wrijving in de zaak met klanten. ‘Hij had heel erg een idee over “hoe het hoorde” en dat zorgde ervoor dat hij niet de makkelijkste man was.’ De rechtlijnigheid zorgde er meerdere malen voor dat een klant uit de zaak werd gezet. Aan de andere kant, als hij je in zijn armen had gesloten was je een vriend voor het leven. ‘Veel mensen hebben hem nog steeds hoog zitten.’

Belangrijke factor

Sarina ging op haar achttiende werken in de shop. ‘Ik wilde dat zelf heel graag. The Boni was altijd een belangrijke factor in mijn leven. Het voelde als iets heel natuurlijks en vertrouwds om er te gaan werken.’ Het was ook goed voor de zaak, denkt ze. ‘Er zat een keer een groepje wat drukkere jongens in de zaak. Mijn vader zag dat niet zitten en wilde hen de zaak uit hebben. Toen zei ik: “Kijk het nou even aan pa, misschien valt het allemaal wel mee met ze.” Mijn vader liet de jongens daarom maar begaan. En natuurlijk viel het mee achteraf. Dat gaf hij dan ook wel toe.’ In 2012 overleed Boni na een lang ziekbed. Zijn vrouw, Sarina en haar broer namen de zaak in fases van hem over. ‘We wilden dit zelf heel graag. Mijn vader had zijn ziel en zaligheid in de coffeeshop gestoken, het was een stukje van hem. Wij wilden de zaak met liefde voortzetten.’

Studie

Na het overlijden van Boni namen Sarina’s moeder en broer de dagelijkse bedrijfsvoering over. ‘Mijn broer was toen pas achttien jaar oud. Ik ben in september 2012 gaan studeren in Rotterdam, de HBO opleiding Cultureel Maatschappelijke Vorming. Na mijn derde studiejaar werd gezamenlijk vanwege veranderde familieomstandigheden besloten dat ik de coffeeshop over zou nemen. Mijn partner die ik in Rotterdam had leren kennen, ondersteunde mij en besloot mee te gaan naar Maastricht.’ Zo werd ze op haar 25ste coffeeshopondernemer.

“Wietnerds”

The Boni heeft altijd gestaan voor gastvrijheid en respect. ‘Iedere klant in de zaak wordt gerespecteerd als mens, dat is een belangrijke basiswaarde van The Boni. Daarnaast vinden mijn vriend en ik kwaliteit van de producten die we verkopen van groot belang. Mijn vader nam zijn netwerk aan leveranciers mee zijn graf in, we hebben een nieuw netwerk aan telers moeten opbouwen’. Dat is perfect gelukt: er zijn enige kleinere hobbykwekers die voor de coffeeshop kweken. De meeste van hen telen biologisch en zijn zeer begaan met hun planten. ‘Ik noem ze wel eens liefkozend “wietnerds”. Mijn vriend regelt de inkoop, maar ik ga vaak met hem mee langs bij de telers. Zij laten ons zien wat ze doen en omgekeerd geven wij ze feedback uit de shop. Dat zorgt voor korte lijnen en is erg prettig werken.’

Ingezetenencriterium

De invoering van het ingezetenencriterium in 2012 had grote gevolgen voor de coffeeshops in Maastricht. Dagelijks kwamen er duizenden toeristen naar de stad, en voor een belangrijk deel kwamen die ook voor de coffeeshops. Ook in The Boni kwamen veel buitenlandse klanten. ‘We waren als rastacoffeeshop eigenlijk helemaal niet gericht op Maastrichtenaren. Daar hebben we na de dood van mijn vader wel een slag in moeten maken. Inmiddels hebben we daar prima onze weg in gevonden.’ Sarina schreef haar afstudeerscriptie over de invoering van het ingezetenencriterium in Maastricht. De docenten van de opleiding stonden 100% achter haar en steunden haar waar mogelijk. Veel blowers staan niet stil bij het coffeeshopbeleid, merkte Sarina bij het schrijven van haar scriptie. ‘Maar toen ik klanten in onze zaak interviewde, merkte ik dat de interesse in het beleid groeide. Veel mensen zijn nog steeds verbaasd dat cannabis eigenlijk illegaal is.’

Beter beleid nodig

Sarina vindt het frustrerend dat coffeeshops nog steeds in een schimmige hoek van de samenleving worden geplaatst. ‘Het huidige beleid klopt niet, het moet veel transparanter en eerlijker. Hoe het er wel uit moet zien weet ik eerlijk gezegd nog niet. De vraag lijkt simpel, maar er komt zo veel meer bij kijken dan alleen maar ‘legaliseren’. Het houdt me in ieder geval erg bezig. Mijn ouders hebben altijd een balans proberen te vinden tussen de regels van de gedoogde verkoop aan de ene kant en de illegale inkoop aan de andere kant. Ik wil me hier in de toekomst meer in gaan verdiepen en samen met anderen aan een verandering en oplossingen werken.’ Een zeer nobel plan van een ambitieuze jonge vrouw.

Coffeeshop The Boni Stenenbrug 7 6211 HP Maastricht Bezoek ons op facebook.