Mr. Cenz - Futuristisch en soulvol

Met zijn supercoole portretten van vooral zwarte vrouwen zet Londenaar Mr. Cenz echt een eigen stijl neer. Hij heeft een scherp oog voor detail en maakt ingewikkelde composities met vormen, lijnen en lichteffecten. Het ritme komt uit de muziek die hij altijd tijdens het werken beluistert.

Je combineert realistische portretten met grafische elementen…

Ik ben vijf jaar geleden op straat met portretten begonnen. Het was iets wat ik altijd al wilde doen. In de studio was ik daar al eerder mee bezig. Ik ging experimenteren op de muur om elementen van graffiti te mixen met een portret. Daar kreeg ik goede reacties op. Zodoende heb ik het verder heb ontwikkeld.

Wat schilderde je eerst?

Traditionele graffiti, wildstyle. Ik heb een paar characters gedaan, maar vooral letters.

Van letters naar portretten is een flinke stap.

Mijn stijl nu is een fusion van alles. Vijftien jaar geleden maakte ik in mijn studio abstracte tekeningen. Ik heb ook een kunststudie gedaan, waarbij ik verschillende tekentechnieken heb geleerd. Dus alles komt nu bij elkaar.

Je schildert vrijwel uitsluitend vrouwen, vooral zwarte vrouwen.

Vrouwengezichten hebben mooie vormen en rondingen. Zwarte vrouwen hebben een karakteristiek uiterlijk en een sterke uitstraling. In de graffiti worden veel stereotiepe witte vrouwenmodellen geschilderd. Ik wilde iets anders doen. Verder kom ik uit de hiphopscene, die zwarte roots heeft. En Londen is natuurlijk een heel multiculturele stad.

Hoe begin je aan een portret?

Bij elk portret op canvas of op een muur heb ik een foto als referentie. Veel van de foto’s die ik gebruik zijn modefoto’s. Je ziet het aan de poses en aan de make-up. Soms werk ik met fotografen, soms gebruik ik speciale fotowebsites. Ik maak mijn foto’s niet zelf, maar besteed wel vele uren aan het zoeken naar een goed beeld. Ik maak geen sketches. Ik kijk naar de foto en breek in mijn gedachten de foto in verschillende lagen. Al het andere is freestyle. Het is allemaal spontaan gedaan. Als een schildering af is, ziet hij er ook niet meer uit als de foto. [caption id="attachment_16560" align="alignnone" width="500"] Potsdamer Platz Berlijn, 2017[/caption]

Wat opvalt zijn de flashy effecten, het lijken lichtflitsen of soms rook.

Het zijn verschillende effecten die ik heb opgepikt uit mijn grafftiwerk. Ik gebruik veel van die doorschijnende, rookachtige effecten. Dat ziet er mysterieus uit. Contrast en lichteffecten zijn bij mij heel belangrijk. Ik probeer graffiti te brengen in een, zeg maar, futuristische stijl.

Het ziet er soms uit alsof je aan het trippen was.

Dat is wat mensen denken. Elke keer wordt het beeld ingewikkelder, met meer details en meer ritme. Het verandert en ontwikkelt zich. Ik wil dat kijkers zich kunnen verliezen in de kleuren en het beeld.

Je noemt ritme. Luister je ondertussen naar muziek?

Ja, altijd. Dat is terug te zien in de beweging van de lijnen. Het ritme en de flow van de muziek is heel belangrijk.

Heb je opdrachten gedaan voor de muziekscene?

Wel in het verleden, maar de laatste jaren niet meer. Ik zit niet meer zo in de partyscene. Ik heb in het verleden als dj op feesten gedraaid. Dat doe ik nu nog af en toe als hobby.

Met welke muziek?

Ik draai vinyl: electro, 80’s soul en funk, funky stuff en verder deep house, acid-house ook. Geen commerciële muziek. Ik verzamel al platen sinds mijn tiende.

Wat vind je van de muziek van nu. Pik je nog nieuwe dingen op als dj?

Af en toe ontdek ik wel nieuwe muziek. Soms zijn dat platen met een retrogeluid. Toch houd ik me vooral bij de muziek uit de 80’s. Dat is een tijdperk dat maar blijft geven. Je kunt telkens dingen blijven kopen, muziek die je al jarenlang niet gehoord hebt. De laatste tijd kopen veel mensen weer vinyl. Door die comeback zijn de platenzaken weer terug. Kleine winkeltjes duiken weer overal op. De cirkel is rond nu.

Heb je recent nog een opdracht gedaan waar je trots op bent?

De laatste jaren concentreer ik me op mijn eigen werk, maar soms doe ik dingen voor bepaalde merken. Van de zomer heb ik voor Puma een tijdelijke muurschildering gemaakt van Usain Bolt, als eerbetoon. Hij liep in augustus in Londen zijn laatste race.

Je wordt nu internationaal uitgenodigd om te schilderen. Zo kwam je zelfs op het paradijselijke eiland Tahiti.

De laatste twee jaar heb ik bijna non-stop gereisd. Daarbij was Tahiti een van mijn eerste trips. Dat ging via een online competitie. Ik had het geluk te worden uitgekozen. Het festival, genaamd Ono’u, in de hoofdstad Papeete, was erg cool. Er deden veel verschillende kunstenaars uit de wereld aan mee. Ik heb altijd wel naar die regio gewild. Ik hou van reizen en ben al nu al op veel plekken geweest: New York, Berlijn, Parijs, Roskilde-festival Denemarken, Las Vegas, te veel om op te noemen. Ik kom net terug uit Denver, Colorado van het Crush-festival, waarvoor ik vorig jaar ook was uitgenodigd. Dat is een festival dat een van de buurten verlevendigt met muurschilderingen. Een geweldige plek, vooral om de energie en de vele grote muren.

Deze zomer bezocht je ook Nederland.

Ja. Ik heb op The Hague Street Art een grote muurschildering gemaakt (samen met Hugo Mulder, op de muur van de Pollux Studio’s) en ik heb ook op Step In The Arena in Eindhoven geschilderd.

Hoe lang ben je met een muurschildering bezig?

Ik hou van echt grote muren, het liefst twee, drie etages hoog. Bij zulke grote muurschilderingen ben ik er vijf dagen aan bezig, mede omdat ik dan met een bouwlift moet werken.

Je schildert ook op canvas.

Ja, ik exposeer in galeries en doe mee aan groepsshows. Ik verkoop schilderijen en prints.

Londen is beroemd om street art, vooral de wijk Shoreditch. Je hebt een studio in Soho. Hoe vind je de scene?

In Shoreditch zijn er door de hoge bedrijfsgebouwen niet zo veel grote muren. Dat is jammer. Verder is er een grote kloof tussen graffiti-oude stijl en street art. Ik hou niet van labels en probeer een brug te slaan tussen de twee. Uiteindelijk schilderen we allemaal met een spuitbus op de muren. Ik spuit ook nog steeds letters, pieces. Dat blijft voor mij een belangrijk onderdeel en ik wil mijn roots niet loslaten. Indertijd kón je niet anders dan illegaal schilderen. [caption id="attachment_16564" align="alignnone" width="500"] Denver, Colorado, 2017[/caption]

Heb je recent nog een hele grote muurschildering gemaakt?

In maart dit jaar, in Berlijn op de Potsdamerplatz. https://www.instagram.com/mrcenzone/ https://www.facebook.com/MrCenz Door: Peter van Sparrentak