Vijf hennepplanten geteeld voor eigen medicinaal gebruik

552a Sv-beklag niet ontvankelijk. Ook kleinschalige teelt is strafbaar. Met deze titel wordt de inhoud van een beschikking van de rechtbank Rotterdam van 9 mei 2018 beknopt weergegeven. Als je wilt weten wat er in deze zaak aan de hand was, moet je verder lezen. Vind je het maar niks dat ik de juridische ervaring van een ander in een column beschrijf? Stop dan nu met lezen. Uit de op rechtspraak.nl gepubliceerde beschikking blijkt dat de politie op 18 oktober 2017 een kleine hennepkwekerij in beslag nam. De kwekerij bestond uit slechts vijf hennepplanten. De planten werden belicht door één assimilatielamp met armatuur en transformator. Uiteraard werd ook gebruik gemaakt van een luchtafzuiging met filter en een ventilator. De complete kwekerij werd diezelfde dag nog in opdracht van de officier van justitie vernietigd. De strafzaak werd afgedaan met een sepot. Het feit was in de ogen van de officier van justitie te gering om te vervolgen. De eigenaar van de kleine hennepkwekerij verlangde teruggave daarvan inclusief zijn hennepplanten. Hij voerde aan dat hij de vijf hennepplantjes kweekte voor eigen medicinaal gebruik. Geld om nieuwe kweekmiddelen aan te schaffen had hij niet. Als de hennep en apparatuur niet aan hem terug konden worden gegeven, verlangde hij van justitie een financiële vergoeding. Omdat dit werd geweigerd volgde een beklagprocedure bij de rechtbank. De officier van justitie voerde in raadkamer aan dat het beklag ongegrond moest worden verklaard. Zijn eerste argument was dat klager geen toestemming had van zijn gemeente om hennep te kweken. Zijn tweede argument hield in dat teruggave van de apparatuur op gespannen voet staat met artikel 11a van de Opiumwet, beter bekend als de growshopwet. Het standpunt van de officier van justitie maakt duidelijk dat de bereidheid bestaat rekening te houden met burgemeesters, die niet willen optreden tegen dergelijke vormen van kleinschalige hennepteelt. Dat zie ik als een pluspuntje in deze zaak. De rechter die het beklag behandelde, stelde als eerste vast dat alle inbeslaggenomen spullen in opdracht van de officier van justitie al waren vernietigd. Daardoor was teruggave daarvan feitelijk onmogelijk geworden. Daarom vond de rechter dat hij de klacht dat de spullen moesten worden teruggeven niet in behandeling kon nemen. In zo’n situatie wordt de klacht niet ontvankelijk verklaard. Voor wat betreft de hennep verwees hij naar artikel 13a van de Opiumwet. Omdat de klager hennep had geteeld zonder wettelijk verlof moesten volgens dat artikel de hennepplanten aan het verkeer worden onttrokken. Ten aanzien van de kweekapparatuur vond de rechter dat deze van zodanige aard is, dat het bezit daarvan in strijd met de wet of het algemeen belang is. Op basis van wet en beleid oordeelde hij dat de officier van justitie juist had gehandeld. De advocaat van klager heeft beroep in cassatie ingesteld. Het is te hopen dat de Hoge Raad toekomt aan een inhoudelijke beoordeling. Met name voor wat betreft de inbeslaggenomen kweekapparatuur. In maart dit jaar oordeelde de Hoge Raad dat uit de wetsgeschiedenis blijkt dat de bestemming hierbij van doorslaggevend belang is. Met welk doel gebruik je kweekapparatuur? De kleinschalige teelt van niet meer dan 5 hennepplanten ten behoeve van uitsluitend eigen (medicinaal) gebruik valt niet onder de werking van artikel 11a van de Opiumwet. Een redelijke uitleg van wet en beleid zou wat mij betreft tot een andere uitkomst moeten leiden. Mensen die op een veilige en eerlijke wijze in hun eigen cannabisgebruik voorzien door 5 hennepplantjes te telen moet je als politie, justitie, gemeente en woningcorporatie ongemoeid laten. Doe je dat niet, dan jaag je deze grote groep van kleine kwekers naar de coffeeshops. Dat leidt dan tot meer verkeersbewegingen en nog grotere druk op de achterdeur. Hoogtijd voor een gewijzigde aanpak. Advocaat André Beckers andre@beckersbergmans.nl www.beckersbergmans.nl “bij dringende zaken” 24/7 bereikbaar op gsm / whatsapp: 0653174897