Altijd stoned op tv in Hilversum

Kleine Viezerik was de afgelopen tijd meer bezig met zijn Bekende Nederlanderschap dan met muziek. Maar de kleine Amsterdammer met tattoos in het gezicht en een grill in de mond rapt weer.

Kleine Viezerik was de afgelopen tijd meer bezig met zijn Bekende Nederlanderschap dan met muziek. Maar de kleine Amsterdammer met tattoos in het gezicht en een grill in de mond rapt weer.

Slechts een beperkt aantal media, waaronder Highlife, was uitgenodigd voor een interview met Renaldo Dollard (1982) aka Kleine Viezerik, naar aanleiding van het uitkomen van de mixtape P2RIDM. Die afkorting staat voor Pitu Records Is De Movement, en Pitu Records is weer het label van Kleine Viezerik’s producer Sliscobars. Zo grijpt dat weer mooi in elkaar... De mixtape laat volgens KV horen hoe hij in het begin was, de rauwere versie zeg maar.

Beweging

“Het is voor alle fans en iedereen die ons altijd heeft gesteund, omdat we vorig jaar alleen met televisie bezig zijn geweest. Daar voelde ik me best schuldig over... Ze gunnen me het, dat Bekende Nederlander zijn en op televisie zijn en ze vinden het allemaal prachtig, maar ze missen toch wel het geluid dat ik produceer. Zodoende zijn we op de naam van de mixtape gekomen: met die mensen samen zijn we een beweging, zonder hen was ik lang niet zover gekomen. Het is een ode aan hen, plus dat ze een idee krijgen waarom ze zo lang niks van me hebben gehoord.” Het is de bedoeling dat er na de mixtape een album komt, en dat is dan meer “om mijn ervaringen en toekomstplannen in te verwerken. Dat moet staan als een huis, met iconen, met mooie featurings zoals Willeke Alberti, of Wolter Kroes – een nieuwe suikeroom die ik erbij heb gekregen.”

Hoe word je bekend

“BN-er zijn is wel nuttig, omdat je dan voor een breder publiek ook je ding kan laten horen. Maar alles gaat zo snel, ik heb er geen tijd voor om het allemaal te verwerken, het is ervaring op ervaring op ervaring. En voordat je het weet noemen ze je BN-er. Vanaf ‘Meisje Luister’ was ik * boem * er, en toen met Ali B Op Volle Toeren * boem * breder publiek. Dan ga je overal heen, naar Carlo en Irene, Ik Hou Van Holland, je mag meedoen aan Sterren Springen en noem maar op. Voordat je het weet zit je bij RTL Boulevard en word je benoemd als BN-er en dat is supertof. Mijn uiterlijk speelt natuurlijk een grote rol, men heeft een beeld van mij en dan ontdekken ze hoe ik persoonlijk in elkaar zit - dat doet menig Nederlander toch wel gelukkig smelten. Dat is mijn kracht en mijn geheim denk ik.”

Gewoonte

“Ik blow nog steeds, maar inmiddels noem ik het een slechte gewoonte. Het is niet dat ik er van baal dat ik nog steeds blow, maar ik begin wel het gevoel te krijgen dat ik het wel heb gezien met dat wereldje, met de blowscène. Blowen is voor mij sowieso een gewoonte, het is allang niet meer dat het zo is van wauw en dan krijg ik er een superlekker gevoel van en een lachkick en een vreetkick en weet ik veel wat allemaal - het is nu echt gewoon - ehm - gewenning. Ik blow. Ja. Ik rook gelukkig geen sigaretjes en doe ook geen andere soft- of harddrugs, dus dat is gewoon mijn dingetje. Maar blowen hoort wel iets te zijn omdat je het leuk vindt, dat je er een kick van krijgt, anders is het maar gewoon om te roken. Daarom denk ik: heb ik het wel echt nodig? Ik begin er een beetje moe van te worden...”

Goed functioneren

Maar dat blijkt toch wel mee te vallen: “Ik rook hasj, Warme Oortjes, en dat vind ik top. Hartstikke lekkere Marokkaanse hasj, een beetje zacht, je wordt er niet te high of te stoned van. Ik heb eerst een lange tijd wiet gerookt, sterker nog, ik ben daar mee begonnen toen ik een jaar of vijftien was, tot aan een jaar of drieëntwintig. Toen raakte mijn meisje in verwachting en merkte ik dat het zijn tol ging eisen. Ik kon me niet zo goed meer concentreren en had weinig zin om nog te gaan werken, laat staan om muziek te maken. Dus toen heb ik de wiet opgegeven en ben ik hasj gaan roken, en ik merk dat ik daar nog heel goed mee kan functioneren.”

Blowen bij elk programma

“Ik ben altijd onder invloed van hasj, het maakt niet uit in welk programma ik zit, of het nou De Wereld Draait Door of Sterren Springen is. Zo ben ik toch voldoende relaxed, maar wel goed bij de les. Daarom doe ik ook rustig aan met afbouwen, ik heb geen haast! Maar de gedachte dat het leuk geweest is speelt wel een grote rol. Ach, wie weet doe ik het alleen nog als ik moet optreden... Of ik wordt echt een gelegenheidsroker... Ik probeer wel altijd die joint te passen. Er zijn heel veel Bekende Nederlanders die in hun privétijd lekker een blowtje doen.”

Leuker

“En dat zijn BN-ers waar je dat echt helemaal niet van zou verwachten, dat vind ik wel top. Toen ik daarachter kwam dacht ik: kijken wie er allemaal wel blowt en wie niet, dus toen was het: blowtje doen? Nee nee, laat ik dat maar niet doen, of: oh nu even niet... Ha, dan weet ik dat ook meteen! Ze vinden het niet erg dat ik blow, heel die wereld in Hilversum weet dat ik dat doe, en ik krijg mijn tijd om mijn blowtje op te steken. Ze weten gewoon dat de show daar alleen maar leuker van wordt! Laat hem gewoon z’n gang gaan en het komt allemaal goed.”

Normaal

Dat blowen in Hilversum gebeurt allemaal tussen de vingers of achter de schermen, natuurlijk. Maar in Amsterdam-West, waar ik opgroeide, is het helemaal de normaalste zaak van de dag, en ik kom dan ook nog uit een soort van reggae-achtergrond en daar is het meditatie. Lekker ontspannen en een zijn met jezelf. Je zelf vinden. Mijn vader is een echte reggaefan, hij heeft mij ook mijn eerste reggaeklanken laten horen. Hij had een soort van schatkist aan cassettebandjes en vinylplaatjes, van reggaeartiesten als Bob Marley, Supercat en Black Ninja. Hij is ook basgitarist in een bandje geweest. Mijn moeder is daar heel erg in meegegaan. Later nadat ze gescheiden waren zijn ze daarin doorgegaan, maar dan met Buju Banton en dat soort muziek, meer van de jaren negentig.”

Richting reggae

“Daar hebben we nog steeds profijt van, want mijn producer en labelbaas Sliscobars speelt bijvoorbeeld als pianist in de reggaeband King Smo. Ik ga er regelmatig naar toe als ze jammen - jointje opsteken, ogen dicht en ervan genieten. Ik wil wel meer die kant op naarmate ik ouder word, ik ga niet voor eeuwig blijven rappen, dat wil ik dan langzamerhand richting reggae zien gaan. Het lijkt me heerlijk om op wat oudere leeftijd levensmuziek te maken, uplifting muziek, mensen bijeen brengen, en het te hebben over alle ellende in de wereld die toch heel vaak zo simpel is om op te lossen. Ik zou het prachtig vinden om daarmee te eindigen. Iets heel anders dan wat ik nu maak, al ga ik nu ook al lichtjes die kant uit. Ik zou het op dit moment niet zozeer hebben over vrede in de wereld, maar ik zou het wel hebben over snelle jongens die het eigenlijk doen omdat ze gelukkig willen zijn. Dus langzamerhand gaan we wel die kant op.”

Tel je zegeningen

“Dat ik van de muziek kan leven is een van de grootste zegeningen die ik heb gekregen, naast mijn kindjes en zo. In mijn gebeden gaat het er dan ook vaak over dat ik dit nog heel lang mag blijven doen. Eerder was ik uitzendkracht, eentje die om de twee weken iets anders deed - schoonmaker, conducteur, telefonist op kantoor. Het werd gelukkig geen sleur. Dat heb ik tot vijf jaar geleden gedaan, mijn laatste baantje was als reinigingsambtenaar. Op een vrachtwagen en lekker smijten met die zakken, lekker vrij zijn. Allemaal jongens van mijn leeftijd die ook allemaal blowden, we konden onze eigen muziek draaien, we waren in heel Amsterdam te vinden - dat was chill! Ik zou helemaal moeten omschakelen als ik nu weer zou moeten werken, en dat is wel stiekem de angst die je eraan overhoudt als je het goed doet in de televisiewereld of in de muziekwereld. Ik hoop dat het nog heel lang kan doorgaan!”

www.piturecords.com